Η Ρωσική Άνζι Μαχατσκάλα κατάφερε με τις πανάκριβες μεταγραφές της να μπει για τα καλά στο παγκόσμιο ποδοσφαιρικό στερέωμα. Μέχρι το ερχόμενο καλοκαίρι αναμένεται να γίνει γνωστή η τοποθεσία που θα κατασκευαστεί το νέο γήπεδο της ομάδας και το προπονητικό της κέντρο στην Μαχατσκάλα, ένα πρότζεκτ που αναμένεται να ξεπεράσει το 1 δισ. δολάρια σε κόστος!
Ο σύλλογος από το Νταγκεστάν δεν μένει εκεί και σε συνέντευξη τύπου στις 24/10/2011 ανακοίνωσε το πρότζετκ των ακαδημιών του, που σε πρώτη φάση περιλαμβάνουν 7 εγκαταστάσεις σε διαφορετικές περιοχές, που θα κοστίσουν 17 εκατ. ευρώ. Οι πρώτες εγκαταστάσεις είναι σχεδόν έτοιμος και οι υπόλοιπες έξι θα χρειαστούν 1 με 3 χρόνια, προκειμένου να ολοκληρωθούν. Ο γενικός διευθυντής της ομάδας, Γκέρμαν Τσιστιάκοβ, τόνισε ότι η κάθε ακαδημία θα έχει την ικανότητα να φιλοξενήσει έως και 300 παιδιά ηλικίας 7 έως 17 ετών, ενώ το πρότζεκτ έχει δεκαετή διάρκεια.
«Δεχόμαστε κριτική για το γεγονός ότι ξοδεύουμε πολλά για να αποκτήσουμε ξένους παίκτες. Αυτή τη στιγμή είναι απαραίτητο να ενισχύσουμε την ομάδα, όμως την ίδια στιγμή προσπαθούμε να ενισχύσουμε τις υποδομές του συλλόγου και να επενδύσουμε σημαντικά ποσά στην ανάπτυξη του ποδοσφαίρου, ώστε να βγάζουμε τους δικούς μας παίκτες. Σε αυτό δε φτάνουν μόνο οι υποδομές, αλλά χρειάζεται ειρήνη και σταθερότητα στην περιοχή.
Ο σύλλογος έχει αναπτύξει ένα μακροχρόνιο πλάνο σχετικά με την ανάπτυξη των ακαδημιών ποδοσφαίρου στη χώρα για τα επόμενα δέκα χρόνια. Το πρότζεκτ θα αναπτύξει το ποδόσφαιρο στην περιοχή και θα ετοιμάσει παίκτες όχι μόνο για την Ανζί αλλά και για την εθνική ομάδα της Ρωσίας. Στην πρώτη φάση του πρότζεκτ θα δημιουργηθεί η ακαδημία ποδοσφαίρου της Ανζί και θα κατασκευαστούν επτά παραρτήματά της σε όλο το Νταγκεστάν. Τα συγκροτήματα περιλαμβάνουν γήπεδα, οικονομική υποστήριξη στα σχολεία, εξοπλισμό και δημιουργία γηπέδων στα σχολεία και τις κοινότητες», τόνισε ο Τσιστιάκοβ.
Όσο για την στελέχωση των ακαδημιών, ο Ρώσος παράγοντας σχολίασε: «Στην πρώτη φάση θα καλέσουμε ξένους προπονητές, ειδικούς σε αυτές τις ηλικίες, και είναι κατάλληλα καταρτισμένοι τουλάχιστον με δίπλωμα επιπέδου C από την UEFA, οι οποίοι θα πλαισιωθούν από Νταγκεστανούς προπονητές. Σε αυτούς θα προστεθούν ψυχολόγοι και καθηγητές».
Ποια είναι η Άνζι…
 | |||||||
Από ομάδα του Ομάρι Τετράτζε και του Έλβιρ Ράχιμιτς, σε ομάδα του Σαμουέλ Ετό και του Ρομπέρτο Κάρλος. Διόλου άσχημα για το ελκυστικότερο μυστήριο του 2011, που ακούει στο όνομα Άνζι Μαχάτσκαλα. Η Μάντσεστερ Σίτι της Ρωσίας, όπως αποκαλείται από τους παρατηρητές, λόγω της αλόγιστης σπατάλης χρημάτων, διαθέτει ιστορία μικρότερη από τα χρόνια που παλεύουν οι “πολίτες” να κατακτήσουν κάποιο πρωτάθλημα. Ακολουθεί όμως την ίδια μεθοδολογία ώστε μετά από 20 χρόνια ζωής (ιδρύθηκε το 1991) να πανηγυρίσει το “παρθενικό” τρόπαιο.
Το όνομά της οφείλεται στο παλιό όνομα της πόλης Μαχάτσκαλα, το Ανζίκαλα, που σημαίνει “φρούριο από χώμα” (το “qala” ή “kala” σημαίνει φρούριο στα αραβικά και στα τούρκικα). Το Μαχάτσκαλα αποτελεί την πρωτεύουσα του Νταγκεστάν, με πληθυσμό περίπου 600.000 κατοίκων και βρίσκεται στη δυτική ακτή της Κασπίας Θάλασσας.
Κομβικό σημείο για την μετάλλαξη της ομάδας ήταν ο Ιανουάριος του 2011. Ο πρόεδρος της περιφέρειας του Νταγκεστάν, Μαγκομεντσαλάμ Μαγκομέντοφ, έδωσε τις μετοχές της ομάδας στον Σουλεϊμάν Κερίμοφ. Έκτοτε, ο Ρώσος μεγιστάνας έκανε ό,τι… αρμόζει σε έναν επιχειρηματία του βεληνεκούς του, που εμπλέκεται με το ποδόσφαιρο.
Η πρώτη κίνησή του, μάλιστα, άκρως εντυπωσιακή. Απέκτησε τον 38χρονο Ρομπέρτο Κάρλος, που βρισκόταν σε εξαιρετική φόρμα με τη φανέλα της Κορίνθιανς, προσφέροντάς του συμβόλαιο 2,5 ετών με συνολικές απολαβές 10.000.000 ευρώ και μία Bugatti Veyron για δώρο!
{dmotion width=”600″ height=”400″}xglqnp{/dmotion}
Το φετινό καλοκαίρι, όμως, ξεπέρασε τον εαυτό του. Άρπαξε τον Σαμουέλ Ετό προσφέροντας 28.000.000 ευρώ στην Ίντερ και σε αυτόν 2ετές συμβόλαιο με συνολικές απολαβές 41.000.000 ευρώ, ποσό που τον καθιστά αυτομάτως τον πλέον ακριβοπληρωμένο ποδοσφαιριστή του κόσμου (ο μέχρι πρότινος “βασιλιάς” Κριστιάνο Ρονάλντο αμείβεται με 12.000.000 ευρώ το χρόνο από τη Ρεάλ Μαδρίτης).
Δεν έμεινε εκεί όμως. Την τελευταία μέρα των μεταγραφών πληροφορίες ανέφεραν ότι έκανε πρόταση 87.500.000 ευρώ για την απόκτηση του επιθετικού Χουλκ από την Πόρτο, προσφέροντας συμβόλαιο 10.000.000 ευρώ στον παίκτη. Ο διεθνής Βραζιλιάνος φέρεται να δέχθηκε, ωστόσο ο πρόεδρος των “δράκων”, Πίντο ντα Κόστα, ζήτησε 2.500.000 ευρώ περισσότερα διότι “χάλασε” μία άλλη μεταγραφή και η απουσία χρόνου για διαπραγματεύσεις απέτρεψε αυτό το κολοσσιαίο deal.
Η επόμενη είδηση όμως, ήταν ακόμη πιο “ηχηρή”. Σύμφωνα με την ισπανική εφημερίδα “Marca”, οι Ρώσοι προσέφεραν στον προπονητή της Ρεάλ Μαδρίτης, Ζοζέ Μουρίνιο, συμβόλαιο συνεργασίας βάσει του οποίου θα εισέπραττε ετησίως 25.000.000 ευρώ!
Τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι πολλά. Το κατά πόσο ο Κερίμοφ είναι διατεθειμένος να διοχετεύσει τόσο μεγάλα ποσά στο ποδόσφαιρο δίχως ορατό ανταποδοτικό όφελος είναι ένα από αυτά. Ένα άλλο αφορά στην προέλευση αυτών των χρημάτων. Και ένα τρίτο, λίγο πιο γενικό, αλλά πιο σημαντικό: ποια είναι επιτέλους αυτή η Άνζι Μαχάτσκαλα;
Η… ιστορία της Άνζι
Με έτος ίδρυσης το 1991, η ιστορία της Άνζι εκ των πραγμάτων δεν διεκδικεί δάφνες ποιότητας. Πρωτοεμφανίστηκε στην πρώτη τη τάξει κατηγορία του ρωσικού πρωταθλήματος το 2000 και τερμάτισε 4η, ακολουθώντας, παράλληλα, την ανοδική πορεία του Βλάντιμιρ Πούτιν. Το 2001 αναδείχθηκε φιναλίστ του κυπέλλου, με συνέπεια να κερδίσει ευρωπαϊκό “εισιτήριο”.
Στο κύπελλο UEFA κληρώθηκε με τους Ρέιντζερς στον 1ο γύρο. Οι Σκοτσέζοι αρνήθηκαν να ταξιδέψουν στο Νταγκεστάν λόγω των σφοδρών αναταραχών με την γειτονική Τσετσενία και μετά από ένα μήνα διαπραγματεύσεων και απειλών με την UEFA, κέρδισαν τη δική τους μάχη. Η ευρωπαϊκή συνομοσπονδία αποφάσισε να διεξαχθεί μονός αγώνας σε ουδέτερη έδρα, στη Βαρσοβία, με κοινό μικρότερο από 1.000 άτομα, στον οποίο επικράτησαν οι “Διαμαρτυρόμενοι” και διέκοψαν πρόωρα το ευρωπαϊκό όνειρο των Ρώσων.
Αυτή ήταν κι η τελευταία σεζόν της Άνζι στην πρώτη κατηγορία, αφού ως 15η μεταξύ 16 συλλόγων υποβιβάστηκε. Αν και την επόμενη σεζόν έφτασε μέχρι τα ημιτελικά του κυπέλλου Ρωσίας, η επόμενη διάκριση εντοπίζεται μόλις το 2009, όταν αναδεικνύεται πρωταθλήτρια στη 2η κατηγορία και προβιβάζεται. Πέρυσι τερμάτισε στην 11η θέση, ωστόσο φέτος η κατάσταση είναι αρκετά διαφορετική.
Ο ολιγάρχης Σουλεϊμάν Κερίμοφ
 | |||||||
Η ανεξέλεγκτη σπατάλη χρημάτων με αποδέκτες το Νταγκεστάν και την Άνζι αναπαριστούν με τον πλέον χαρακτηριστικό τρόπο την μέθοδο με την οποία ο 45χρονος Ρώσος εξελίχθηκε σε μεγιστάνα. Γεννήθηκε στο Ντέρμπεντ του Νταγκεστάν, εξ ου και η εστίαση της προσοχής του σε αυτήν την κατατρεγμένη γωνιά της Ρωσίας. Σπούδασε οικονομικά στο κρατικό πανεπιστήμιο του Νταγκεστάν και σε ηλικία 27 ετών άρχισε να δραστηριοποιείται στην κατακερματισμένη (πρώην) Σοβιετική Ένωση.
Μετά από ένα σύνολο μικροεπενδύσεων που του απέφεραν ένα μικρό, αλλά χρήσιμο κεφάλαιο, ίδρυσε την επενδυτική τράπεζα “Fedprombank”, η οποία χρηματοδότησε ή εξαγόρασε επιχειρήσεις που βρίσκονταν στο χείλος του γκρεμού. Όταν η οικονομία στη Ρωσία ομαλοποιήθηκε, ο ίδιος βρέθηκε με μία περιουσία στα χέρια του από την αποπληρωμή των δανείων. Η ανέλιξή του στην κλίμακα των πλουτοκρατών ήταν γοργή και το 1999 εισήλθε στο χώρο των πετρελαίων με την αγορά της “Nafta-Moskva”.
Τον ίδιο χρόνο σχημάτισε έναν δυναμικό συναιτερισμό με τον Όλεγκ Ντερίπασκα και τον γνωστό και μη εξαιρετέο Ρομάν Αμπράμοβιτς, εξαγοράζοντας κάθε μικρή ή μεγάλη επιχείρηση που έκριναν πως θα ήταν επικερδής. Η τριάδα απέκτησε ανυπολόγιστη ισχύ και για να τη θωρακίσουν, οι 3 επιχειρηματίες ασχολήθηκαν με την πολιτική (ο καθένας από διάφορα πόστα) και επένδυσαν σε κοινωνικούς σκοπούς, ώστε να καλλωπίσουν καθ’ αυτόν τον τρόπο τη φήμη τους. Ο Αμπράμοβιτς εξαγόρασε την Τσέλσι και παράλληλα χρηματοδοτεί την κρατική ακαδημία νέων της Ρωσίας, ενώ έδωσε πακτωλό χρημάτων για την ανάληψη των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων του 2014 και του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2018 από τη Ρωσία. Ο Ντερίπασκα συνδέθηκε με πιθανή εξαγορά της Άρσεναλ και της Γουέστ Μπρομ, αν και οι εκπρόσωποί του διέψευδαν διαρκώς κάθε πιθανή ανάμιξη με τα ποδοσφαιρικά της Μεγάλη Βρετανίας. Ωστόσο υπήρξε συνιδιοκτήτης της Κούμπαν Κράσνονταρ μέχρι το 2008.
Το μέλλον του Κερίμοφ, αναπόφευκτα, περνούσε μέσα από τον αθλητισμό. Η επιθυμία του Πούτιν, εξάλλου, προς τους ολιγάρχες της χώρας είναι να επενδύουν σε αυτόν τον τομέα ορισμένα από τα εκατομμύρια που διαθέτουν. Ως “σκληροπυρηνικός” φίλος της Άνζι, ο Κερίμοφ δεν αντιμετώπισε κανέναν δισταγμό. Το περιοδικό “Forbes”, εξάλλου, υπολόγισε την περιουσία του στα 5.500.000.000 ευρώ και τον κατέταξε 118ο πιο πλούσιο άντρα στον κόσμο, οπότε η οικονομική επιφάνεια δεν αποτελούσε εμπόδιο για την παρουσία του στο ποδόσφαιρο.
Εάν το πείραμα πετύχει και η Άνζι σημειώσει επιτυχίες, θα σταθεροποιήσει μακροπρόθεσμα την κατάσταση στο Νταγκεστάν, όπως συμβαίνει (σταδιακά και με αργούς ρυθμούς) στη γειτονική Τσετσενία και την Τέρεκ Γκρόζνι, την (για λίγες εβδομάδες) ομάδα του Ρουντ Γκούλιτ και του… πολέμαρχου Ραμζάν Καντίροφ. Εξάλλου, η αποκέντρωση αποτελεί, εδώ και χρόνια, πολιτική επιδίωξη για τον Πούτιν και το ποδόσφαιρο είναι σπουδαίο όχημα επίτευξης του σκοπού του. Μόνο τυχαίο δεν είναι το γεγονός πως τα τελευταία 4 χρόνια καμία πρωταθλήτρια δεν προέρχεται από την πρωτεύουσα Μόσχα.
Υπάρχει πάντα κι ο αντίλογος, όμως, όπως σημειώνει ο δημοσιογράφος-ερευνητής του “Guardian”, Τζόναθαν Γουίλσον. Η Μόσχα χρηματοδοτεί με εκατομμύρια τόσα χρόνια την επιδιωκόμενη ανάπτυξη των καυκάσιων περιοχών και ένα μέρος των χρημάτων φαίνεται πως πηγαίνουν σε εξωπραγματικές μεταγραφές τύπου Ετό. Με δεδομένο ότι ο Κερίμοφ δεν αγόρασε το σύλλογο, αλλά οι μετοχές του χαρίστηκαν έναντι της υπόσχεσης να κατασκευάσει γήπεδο 40.000 θέσεων που θα κοστίσει 200.000.000 ευρώ, πρακτικά τη δεδομένη στιγμή οι φορολογούμενοι Μοσχοβίτες (μεταξύ άλλων) πληρώνουν την υπέρμετρη ενίσχυση ενός συλλόγου έτοιμου να “κατασπαράξει” τις ομάδες τους! Και όλα αυτά χάρη στο επιχειρηματικό δαιμόνιο του Κερίμοφ…
Οι φιλανθρωπίες του Κερίμοφ
 | |||||||
Στις 26 Νοεμβρίου του 2006, στη Νίκαια της Γαλλίας, ο Κερίμοφ τραυματίστηκε σε τροχαίο οδηγώντας την πανάκριβη μαύρη Enzo Ferrari του και υπέστη σοβαρά εγκαύματα. Μετά τη μακρόχρονη θεραπεία του, δώρισε 1.000.000 ευρώ σε ένα ίδρυμα (“Pinocchio”) που βοηθά παιδιά με εγκαύματα και έχει ετήσιο budget 250.000 ευρώ.
Το 2007 ίδρυσε τη δική του, ομώνυμη φιλανθρωπική οργάνωση, με σκοπό τις επενδύσεις σε κοινωνίες που έχουν ανάγκη, δίνοντας έμφαση σε υποβαθμισμένες περιοχές της Ρωσίας. Μέχρι το 2009, ο οργανισμός είχε κάνει δωρεές ύψους 190.000.000 ευρώ για παγκόσμια projects. Μόνο το 2010 χάρισε 42.000.000 ευρώ σε κοινωνικά, πολιτισμικά και φιλανθρωπικά προγράμματα που αφορούσαν τη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου σε περιοχές της Ρωσίας. Χρηματοδότησε το εργοστάσιο παραγωγής γυαλιού στο Νταγκεστάν με επενδυτικό πακέτο ύψους 215.000.000 ευρώ που προήλθε από τον ίδιο και τον πολιτικό περίγυρό του.
Το ίδρυμά του σκοπεύει να κατασκευάσει σχολεία στην περιοχή με αναβαθμισμένες εγκαταστάσεις και υπολογιστές, μέρος προγράμματος αξίας 26.000.000 ευρώ. Σχεδιάζεται, δε, η δαπάνη 70.000.000 ευρώ για την κατασκευή ενός προηγμένου σχολικού συγκροτήματος στη δυτική Μόσχα “για παιδιά με αυξημένο δείκτη ευφυίας, από διάφορες κοινωνικές ομάδες”. Το εν λόγω συγκρότημα θα περιλαμβάνει σύγχρονες αθλητικές εγκαταστάσεις, πισίνα, πίστα skating, τεράστια πίστα χορού και εστίες για τα χαρισματικά παιδιά που θα αφήσουν τα σπίτια τους από όλη την επικράτεια της Ρωσίας για να φοιτήσουν εκεί.
Η Ελληνίδα ερωμένη και το χαρέμι
 | |||||||
Στο τροχαίο του 2006, ο Ρώσος μεγιστάνας δεν ήταν μόνος του. Στο κάθισμα του συνοδηγού βρισκόταν το μοντέλο, παρουσιάστρια, δημοσιογράφος και εσχάτως πολιτικός, Τίνα Καντελάκι. Οι ελληνικές ρίζες πρόδηλες, από την πλευρά του Γεωργιανού πατέρα της, η οικογένεια του οποίου ήταν ελληνική.
Το πάθος του Κερίμοφ για το ωραίο φύλο ποτέ δεν έσβησε εξαιτίας του γάμου και των 3 παιδιών του. Εκτός της Καντελάκι, από το εξωσυζυγικό… χαρέμι του κατά καιρούς έχουν περάσει τραγουδίστριες, χορεύτριες, παρουσιάστριες και γενικότερα διάσημες και όμορφες θηλυκές υπάρξεις.
Από τις “περιπέτειές” του δεν λείπουν οι “πικάντικες” ιστορίες. Το 2007 η Κατερίν Γκομιασβίλι, κόρη γνωστού ηθοποιού, έμεινε έγκυος από τον Κερίμοφ. Η σχέση τους κράτησε 4 χρόνια και ο Ρώσος τη βοήθησε να εισχωρήσει στη βιομηχανία της μόδας, ανοίγοντας καταστήματα σε Λονδίνο και Μόσχα έναντι πολλών εκατομμυρίων ευρώ. Για την πρίμα μπαλαρίνα Αναστασία Βολότσκοβα είχε προσλάβει σωματοφύλακα, αφού η προηγούμενη ερωμένη του, η τραγουδίστρια Νατάλια Βετλίτσκαγια (στην οποία είχε κάνει δώρο ένα περιδέραιο αξίας 6.000.000 ευρώ για τα 38α γενέθλιά της), απειλούσε πως θα απευθυνθεί στη ρωσική μαφία για να τη σκοτώσει!
Η διαφορετική αλήθεια του Νταγκεστάν
 | |||||||
Το πλουσιοπάροχο συμβόλαιο του Ετό αποκρύπτει την πραγματικότητα του Νταγκεστάν. Πρόκειται για μία πάμπτωχη περιοχή, της οποίας ο μέσος πολίτης κερδίζει σε 70 χρόνια σκληρής εργασίας τις αποδοχές ενός μήνα του Καμερουνέζου άσου. Τα βασικά συστατικά της καθημερινότητας της τοπικής κοινωνίας είναι η πενία, η ανεργία και η βία. Το 40% του πληθυσμού επιβιώνει κάτω από τα όρια της φτώχειας και οι χρόνιες θρησκευτικές, πολιτικές και κοινωνικές εντάσεις έχουν πλήξει ανεπανόρθωτα την περιοχή, όπως και ολόκληρο τον Βόρειο Καύκασο, καθιστώντας αδύνατη την ανάπτυξη.
Στον Βόρειο Καύκασο γενικότερα παρατηρείται το μεγαλύτερο ποσοστό ανεργίας των νέων στη Ρωσία, με το Νταγκεστάν να μην αποτελεί εξαίρεση. Ο μέσος όρος ηλικίας των ανέργων είναι τα 29 έτη και οι προοπτικές ανάπτυξης ουσιαστικά εκμηδενίζονται. Τόσο οι τοπικές, όσο κι οι εθνικές κυβερνήσεις έχουν αποτύχει να βοηθήσουν στην ανατροπή της κατάστασης που βιώνει ο λαός του Νταγκεστάν. Ως αποτέλεσμα, ένας μεγάλος αριθμός πολιτών στρέφεται προς τη βία και την εγκληματικότητα, εξωτερικεύοντας καθ’ αυτόν τον τρόπο τα αισθήματα παραμέλησης, ικανοποιώντας, παράλληλα, το ένστικτο επιβίωσης.
Η επιστροφή του Κερίμοφ στην περιοχή του συνοδεύθηκε από μεγαλεπήβολες υποσχέσεις για επενδύσεις ύψους 1.000.000.000 ευρώ, με στόχο την βελτίωση των υποδομών του Νταγκεστάν. Ο Ρώσος ολιγάρχης, όμως, δεν άρχισε να διοχετεύει χρήματα σε τέτοιες πλατφόρμες που θα συνέβαλαν στη μείωση της ανεργίας, στην ενίσχυση της παιδείας και της περίθαλψης ή στην καταπολέμηση της βίας. Αντιθέτως, αφετηρία του στάθηκε η Άνζι, την οποία στοχεύει να μετατρέψει σε παγκόσμια ποδοσφαιρική υπερδύναμη, υπακούοντας στις εντολές Πούτιν.
Ταξίδια 2.000 χιλιομέτρων για τα εντός έδρας ματς
Τις δυσκολίες της περιοχής μαρτυρά και η στάση των διοικούντων της Άνζι, που δεν επιτρέπουν την παραμονή της ομάδας στο Μαχάτσκαλα για περισσότερες από 2 ημέρες, στο πλαίσιο των εντός έδρας αγώνων του συλλόγου. Οι προπονητικές εγκαταστάσεις βρίσκονται λίγο έξω από τη Μόσχα, δηλαδή 2.000 χιλιόμετρα μακριά από την πρωτεύουσα του Νταγκεστάν. Τα πολυτελή σπίτια των παικτών της ομάδας, επίσης βρίσκονται στη ρωσική πρωτεύουσα.
Η επίσημη δικαιολογία του συλλόγου γι’ αυτό το ποδοσφαιρικό οξύμωρο είναι πως το Μαχάτσκαλα δεν διαθέτει τις κατάλληλες υποδομές για να φιλοξενήσει έναν ποδοσφαιρικό σύλλογο πρώτης κατηγορίας. Η πραγματικότητα είναι πως η παρουσία των ακριβοπληρωμένων παικτών σε μία τόσο φτωχή πόλη, η διαμονή σε βίλες και η μεταφορά τους με πανάκριβα αμάξια θα εγκυμονούσε μόνο κινδύνους για μία περιοχή που πλήττεται ήδη από ακραίες αντιθέσεις. Ως εκ τούτου προκρίνεται η επιλογή των πολύωρων πτήσεων σε ένα τόσο ασταθές περιβάλλον 15 φορές μέσα στη σεζόν για τα… εντός έδρας παιχνίδια.
Η σχέση στοργής Πούτιν-Νταγκεστάν
 | |||||||
Ένα μεγάλο μέρος της πολιτικής ανέλιξης του Πούτιν στην προεδρία της Ρωσίας είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την προβληματική περιοχή του Νταγκεστάν. Τον Αύγουστο του 1999, κατά τις πρώτες ημέρες της εισβολής των Τσετσένιων στην περιοχή, ο τότε πρόεδρος Μπόρις Γέλτσιν, αντικατέστησε τον μετριοπαθή πρωθυπουργό Σεργκέι Στεπάσιν με τον πιο αυστηρό Πούτιν. Το “αμάρτημα” του Στεπάσιν ήταν βαρύ και πληρώθηκε με αίμα. Μία ημέρα αφότου παραδέχθηκε δημοσίως πως η Ρωσία είχε χάσει το Νταγκεστάν, Τσετσένιοι στρατιώτες, με επικεφαλής τον πολέμαρχο Σαμίλ Μπασάεφ, κατέλαβαν δεκάδες χωριά στη δυτική πλευρά της περιφέρειας.
Εκείνη την εποχή, οι κρατικές επιχορηγήσεις μεταφράζονταν μέχρι και σε ποσοστό 90% του budget του Νταγκεστάν. Οι θρησκευτικές, εθνικές, πολιτικές και οικονομικές αντιθέσεις που ταλαιπωρούσαν (και ταλαιπωρούν) την περιοχή εμπόδιζαν την οικονομική ανάκαμψη και γι’ αυτό πρώτο μέλημα του Πούτιν ως πρωθυπουργός ήταν μέσω των ρωσικών στρατιωτικών δυνάμεων να εξαλείψει κάθε εξτρεμιστικό στοιχείο. Δημιούργησε έναν αγωγό εισροής χρημάτων μέσω κρατικών εταιριών και συνέβαλε στη σταδιακή ορθοπόδηση μέρους των κατοίκων.
Στις εκλογές του 2000, το σταλινικό ποσοστό του ήταν αναπόφευκτο. Στην περιφέρεια του Νταγκεστάν έλαβε περί το 81% των ψήφων, έχοντας την υποστήριξη σχεδόν κάθε επίσημου φορέα της περιοχής. Μάλιστα η εβραϊκή συναγωγή αποφάσισε ομόφωνα να στηρίξει τον Πούτιν. Ακόμα κι η Άνζι, στο ημερολόγιό της, τύπωσε μία φωτογραφία του Πούτιν μπροστά από το γήπεδό της, με το σύνθημα “Άνζι με Πούτιν, Πούτιν με Άνζι” να δεσπόζει σε περίοπτη θέση. Τα μέλη της τοπικής βουλής απευθύνθηκαν σε αυτόν για να επιλυθούν οι πολιτισμικές διαφορές της περιοχής και μέσα σε λίγους μήνες είχαν αναπτύξει σχέση αγάπης με τον Ρώσο επικεφαλής.
 | |||||||
Τον Σεπτέμβριο του 1999, πριν την άφιξη ενίσχυσης από τη Μόσχα, οι τοπικές στρατιωτικές μονάδες απέτρεψαν τον πρόεδρο της Τσετσενίας, Ασλάν Μασχάντοφ, να εισέλθει στο Νταγκεστάν, ώστε να συναντηθεί με τον Μαγκομέντοφ για διαπραγματεύσεις. “Σεβόμουν και εμπιστευόμουν τους ανθρώπους του Νταγκεστάν. Τώρα πραγματικά τους αγαπάω”, δήλωσε ο Πούτιν την ίδια μέρα σε συνέντευξη Τύπου. Στις 31 Δεκεμβρίου του 1999, ημέρα παραίτησης του Μπόρις Γέλτσιν, ο Πούτιν προτίμησε να βρεθεί στα σύνορα του Νταγκεστάν με την Τσετσενία και να περάσει με τους Ρώσους στρατιώτες τις γιορτές σε μία μορφή ακραίας προπαγάνδας (εν αντιθέσει με τον Γέλτσιν που σπανίως έφευγε από τη Μόσχα), η οποία έπιασε τόπο. “Ο Πούτιν είναι ο μοναδικός Ρώσος πολιτικός που πραγματικά μας στήριξε”, δήλωνε αργότερα ο Μαγκομεντάλι.
Όταν δε, ο Πούτιν άρχισε εμπράκτως να συμβάλλει στην αναδόμηση της περιοχής, η υπέρμετρη ευγνωμοσύνη της ανατολικής πολιτικής κουλτούρας εκφράστηκε μέσω δηλώσεων όπως “ο Πούτιν μας έσωσε, όπως ένας καλός πατέρας σώζει τα παιδιά του” και “ο Πούτιν είναι ένας αληθινός πατριώτης της Ρωσίας και ενήργησε σαν παιδί του Νταγκεστάν”, από επίσημα χείλη της τοπικής κοινωνίας. Μόνο η τοπική κομμουνιστική κοινότητα αντιτίθεται στην υπέρ Πούτιν δημόσια προπαγάνδα, δεχόμενη την κατακραυγή. “Αυτοί που δεν ψηφίζουν Πούτιν, είναι εχθροί του Νταγκεστάν”, είχε διαμηνύσει ο Μαγκομέντοφ.
Οι αγορές της Άνζι
 | |||||||
Η επιθυμία του Πούτιν έγινε πραγματικότητα και μέσα σε λίγους μήνες η Άνζι εξελίχθηκε σε ρωσική δύναμη του ποδοσφαίρου. Στην 5η θέση της βαθμολογίας, αλλά με μικρή απόσταση τουλάχιστον από την 3η, στόχος είναι η επανεμφάνιση στην Ευρώπη κι από εκεί και πέρα η κορυφή.
Για να περάσει από τη θεωρία στην πράξη, ο Κερίμοφ άρχισε την ενίσχυση του ρόστερ της Άνζι με το που ανέλαβε τις τύχες της. Ήταν Φεβρουάριος του 2011, όταν κάποια (τότε) τρελά σενάρια από τη Βραζιλία έκαναν λόγο για πρόταση-“χρυσάφι” στα χέρια του Ρομπέρτο Κάρλος από τη Ρωσία. Ουδείς πίστεψε το αληθές της υπόθεσης, αφού ο Ρομπέρτο Κάρλος ήταν ήδη 37 χρονών και μπορεί να έβαζε γκολ ακόμα και από… κόρνερ, ωστόσο σε καμία περίπτωση δεν θύμιζε τον παίκτη του παρελθόντος.
Ο Κερίμοφ κοστολόγησε την προσφορά του πολύπειρου Βραζιλιάνου στα 10.000.000 ευρώ για 2,5 χρόνια συν μία Bugatti Veyron και ο πρώην διεθνής αριστερός μπακ δεν χρειάστηκε να το σκεφτεί πολύ. Τα… τελευταία ένσημα ακούγονταν άκρως ελκυστικά, όπως και το project που είχε εκπονήσει ο Κερίμοφ και για το οποίο του μιλούσαν επί μέρες συνεργάτες του μεγιστάνα. Η άφιξή του στη Ρωσία συνοδεύθηκε από το απαραίτητο πανηγυρικό τελετουργικό, μιας και επρόκειτο για τον σπουδαιότερο αλλοδαπό ποδοσφαιριστή που θα αγωνιζόταν στο εγχώριο πρωτάθλημα. Αλλά ουχί τον τελευταίο…
Το περίεργο καλαντάρι του ρωσικού πρωταθλήματος δεν επέτρεπε πολλά όνειρα πριν την έναρξη της σεζόν. Παρ’ όλα αυτά οι διοικούντες το σύλλογο δεν άφησαν μοναχό το μεγάλο αστέρι τους. Τον πλαισίωσαν με 2 συμπατριώτες του που επίσης είχαν φορέσει τη φανέλα της εθνικής Βραζιλίας και μάλιστα επί ημερών του νυν ομοσπονδιακού τεχνικού, Μάνο Μενέζες. Ο πρώην επιθετικός των Μπέτις, Άϊντχόφεν (μεταξύ άλλων) Ντιέγο Ταρντέλι και ο εξαιρετικός μέσος της Κορίνθιανς Ζουσιλέι πήραν την μεγάλη απόφαση για το επόμενο βήμα στην καριέρα τους και από το πορτοφόλι του Κερίμοφ βγήκαν 15.000.000 ευρώ για τις ομάδες τους.
{dmotion width=”600″ height=”400″}xiilv2{/dmotion}
Την ίδια περίοδο, ο ακραίος επιθετικός Μπαρκ Μπουσουφά ήταν έτοιμος να υπογράψει με το… αντίπαλο δέος της Άνζι, την Τέρεκ Γκρόζνι της γειτονικής Τσετσενίας. Ορισμένοι όροι που έθεσε ο γεννημένος στο Άμστερνταμ πρώην άσος της Άντερλεχτ οδήγησαν τη μεταγραφή σε “ναυάγιο”. Η Άνζι άδραξε την ευκαιρία κι έναντι 10.000.000 ευρώ έφερε στο Μαχάτσκαλα (ή πιο σωστά στη Μόσχα) τον 27χρονο διεθνή Μαροκινό.
Η σεζόν δεν άρχισε με τον καλύτερο τρόπο. Χρειάστηκε να περάσουν 12 αγωνιστικές μέχρι η Άνζι να καταγράψει νίκη με περισσότερα από 1 γκολ διαφορά (2-0 την εκ των ουραγών Σπάρτακ Νάλτσικ), ενώ ακόμη δεν έχει πετύχει σερί 3 νικηφόρων αγώνων. Η περαιτέρω ενίσχυση ήταν επιβεβλημένη και το καλοκαίρι πλησίαζε ολοένα και πιο γρήγορα.
Ο Ιούνιος συνήθως είναι ο μήνας των παικτών που μένουν ελεύθεροι, αλλά η Άνζι δεν περίμενε μέχρι τότε. Μόλις τέλειωσε η σεζόν στην Ολλανδία, οι Ρώσοι ανακοίνωσαν την απόκτηση για 4 χρόνια του εξαιρετικού Ούγγρου playmaker Μπάλας Τζούντζακ έναντι 14.000.000 ευρώ. Με αυτήν τη μεταγραφή ο σύλλογος δήλωσε “παρών” στο μεταγραφικό “παζάρι” και πλέον όλα τα ΜΜΕ έστρεφαν το ραντάρ τους και στη Ρωσία, ώστε να πιάνουν ανά τακτά χρονικά διαστήματα το σφυγμό του Κερίμοφ.
Τα σενάρια στα οποία ενεπλάκη το όνομα της Άνζι αυξάνονταν διαρκώς. Σε άλλα υπήρχε βάση, σε άλλα όχι. Η επόμενη αξιοσημείωτη κίνηση σημειώθηκε σε… νεκρό χρόνο, στις αρχές Αυγούστου. Το “χρυσό παιδί” του ρωσικού ποδοσφαίρου και ο “προστατευόμενος” του Αμπράμοβιτς, Γιούρι Ζιρκόφ, μετά από μία αποτυχημένη διετία στην Τσέλσι, επέστρεψε στην πατρίδα του. Το ποσό των 15.000.000 ευρώ αντιπροσώπευε την πιο ακριβή και πιο σπουδαία μεταγραφή της Άνζι, μέχρι την επόμενη…
Λίγες ημέρες αργότερα κι ενώ τα πρωταθλήματα ξεκινούσαν, στα ιταλικά δημοσιογραφικά γραφεία έφτασε μία αλλοπρόσαλλη πληροφορία. Η Ίντερ είχε στα χέρια της μία αξιοπρεπή πρόταση για τον Σαμουέλ Ετό έναντι 30.000.000 ευρώ και ο Καμερουνέζος επιθετικός μία εξωφρενική πρόταση ύψους 40.000.000 ευρώ για συμβόλαιο 2 ετών. Η ενδιαφερόμενη ομάδα δεν ήταν η Μάντσεστερ Σίτι, η οποία έψαχνε να ξεφορτωθεί τον Κάρλος Τέβες, οπότε δεν θα έδινε επ’ ουδενί τόσα χρήματα, ούτε η Παρί Σεν Ζερμέν του τεχνικού διευθυντή Λεονάρντο (πρώην τεχνικός των “νερατζούρι”), που “ψώνιζε” μέσω των Αράβων ιδιοκτητών από την Ιταλία.
Προέλευση αυτής της πρότασης ήταν ο Βόρειος Καύκασος και η γνησιότητά της δεν μπορούσε να αμφισβητηθεί. Ο σκόρερ περίπου 50 γκολ σε 70 ματς σε όλες τις διοργανώσεις για τους τρεμπλούχους του 2010 δεν θα έλεγε “όχι” σε μία τέτοια ευκαιρία. Σε ηλικία 30 ετών, γνώριζε πως αυτά τα χρήματα αποτελούν ευκαιρία ζωής, που έρχονται… 2 φορές. Η πρώτη, λίγο πιο ανατολικά από τη νέα έδρα του, από το Ουζμπεκιστάν και την περιβόητη Κουρούφτσι (τότε, Μπουντονκιόρ τώρα), που φέρεται να είχε καταθέσει πρόταση στον Καμερουνέζο τον καιρό της Μπαρτσελόνα για αντίστοιχο συμβόλαιο. Αν εκείνα τα χρήματα ήταν αμφίβολα λόγω του περίεργου καθεστώτος στη χώρα (το οποίο, πάντως, “χρυσοπλήρωσε” τους Ριβάλντο και Λουίς Φελίπε Σκολάρι αργότερα), εδώ η κατάσταση ήταν πιο απτή.
Η Άνζι ήταν η ομάδα του Ρομπέρτο Κάρλος εδώ και μερικούς μήνες, του Τζούντζακ και του Ζιρκόφ. Τα χρήματα ήταν εγγυημένα και ο κορυφαίος Αφρικανός ποδοσφαιριστής των τελευταίων ετών είχε πάρει την απόφασή του, έστω κι αν δεν τη δημοσιοποιούσε. Εντός αγωνιστικού χώρου, μάλιστα, συνέχισε να σκοράρει κατά ριπάς, έστω κι αν το τέρμα του στον τελικό του σούπερ καπ κόντρα στη Μίλαν δεν ήταν αρκετό. Η Ίντερ την ίδια στιγμή έπαιζε το δικό της παιχνίδι. Ο Γουέσλεϊ Σνάιντερ είχε βγει κρυφά στο “σφυρί”, με τις 2 ομάδες του Μάντσεστερ να ερίζουν. Αρχική τιμή τα 30.000.000 ευρώ, ωστόσο από τη στιγμή που βρήκε αυτό το ποσό για τον Ετό, του οποίου οι αντικαταστάτες ήδη συνωστίζονται στην οδό Ντουρίνι, αποφάσισε να “θυσιάσει” τον Καμερουνέζο στον “βωμό” του Financial Fair Play και να κρατήσει τον Ολλανδό που είχε μεγαλύτερη ανάγκη.
Στις 23 Αυγούστου ανακοινώθηκε η πιο… περίεργη μεταγραφή στην ιστορία του ποδοσφαίρου και τα ποσά προκαλούν ίλιγγο. Μάλλον! Τα δημοσιεύματα κάνουν λόγο για 28.000.000 ευρώ που κατέληξαν στα ταμεία της Ίντερ και 20.500.000 ευρώ ετήσιες απολαβές για τον Ετό (με μόλις 13% φόρο), για συμβόλαιο 2 χρόνων. Μία πηγή, μάλιστα, ανέφερε πως ο Καμερουνέζος δεν χρειαζόταν καν να διαμένει στη Ρωσία (υπό το φόβο και του ρατσισμού) και θα μπορούσε να πετά κάθε εβδομάδα με το ιδιωτικό jet του Κερίμοφ για τους αγώνες εκεί, ενώ θα προπονούταν στον τόπο κατοικίας του, το Μιλάνο!
Ένας εκπρόσωπος της Άνζι, ο Αλεξάντερ Ουντάλτσοφ, μιλώντας στο “BBC” διέψευσε τα πάντα και έδωσε μία διαφορετική οπτική στο κόστος της μεταγραφής. Για την Ίντερ προορίζονται 15.000.000 ευρώ άμεσα και ακόμη 6.000.000 ευρώ σε 2 μήνες, ενώ ο Ετό θα εισπράττει ετησίως 10.000.000 ευρώ, που τον καθιστά 2ο στη σχετική ποδοσφαιρική λίστα, πίσω από τον Κριστιάνο Ρονάλντο. Όποια κι αν είναι η αλήθεια, η απόσβεση άρχισε 4 ημέρες μετά την ανακοίνωση της μεταγραφής, με τον Ετό να μπαίνει ως αλλαγή στο 60′ της εκτός έδρας αναμέτρησης κόντρα στη Ροστόφ και στο 80′, μετά από καταπληκτικό σλάλομ του Ζιρκόφ, να ισοφαρίζει από κοντά για το τελικό 1-1.
Ο παράγοντας ρατσισμός
Εάν υπήρχε ένας ανασταλτικός παράγοντας για την υλοποίηση τη μεταγραφής του Σαμουέλ Ετό δεν ήταν ούτε η τοποθεσία της νέας ομάδας του Καμερουνέζου, ούτε το επίπεδο του πρωταθλήματος. Το φαινόμενο του ρατσισμού εκδηλώνεται με πολύ έντονο τρόπο τα τελευταία χρόνια στη Ρωσία και πλέον δεν περιορίζεται μόνο στο χρώμα του δέρματος.
Την περσινή σεζόν, οπαδοί είχαν αναρτήσει πανό στις εξέδρες με σεξιστικό περιεχόμενο και αποδέκτη την Όλγκα Σμορόντσκαγια, γυναίκα πρόεδρο της αντιπάλου της ΑΕΚ στο Europa League, Λοκομοτίβ Μόσχας. Μόλις προ ημερών, η αναμέτρηση της εθνικής Ρωσίας με την ΠΓΔΜ για τα προκριματικά του Euro 2012 στο “Λουζνίκι” της Μόσχας, βρήκε τον Ζιρκόφ να αποχωρεί από το γήπεδο βουρκωμένος. Αιτία στάθηκαν οι οξύτατες αποδοκιμασίες μερίδας φιλάθλων της πρωτεύουσας, εξαιτίας της επιλογής του διεθνή μέσου να συνεχίσει την καριέρα του στην αμφιλεγόμενη περιοχή του Καυκάσου.
Και φυσικά υπάρχει πάντα το επικρατέστερο είδος ρατσισμού, εναντίον έγχρωμων ανθρώπων, που κινδυνεύει να βάλει “φωτιά” στην επικείμενη διοργάνωση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2018. Ο Ρομπέρτο Κάρλος, στη σύντομη παραμονή του στη Ρωσία, έχει βιώσει 2 ενδεικτικά περιστατικά ρατσιστικής συμπεριφοράς. Στην αρχή της χρονιάς, στο ζέσταμα πριν τον αγώνα με τη Ζενίτ στην Αγία Πετρούπολη, ένας οπαδός των γηπεδούχων κρατούσε μία μισοξεφλουδισμένη μπανάνα πάνω από το κεφάλι του Ρομπέρτο Κάρλος. Η διοίκηση της Άνζι, αποσβολωμένη από τη συμπεριφορά εναντίον του πρωτεργάτη της νέας σελίδας του συλλόγου, αποφάσισε να μην περιοριστεί στο πρόστιμο που δέχθηκε η Ζενίτ και στην τιμωρία του φιλάθλου και να δώσει το περιβραχιόνιο του αρχηγού στον Βραζιλιάνο.
Τρεις μήνες αργότερα, στη Σαμάρα και στο εκτός έδρας παιχνίδι κόντρα στην ουραγό Κρίλια, το ματς όδευε προς το τέλος του και η Άνζι έμοιαζε να απολαμβάνει μία ήρεμη νίκη 3-0. Στο 90ό λεπτό, ένας οπαδός των γηπεδούχων πέταξε στον αγωνιστικό χώρο μία μπανάνα, κοντά στον Ρομπέρτο Κάρλος που είχε την μπάλα. Ο πολύπειρος Βραζιλιάνος πήρε το φρούτο, το πέταξε γηπέδου και αποχώρησε σε ένδειξη διαμαρτυρίας (κι ενώ η Άνζι δεν είχε άλλες αλλαγές), σηκώνοντας 2 δάχτυλα ψηλά. “Δύο φορές”, φώναξε στους φίλους της Κρίλια, φανερά εκνευρισμένος.
Φυσικά, ούτε ο Ρομπέρτο Κάρλος, ούτε ο Σαμουέλ Ετό είναι άμαθοι σε τέτοιες καταστάσεις. Αμφότεροι έχουν ζήσει για πολλά χρόνια στο ισπανικό πρωτάθλημα, όπου σε ορισμένες περιοχές η κατάσταση δεν είναι καλύτερη. Ο Ετό έχει πρωταγωνιστήσει, μάλιστα, σε περιστατικό όπου επιχείρησε να αποχωρήσει από τον αγώνα (κόντρα στη Σαραγόσα), όταν άκουγε ρατσιστικούς ήχους, ενώ απαγόρευσε στην οικογένειά του να πηγαίνει σε εκτός έδρας παιχνίδια. Στην Ιταλία αντιμετώπισε παρόμοια προβλήματα, ειδικά στο νότιο κομμάτι της χώρας.
Άνζι… επί χόρτου
Μέχρι να πείσει κάποιον παγκόσμιας κλάσης τεχνικό, η Άνζι βολεύεται με τις ιδέες του Γκάντζι Γκαντζίεφ και το 4-2-3-1 στο οποιο έχει καταλήξει, μετά την αποτυχία του 4-1-4-1, αλλά και με την έλευση των καλοκαιρινών μεταγραφικών αποκτημάτων.
Στο τέρμα βρίσκεται ο Γεωργιανός Νούκρι Ρεβισβίλι, που προ διετίας στέφθηκε πρωταθλητής με τη Ρούμπιν Καζάν ως αναπληρωματικός τερματοφύλακας. Δεξιά στην άμυνα έχει πάρει τη φανέλα στο… σπίτι του ο Καμερουνέζος Μπενουά Ανγκμπουά, μεταγραφικό απόκτημα του Μαρτίου, ενώ το κέντρο είναι ρωσικό, με τους Άλι Γκατζιμπέκοφ και Ρασίμ Ταγκιρμπέκοφ. Αριστερά ο Ρομπέρτο Κάρλος έδωσε τη θέση του στον νεότερο και με μεγαλύτερες αντοχές για να καταπίνει τα χιλιόμετρα ως φουλ μπακ Καμίλ Αγκαλάροφ, και ο Βραζιλιάνος για πρώτη φορά στην καριέρα του αναλαμβάνει ρόλο στο κέντρο του γηπέδου, ως αμυντικός μέσος.
Δίπλα του ο 23χρονος Ουζμπέκος Οντίλ Αχμέντοφ από την Παχτακόρ, ο οποίος αγωνιζόταν δανεικός και την Παρασκευή (09/09) αποκτήθηκε με μεταγραφή λόγω των εξαιρετικών εμφανίσεών του. Από εκεί και πέρα, αρχίζει το… σόου της Άνζι. Δεξιά στην τριπλέτα των μεσοεπιθετικών ο Τζούντζακ, κέντρο ο Μπουσουφά και αριστερά ο Ζιρκόφ, με τον Ετό, φυσικά, στην κορυφή της επίθεσης. Όσο για τον πάγκο, αξιοζήλευτος με την παρουσία των Ταρντέλι, Ζουσιλέι, Γιαν Χολέντα, Μεχντί Καρσελά Γκονσάλες (νεοαποκτηθείς ταλαντούχος Βελγομαροκινός μέσος) και Αλεκσάντρ Προυντνίκοφ.
Αξίζει, δε, να σημειωθεί πως την τελευταία μέρα των καλοκαιρινών μεταγραφών η Άνζι απέκτησε τον Ρώσο διεθνή τερματοφύλακα Βλάντιμιρ Γκαμπούλοφ, αλλά τον παραχώρησε δανεικό στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας για 5 μήνες, λόγω του σοβαρού τραυματισμού (χάνει το υπόλοιπο της σεζόν) του βασικού τερματοφύλακα της εθνικής Ρωσίας, Ιγκόρ Ακινφέεφ.
Ο Μουρίνιο και η συνέχεια του παραμυθιού
Οι βάσεις έχουν μπει για το φιλόδοξο εγχείρημα, το ιδιαίτερο πείραμα που διεξάγεται στον Βόρειο Καύκασο. Για να υπάρχουν πιθανότητες επιτυχίας, όμως, απαραίτητο είναι το… τσιμέντο που θα δέσει όλα τα συστατικά του οικοδομήματος. Και αυτό δεν είναι σίγουρα ο 66χρονος Ρώσος τεχνικός Γκάντζι Γκαντζίεφ, ο οποίος μπορεί να άρχισε την προπονητική καριέρα του στο Μαχάτσκαλα πριν 4 δεκαετίες και να έχει μακρά εμπειρία, δεν μπορεί να ακολουθήσει, όμως, την εξέλιξη του σύγχρονου ποδοσφαίρου.
Παίκτες όπως ο Ετό, ο Ρομπέρτο Κάρλος και ο Τζούντζακ, ή ο Χουλκ και οι υπόλοιποι “αστέρες” που επιθυμεί να φέρει στο Νταγκεστάν ο Κερίμοφ (ο βασικός στόχος του Ιανουαρίου φέρεται να είναι ο Αντρέι Αρσάβιν) χρειάζονται την καθοδήγηση ενός καταξιωμένου προπονητή, με εμπειρίες σε απαιτητικά, ανταγωνιστικά πρωταθλήματα και ικανότητα δημιουργίας εκ του μηδενός.
Η Άνζι φέρεται πως επιχείρησε να κάνει το πιο παρανοϊκό σενάριο πραγματικότητα, ωστόσο τα 25.000.000 ευρώ δεν στάθηκαν ικανά να πείσουν τον Ζοζέ Μουρίνιο να παρατήσει στη μέση τη δουλειά στη Μαδρίτη και τις “ομηρικές” μάχες του με την Μπαρτσελόνα. Επόμενος στόχος, επίσης από το πάνω ράφι του επαγγέλματος και με το πλεονέκτημα σε σχέση με τον “Special One” της γνώσης της πραγματικότητας στη χώρα. Ο λόγος για τον Γκους Χίντινκ, τον 64χρονο Ολλανδό ο οποίος βρίσκεται υπ’ ατμόν από τον πάγκο της εθνικής Τουρκίας και μπορεί να απέχει εδώ και 5 χρόνια από διασυλλογικό πάγκο με μόνιμη προοπτική (στην Τσέλσι ήταν υπηρεσιακός), ουδείς, όμως, μπορεί να παραγνωρίσει τα “γαλόνια” που έχει κατακτήσει στα 30 χρόνια καριέρας.
Σε κάθε περίπτωση, η πεποίθηση του συγγραφέα του ενδιαφέροντος βιβλίου “The Oil and the Glory”, που αφορά τους ολιγάρχες που ξεπετάχτηκαν τη δεκαετία του ’90 στη Ρωσία και που εδώ και μερικά χρόνια καθορίζουν και το ποδοσφαιρικό γίγνεσθαι της χώρας, εμπλέκει στον τομέα επιτυχίας της Άνζι και τον παράγοντα προεδρικές εκλογές.
Ο Στιβ Λεβίν φρονεί πως εάν ο Πούτιν επιδιώξει στις επικείμενες εκλογές του 2012 να επιστρέψει στο Κρεμλίνο ως πρόεδρος, τότε θα αποζητήσει στήριξη από κάθε πιθανή γωνιά της πολιτικής και κοινωνικής ζωής της Ρωσίας. Το προπύργιό του ανέκαθεν ήταν το Νταγκεστάν και σε μία τέτοια περίπτωση θα πρέπει να αναθερμάνει τους δεσμούς με την δοκιμαζόμενη νότια περιφέρεια της ρωσικής επικράτειας. Εφαρμόζοντας το γνωστό δόγμα “άρτος και θεάματα” χάρη στο ποδοσφαιρικό όχημα της Άνζι και την περιουσία του Κερίμοφ (η οποία οφείλεται εν πολλοίς και στην πολιτική Πούτιν), ο Ρώσος πρωθυπουργός ενδυμαμώνει τη θέση του.
Εφόσον επιλέξει να παραμείνει σε δεύτερο πλάνο πίσω από τον νυν πρόεδρο Ντμίτρι Μεντβέντεφ, ή εφόσον επιλέξει κάποιο άλλο άτομο για την προεδρία, το νερό έχει ήδη μπει στο αυλάκι και τίποτα δεν μπορεί να ταράξει την πορεία της Άνζι. Με την προσέλευση στο γήπεδο να ξεπερνά σταθερά τους 15.000 θεατές, επόμενο κομβικό βήμα για την ποιοτική αναβάθμιση της ομάδας είναι η υλοποίηση της πρωταρχικής υπόσχεσης Κερίμοφ, της κατασκευής υπερσύγχρονου γηπέδου για αποκλειστική έδρα (το νυν γήπεδο είναι της παλαιότερης ομάδας της πόλης, Ντιναμό).
Με 3 μέτωπα ανοιχτά (γήπεδο, προπονητής, περαιτέρω ενίσχυση του ρόστερ), το μέλλον της Άνζι αποτυπώνεται μόνο μέσα από κρυστάλλινη σφαίρα. Οι μέχρι τώρα κινήσεις της και οι προθέσεις των διοικούντων προϊδεάζουν για τα καλύτερα αποτελέσματα σε θεωρητικό επίπεδο. Η 5η θέση που διατηρεί τη δεδομένη στιγμή στο πρωτάθλημα αποτελεί σαφή βελτίωση από την 11η στην οποία τερμάτισε το 2010, αλλά σε καμία των περιπτώσεων δεν ικανοποιεί τον μεγαλεπήβολο στόχο του Σουλεϊμάν Κερίμοφ. Εξάλλου, αυτός ο Ρώσος ολιγάρχης δεν έθεσε ποτέ χαμηλά τον πήχη. Ασχολήθηκε με τα πετρέλαια και έγινε μεγιστάνας, ασχολήθηκε με τον χρυσό και έγινε βασιλιάς, τώρα ασχολείται με την… άμμο και θέλει να χτίσει ένα παλάτι.
Πηγή : www.contra.gr και www.otenet.gr
Σχόλια
