Θα μπορούσε να είναι η επιγραφή, στην είσοδο κάποιας Ακαδημίας, μπορεί και να είναι δεν ξέρω, το θέμα όμως είναι, σε ποιους εμπιστευόμαστε τα παιδιά μας, ποιοι είναι αυτοί οι άνθρωποι που θα ¨μάθουν μπάλα¨ στα παιδιά μας και διαμορφώνουν ή επηρεάζουν, το χαρακτήρα των παιδιών μας!
Πριν πάρω το δίπλωμα του προπονητή, ήμουν κι΄εγω, από τους λεγόμενους ¨εμπειρικούς¨ προπονητές, ο οποίος έκανε το ¨αγροτικό ¨του στα Ερασιτεχνικά γήπεδα, όπου κάποια στιγμή το σωματείο που αγωνιζόμουν, έκρινε σκόπιμο να μου εμπιστευθεί, ένα τμήμα των Ακαδημιών.
Για μια 10ετία περίπου, έως ότου πάρω απόφαση να πάω για το δίπλωμα, λειτουργούσα ¨εμπειρικά¨, κλέβοντας ασκησιολόγιο, από πιο έμπειρους ¨συναδέλφους¨, νομίζοντας συγχρόνως, ότι επειδή είχα κάποια χρόνια μπάλας πίσω μου ή μπροστά μου, θα ήμουν και πολύ καλός προπονητής!
Τεράστιο λάθος και δικό μου, αλλά και του σωματείου, που μου εμπιστεύθηκε, έναν τόσο ¨βαρύ¨, δύσκολο και υπεύθυνο ρόλο!
Θα αφιερώσω το πρώτο μέρος του άρθρου, στους προπονητές των Ερασιτεχνικών σωματείων, τα οποία θεωρώ και τον ¨αιμοδότη¨ του αναιμικού Επαγγελματικού μας ποδοσφαίρου!
Όταν χτίζουμε ένα σπίτι, εκεί που δίνουμε δικαίως ιδιαίτερη βαρύτητα είναι τα θεμέλια. Αν τα θεμέλια ¨τρίζουν¨, μοιραία κάποια στιγμή το σπίτι θα καταρρεύσει. Τα θεμέλια λοιπόν όπως πολύ σωστά καταλάβατε, είναι οι Ακαδημίες.
Για να φτάσει ένα παιδί, στην κορύφωση της αθλητικής του προόδου, ισχύει το: «με όποιον δάσκαλο θα κάτσεις, τέτοια γράμματα θα μάθεις!». Από την ηλικία των 8 κιόλας ετών, οι ποδοσφαιρικές βάσεις που θα δεχθούν τα παιδιά, είναι αυτές που θα τα συνοδεύουν για αρκετά χρόνια, αν αυτές είναι λάθος, τότε μπαίνει ¨φρένο¨ στην πρόοδο, αν είναι σωστές, συνεχίζουμε το ίδιο προσεκτικά, με ζωντανές ελπίδες για κάτι καλό.
Φυσικό είναι λοιπόν να συναντήσουμε και ¨καλούς¨ αλλά και ¨κακούς¨ προπονητές. Το 80% των σωματείων, στις Ακαδημίες τους κυρίως για οικονομικούς λόγους, απασχολούν ποδοσφαιριστές της Αντρικής τους ομάδας, (τους οποίους εγώ ονομάζω « εμπειρικούς»), ως προπονητές των ευαίσθητων μικρών ηλικιών!
Δυστυχώς με αυτή την τακτική, εκτός του ότι δεν προσφέρουμε, απολύτως τίποτα στα παιδιά, ¨καίγονται¨ κυριολεκτικά και αυτοί οι εκκολαπτόμενοι ¨προπονητές¨!
Οι ηλικίες από 8 έως και 22 ετών, κατά την άποψή μου, χρειάζονται, έναν παιδαγωγό – προπονητή και όχι έναν ¨εμπειρικό¨ αθλητή, που θα παίρνει το χαρτζιλίκι, με τα χέρια στις τσέπες και το στραγάλι στο στόμα, να σφυρίζει την έναρξη και τη λήξη της προπόνησης!
Βεβαίως ανάμεσα σε αυτούς, υπάρχουν και κάποιοι που είναι ¨διαμάντια¨, τους οποίους όμως το σωματείο, πρέπει να εκμεταλλευτεί σωστά και όχι να τους κάψει και αυτό γίνεται, τοποθετώντας τους δίπλα στον διπλωματούχο προπονητή, ο οποίος ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ ότι ξέρει τι κάνει, όταν εκπαιδεύει παιδιά να πειθαρχούν, να ακούνε, να σκέφτονται και να γυμνάζονται σωστά!
Όπως και να το κάνουμε, δεν φτάνουν μόνο τα χρόνια που αγωνίζεται κάποιος, ώστε να επωμίζεται και τον τίτλο του προπονητή. Kαλή η εμπειρία και χρήσιμη, αλλά στην σχολή θα μάθεις και 5 πράγματα παραπάνω, τα οποία είναι ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ, που σε ωριμάζουν και ως άνθρωπο, αλλά σίγουρα σε γεμίζουν με ευθύνες και γνώσεις, ως εφόδια, για την όποια προπονητική σου σταδιοδρομία!
Στην επόμενη κατηγορία, συναντάμε τους Διπλωματούχους μεν, αλλά με ΚΑΚΗ ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ προπονητές, οι οποίοι θεωρώντας ότι με το δίπλωμα στα χέρια, έπιασαν και τον « παπά από τα΄α…..ίδια» και με ύφος χιλίων καρδιναλίων, περιφέρουν το δίπλωμα σε κορνίζα, προσπαθώντας να βρουν ¨στέγη¨ σε κάποια Ακαδημία ή οι πιο αισιόδοξοι, να αναλάβουν το τιμόνι μιας Αντρικής ομάδας!
Αυτοί δεν έχουν απλά κακή νοοτροπία, αλλά την ποδοσφαιρική ΑΛΗΤΕΙΑ, που είχαν ως παίκτες, εξακολουθούν να την έχουν δυστυχώς και ως προπονητές, καταφεύγοντας σε προκλητικές συμπεριφορές και τραμπουκισμούς, με τελική εντολή προς τους παίκτες, το παλιό κλασικό κλισέ « μπείτε μέσα και Γα…..ργαλίστε τους !»
Αυτοί οι τύποι, αντί να εκμεταλλευθούν, τα 5 πράγματα που έμαθαν και να βοηθήσουν στην αλλαγή νοοτροπίας του ποδοσφαιρικού μας γίγνεσθαι, αντιθέτως, επιδιώκουν να χωθούν μες τη βρωμιά και τη λαμογιά, προκειμένου να επιβιώσουν μέσα στο βρωμοσύστημα, που τους δίνει δουλειά, γιατί κάποιοι θέλουν να συντηρούν το ποδόσφαιρό μας, σε επίπεδα ΒΟΘΡΟΥ!
Στην επόμενη κατηγορία, θα συναντήσουμε τους συνάδελφους προπονητές, με ΚΑΚΟ ΕΓΩΙΣΜΟ! Εδώ ανήκουν οι προπονητές που θεωρούν ¨αγγαρεία¨ το πέρασμα από τη σχολή, αλλά το έκαναν διότι βάσει νόμου πρέπει να έχεις το δίπλωμα για να κάτσεις στον πάγκο ενός σωματείου.
Γι΄ αυτούς, ότι έμαθαν ήταν « μπαινάκης – βγαινάκης!». Όταν έχεις στην ¨πλάτη¨ σου, 15 με 20 χρόνια ¨προπονητικής σταδιοδρομίας¨ (σε ερασιτεχνικό πάντα επίπεδο) και θεωρείσαι «παλιά καραβάνα», ΔΕΝ δέχεσαι εύκολα ότι το ποδόσφαιρο έχει αλλάξει, ότι έχει υποστεί τεράστιες τεχνικοτακτικές παρεμβάσεις, που πρέπει να ακολουθήσεις, αλλά επειδή είσαι ξεροκέφαλος και ΚΑΚΟΣ ΕΓΩΙΣΤΗΣ, δεν το κάνεις, αλλά ανοίγεις στα κλεφτά και διαβάζεις βιβλιογραφίες με τακτικές και συστήματα!
Αυτοί οι προπονητές , ξεχωρίζουν και ως ¨φιγούρα¨ στον πάγκο μιας ομάδος, θα τους δείτε σταυροπόδι με γυαλί ηλίου και τσιγάρο στο στόμα ή ως γραφικό ¨ταβερνιάρη¨, με την κοιλίτσα και τη βραχνή φωνή, να ωρύεται και να ουρλιάζει: «φάτον! Στείλτον! Κόφτου τα πόδια!». Με έναν τέτοιο ¨συνάδελφο¨, είχα κάποια στιγμή μια συζήτηση για τη σχολή προπονητών, όπου μου λέει με ύφος :¨τι να μας πουν μωρέ οι μ…..ες! 15 χρόνια προπονητής είμαι!¨ και του απαντάω εγώ: ¨ 15 χρόνια είσαι ΜΑΛΑΚΑΣ, όχι προπονητής!¨ κι΄έχουν περάσει 4 χρόνια από τότε που δεν λέμε ούτε γεια!
Μια άλλη κατηγορία είναι οι ΙΔΙΟΡΡΥΘΜΟΙ με ΓΝΩΣΕΙΣ. Αυτοί δυστυχώς, ΑΔΙΚΟΥΝ τον εαυτόν τους, διότι ενώ έχουν και την όρεξη και τη διάθεση, αλλά κυρίως τις γνώσεις, ΔΕΝ μπορούν να δεχθούν, την οποιαδήποτε καλοπροαίρετη συμβουλή, που θα τους βοηθούσε να αγγίξουν το τέλειο!
Ένας τέτοιος προπονητής, από τη μια είναι ¨λαυράκι¨ για την ομάδα και από την άλλη, μια του παραξενιά, μπορεί να τινάξει την συνεργασία στον αέρα!
Υπάρχουν περιπτώσεις τέτοιων προπονητών, που βρίσκονται σε λάθος τμήματα. Δηλαδή π.χ, προπονητής ¨φορτωμένος¨ με γνώσεις και όρεξη στις ηλικίες των 12 ετών, ενώ μπορεί να προσφέρει ΥΠΕΡΑΡΚΕΤΑ πράγματα, στην ουσία ΔΕΝ προσφέρει τίποτα, διότι αν και εξαιρετικός χαρακτήρας, δεν έχει καταφέρει να κάνει το ¨κλικ¨ στα παιδιά, δεν έχει τον σωστό τρόπο προσέγγισης αυτής της ηλικίας, με αποτέλεσμα να μην μεταφέρει σωστά τις πλούσιες γνώσεις του, ενώ στην Αντρική ομάδα π.χ, θα μπορούσε να κάνει, υπέροχη δουλειά!
Το ίδιο μπορεί να συμβαίνει και αντίστροφα, με τον ικανό αλλά ιδιόρρυθμο κόουτς, που είναι στην Αντρική, όπου ενώ λειτουργεί άψογα στον πειθαρχικό τομέα, τη φυσική και τακτική κατάσταση της ομάδος , διαχειρίζεται τελείως λάθος, τις μουρμούρες μεταξύ των παικτών, ενώ ο ίδιος υποστηρίζει το αντίθετο, με αποτέλεσμα να γίνεται κυκλοθυμικός και να χαρακτηρίζεται διπρόσωπος από τους παίκτες, με αρνητικά εντέλει αποτελέσματα, στην εύρυθμη λειτουργία του σωματείου! Αυτός ο προπονητής ίσως να ήταν τέλειος για τις μικρότερες ηλικίες, όπου η πειθαρχεία και οι γνώσεις, είναι κομμάτια της βάσης, για την πρόοδό των παιδιών.
Στην επόμενη κατηγορία, θα συναντήσουμε τους ΝΕΟΥΣ με ΟΡΕΞΗ και ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΜΟ προπονητές, στους οποίους πιστεύω ότι πρέπει να επενδύσουν τα σωματεία, θωρακίζοντας πρώτα τις Ακαδημίες και εν συνεχεία την Αντρική ομάδα. Αυτοί οι νέοι όμως, αποκτώντας το δίπλωμα, πρέπει να έχουν τη μύτη χαμηλά, τα μυαλά ανοιχτά, να μην απορρίπτουν το παρελθόν και να επενδύουν στο μέλλον, με συνεχή ενημέρωση και δουλειά, προσπαθώντας να γίνονται καλύτεροι, για ένα ΑΛΛΟ ποδόσφαιρο!
Αυτοί πρέπει να μπουν μπροστά και κόντρα στις παλιές κακές νοοτροπίες του χώρου, να καταφέρουν να περάσουν στα παιδιά μας, την πραγματική έννοια του ποδοσφαίρου και όχι αυτό το έκτρωμα που βλέπουμε στους αγωνιστικούς χώρους και στις εξέδρες! Αυτοί πρέπει να βρουν τον τρόπο, να διδάξουν ήθος σε ποδοσφαιριστές παράγοντες και κατ΄επέκταση στους φιλάθλους!
Πάμε τώρα σε μια κατηγορία, που δυστυχώς αποτελείται από λίγους, αλλά, ΑΞΙΟΥΣ – ΙΚΑΝΟΥΣ και με ΕΠΙΠΕΔΟ προπονητές, οι οποίοι δεν αρέσουν σε κάποια σωματεία, διότι δεν ανέχονται τις λαμογιές και τα παρασκηνιακά παιχνίδια και μένουν αφοσιωμένοι, στα όσο το δυνατόν αποδοτικότερα αποτελέσματα, μέσα από μια μεθοδική, συλλογική και επίπονη εργασία, με υπομονή και σωστή διαπαιδαγώγηση, αρχίζοντας από τις μικρές ηλικίες, φτάνοντας σταδιακά και με προοδευτικά βήματα στην Αντρική ομάδα.
Εάν κάποιο σωματείο, θέλει να υποστηρίζει ότι όντως θα κάνει δουλειά, το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνει, είναι να επανδρώσει τα ¨θεμέλια¨ δηλ. τις Ακαδημίες, με τους παραπάνω προπονητές και με υπομονή να αναμένει τα αποτελέσματα.
Το ¨ελάτε να σας μάθουμε…….μπάλα¨, περιλαμβάνει πολλά πράγματα και όχι μόνο τα ¨μαγικά¨ του παιδιού με την μπάλα! Περιλαμβάνει, οικογένεια, χαρακτήρα συμπεριφορά, σχολείο, παρέες και μέσα σε όλα αυτά, κάποιο ρόλο έχει και ο προπονητής, ο οποίος αρκετές φορές ρόλος, είναι και πρωταγωνιστικός, από τη στιγμή μάλιστα που επηρεάζεται, ο χαρακτήρας και τα συναισθήματα του παιδιού!
Τέλος θα ασχοληθώ, με μια πολύ ΥΠΕΥΘΥΝΗ, αλλά ¨περίεργη¨ κατηγορία προπονητών, αυτών που ανήκουν στα λεγόμενα ΜΕΓΑΛΑ σωματεία! Εδώ έχουμε προπονητές, που ασκούν παράλληλη και έχτρα ακόμη απασχόληση! και προπονητές που είναι αφοσιωμένοι στο τμήμα που έχουν αναλάβει, αποδίδοντας τα μέγιστα, προετοιμάζοντας ανάλογα τους λιλιπούτειους άσσους των Π.Α.Ε, έτσι ώστε να μπορούν να ανταπεξέλθουν αργότερα, σε υψηλό επίπεδο!
Όσον αφορά τους πρώτους, με την διπλή και τριπλή απασχόληση, δεν ξέρω αν αυτό το κάνουν από ΑΠΛΗΣΤΙΑ ή από υπερβολικό ζήλο για προσφορά, αλλά αυτό που ξέρω είναι, ότι ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΑ, δεν μπορείς να είσαι για πολύ διάστημα, ¨με 2 καρπούζια κάτω από την ίδια μασχάλη¨, πόσο μάλλον για κάποιους, που προσπαθούν να έχουν και ¨4 καρπούζια κι΄απ΄τις 2 μασχάλες!¨
Όσο καλός προπονητής κι΄αν είσαι, είναι αδύνατον να ανταποκριθείς επάξια συγχρόνως, στις απαιτήσεις των Ακαδημιών μιας Π.Α.Ε και στις ανάλογες υποχρεώσεις, μιας Ερασιτεχνικής Ακαδημίας ή μιας Αντρικής Ερασιτεχνικής ομάδας. Είναι διπλό το κακό που κάνουν, αυτοί οι προπονητές, διότι πρώτα ΑΔΙΚΟΥΝ τον εαυτόν τους, παρουσιάζοντας μοιραία ελλιπέστατο έργο και δεύτερον και μάλιστα χειρότερο κακό, είναι η τροχοπέδη στην πρόοδο των παιδιών, τα οποία τους βλέπουν ως ΘΕΟΥΣ και ΔΑΣΚΑΛΟΥΣ!
Όταν νεύρα και άγχος, μεταφέρονται από την μια Ακαδημία στην άλλη, φυσικό είναι τα αποτελέσματα να είναι αρνητικά.
Δεν ξέρω αν ΗΘΙΚΟΙ ΑΥΤΟΥΡΓΟΙ, σε αυτό το έγκλημα, είναι οι ίδιοι οι προπονητές ή η διοίκηση της Π.Α.Ε, υπό την αιγίδα της οποίας οι παραπάνω, συνάπτουν συνεργασίες με άλλα σωματεία και διάφορες παρεμφερείς δραστηριότητες!
Εδώ ισχύει το ρητό: «το μεγάλο ψάρι, τρώει το μικρό!», όπου το μεγάλο ψάρι, η Π.Α.Ε, καταβροχθίζει το μικρό, που δεν είναι άλλο από ένα Ερασιτεχνικό σωματείο.
Μείνετε μακριά κύριοι, από το δύσμοιρο Ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο και αφήστε λίγο χώρο να δουλέψουν κάποιοι συνάδελφοί σας, που ίσως αξίζουν κι΄αυτοί μια ευκαιρία, να δείξουν κάποια πράγματα, μείνετε εκεί που είστε, και εκμεταλλευτείτε την ΑΣΥΛΙΑ που σας παρέχουν οι Π.Α.Ε και αφού πραγματικά μπορείτε, αποδώστε τα αναμενόμενα και μην ¨φρενάρετε¨ τις προσδοκίες των παιδιών, που ζουν και αναπνέουν, περιμένοντας από ΕΣΑΣ, να τους δώσετε τα φόντα, για το άλμα που ονειρεύονται! μείνετε εκεί, που πολλοί συνάδελφοί σας ζηλεύουν και θα ήθελαν, πάρα πολύ να ήταν στη θέση σας!
Ας περάσουμε τώρα, στους συνάδελφους προπονητές των παραπάνω, συνεργάτες στις ίδιες Π.Α.Ε, οι οποίοι, αφοσιωμένοι 100% στο τμήμα που τους έχει ανατεθεί, εκτός του ότι παρουσιάζουν ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ έργο, κερδίζουν και τα θετικότερα σχόλια, χωρίς να δίνουν λαβή για περαιτέρω μουρμούρες.
Δυστυχώς, επειδή μου αρέσει να καυτηριάζω περισσότερο τα κακώς κείμενα του χώρου, τα ευχολόγια για τους παραπάνω ΕΞΑΙΡΕΤΟΥΣ προπονητές, θα τα εκφράσω σε κάποιο επόμενο άρθρο, διότι πραγματικά το αξίζουν!
Λογικό είναι, με όλα τα παραπάνω κάποιοι να συμφωνούν και κάποιοι άλλοι να διαφωνούν, άλλωστε δεν είναι και φυσιολογικό, να συμφωνούν ΟΛΟΙ σε ΟΛΑ! Η πρόθεσή μου για ότι γράφω, είναι πάντοτε καλοπροαίρετη και αν στεναχωρώ ή εκνευρίζω κάποιους, το κάνω για να καταλάβουν ΟΛΟΙ και όχι μόνο αυτοί οι ¨κάποιοι¨, ότι το ποδόσφαιρό μας, δυστυχώς ή ευτυχώς επιστρέφει στα ¨πέτρινα χρόνια¨ και εμείς οι τωρινοί προπονητές, είτε του UEFA Β΄ είτε του pro, είμαστε ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ σε ότι επακολουθήσει και γι΄αυτό δεν πρέπει να μας χαρακτηρίζει, ούτε η ΑΠΛΗΣΤΙΑ ούτε η ΑΡΠΑΧΤΗ.
Aπεναντίας, πρέπει να υπάρξει αλλαγή συμπεριφοράς και νοοτροπίας, με κοινή γραμμή συνεννόησης , αρχίζοντας πάντα από τις μικρές ηλικίες, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση, στους ¨μόνιμους αιμοδότες¨ του Επαγγελματικού ποδοσφαίρου, που δεν είναι άλλοι, από τους ΗΡΩΕΣ του ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΚΟΥ!
Τώρα για όσους αναρωτιούνται, σε ποια κατηγορία ανήκω εγώ, το αφήνω στην κρίση όσων με γνωρίζουν και για όσους δεν με γνωρίζουν, απλά θα αναφέρω ότι είμαι ένας αθεράπευτα, ρομαντικός λάτρης του ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΚΟΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ, το οποίο υπηρέτησα ως ποδοσφαιριστής 24 χρόνια, στην συνέχεια ως παράγοντας και παράλληλα συνεχίζω ως προπονητής, προσπαθώντας να βάλω ένα λιθαράκι, στην αλλαγή που ΠΡΕΠΕΙ να έρθει, βάζοντας στην άκρη, εγωισμούς, λαμογιές και όλα τα κατάλοιπα του παρελθόντος!
Του Τάκη Γιαννόπουλου
Προπονητή της εφηβικής ομάδας του Πανερυθραϊκού
Οι απόψεις που εκφράζονται από κάθε συνεργάτη ή αρθρογράφο είναι προσωπικές και εκφράζουν αποκλειστικά και μόνο όσους τις διατυπώνουν. Αυτές οι απόψεις, δεν σημαίνει ότι απαραίτητα βρίσκουν σύμφωνο το football–academies.gr
Για να έχετε πλήρη πρόσβαση στις κυριότερες ειδήσεις της ημέρας του football-academies.gr και μέσα από τη σελίδα σας στο Facebook, κάντε like στη σελίδα Football-Academies
Σχόλια
