Αν έχεις την τύχη να είσαι διαφορετικός μην αλλάξεις ποτέ

Μεγαλώσαμε απορρίπτοντας οτιδήποτε μας φαινόταν «μη φυσιολογικό» και αναπόφευκτα αυτή η νοοτροπία κληροδοτείται και στα παιδιά μας. Και ξέρεται, τα παιδιά μπορούν να γίνουν πολύ σκληρά μεταξύ τους. Θα κοροϊδέψουν το συμμαθητή τους που ψευδίζει και θα απομονώσουν από την παρέα του διαλείμματος το παιδάκι που δεν μιλάει πολύ και «είναι διαφορετικό από τα άλλα».

Είχα την τύχη να γνωρίσω πρόσφατα ένα τέτοιο παιδί, που τώρα είναι παλικάρι 17 χρονών και ασχολείται με το ποδόσφαιρο. Η οικογένειά του ευτυχώς διαπίστωσε έγκαιρα ότι ανήκε στο φάσμα των μαθησιακών δυσκολιών και φρόντισε να ενημερωθεί για τον ειδικό χειρισμό που έπρεπε να ακολουθήσει στο μεγάλωμά του. Όση στήριξη και να παρέχει, όμως, το οικογενειακό περιβάλλον έρχεται η στιγμή που και αυτά τα παιδιά θα πρέπει να σταθούν στα πόδια τους, ίσως με μια μικρή καθυστέρηση, και να ανοίξουν τα φτερά τους. Κι εδώ έρχεται και «κουμπώνει», τόσο φυσικά θα έλεγα, το ποδόσφαιρο και γενικά ο αθλητισμός. Γιατί μέσω αυτού τα παιδιά με ήπιες ή πιο βαριές μαθησιακές δυσκολίες νιώθουν τελικά ότι ανήκουν κάπου και παίρνουν απίστευτη ευχαρίστηση, νιώθοντας ότι κάνουν κάτι δημιουργικό, και πιστέψτε με βάζουν όλο τους τον εαυτό σε αυτό.

Η ιδιαιτερότητα αυτών των παιδιών είναι ότι χρειάζονται μια συνεχή καθοδήγηση από τον προπονητή για το πώς μπορούν να βελτιωθούν, έναν άνθρωπο συνεχώς δίπλα τους που θα αφουγκράζεται την ανάγκη τους για ασφάλεια και θα επιδοκιμάζει τις προσπάθειές τους. Εξάλλου, η επιβράβευση δεν είναι το ισχυρότερο κίνητρο για να συνεχίσουν να προσπαθούν; Οι κατευθύνσεις που τους δίνονται θα πρέπει να είναι συγκεκριμένες και κάθε βήμα προγραμματισμένο, ώστε να έχουν το χρόνο να το αφομοιώνουν.

Η κοινωνική ενσωμάτωση και αποδοχή μέσω του ποδοσφαίρου είναι θεωρώ το σημαντικότερο κεκτημένο γι’ αυτά τα τόσο ιδιαίτερα παιδιά και αυτό είναι που τα βοηθάει να έχουν μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση. Το να νιώθουν μέλη μιας ομάδας που τα αποδέχεται για τις ικανότητές τους και μέσα στην οποία μπορούν να δείξουν όλα όσα έχουν, ως αθλητές κι ως άνθρωποι.

Όταν, λοιπόν, υπάρξουν αυτές οι συνθήκες μπορεί κανείς να δει ποια είναι τελικά τα χαρισματικά παιδιά και πόσες δυνατότητες έχουν. Τα ίδια το ξέρουν. Η πρόκληση γι’ αυτά είναι να πείσουν και τους γύρω τους…

Ηλιάνα Χρυσικάκου

Ψυχολόγος

Επιστημονικός Συνεργάτης UK Trials Hellas

Tηλ. 2105200418, 6938420855

Email: ilianachrys@hotmail.com

 

 

 

 

 

Σχόλια