ΟΤΑΝ ΓΚΡΕΜΙΖΕΤΑΙ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΓΙΑ ΚΑΡΙΕΡΑ, ΑΡΧΙΖΕΙ Ο ΕΦΙΑΛΤΗΣ
Πίσω από την λάμψη και τα εκατομμύρια, μόλις το 0,5% των παιδιών που ανήκουν σε ακαδημίες, κάνουν καριέρα στην Αγγλία. Τι συμβαίνει με τους υπόλοιπους; Τα ποσοστά παικτών με παραβατική συμπεριφόρα και συμπτώματα κατάθλιψης, προκαλεί σοκ!
Τουλάχιστον 12.000 παιδιά στην Μεγάλη Βρετανία έχουν ενταχθεί σε ακαδημίες συλλόγων όλων των κατηγοριών και ονειρεύονται να γίνουν αστέρες της Premier League ή τουλάχιστον να ζήσουν από το ποδόσφαιρο. Κάποιοι το αντιμετωπίζουν ως αποκλειστική διέξοδο από την φτώχεια.
Μόνο οι σύλλογοι της Premier League απασχολούν στα τμήματα υποδομής τουλάχιστον 3.500 εκκολαπτόμενους αστέρες ηλικίας από 9 ετών και πάνω.
Σύμφωνα με τους κανονισμούς της Premier League σε ότι αφορά το αναπτυξιακό πλάνο, κάθε σύλλογος φιλοξενεί στις ακαδημίες του μέχρι 250 παιδιά.
Όσοι ξεκινούν σε ηλικία 9 ετών το ταξίδι για το ποδοσφαιρικό όνειρο θέλοντας να ακολουθήσουν στα χνάρια των Εμπαπέ και Χάαλαντ, μόλις το 0,5% καταφέρνει να εξασφαλίσει τα προς το ζην μέσα από το ποδόσφαιρο.
Τι συμβαίνει όμως την συντριπτική πλειοψηφία των ποδοσφαιριστών που αποτυγχάνουν να κάνουν καριέρα στο ποδόσφαιρο; Υπάρχει εναλλακτικό πλάνο; Ποιες είναι οι συνέπειες της απόρριψης τους;
Στη συντριπτική τους πλειοψηφία κουβαλούν πληγές και τραύματα από την ενασχόληση τους με το ποδόσφαιρο τα οποία προσπαθούν να επουλώσουν…
Η ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ ΤΟΥ ΓΟΥΙΣΤΕΝ
Ο τραγικός θάνατος του Τζέρεμι Γουίστεν σε ηλικία μόλις 18 ετών προκάλεσε πολλά ερωτηματικά για το τρόπο με τον οποίο οι σύλλογοι διαχειρίζονται τα παιδιά.
Ο Τζέρεμι ήταν ένας ταλαντούχος ποδοσφαιριστής, ο οποίος ξεκίνησε από την Κ-13 ομάδα της Μάντσεστερ Σίτι το 2016, αλλά λόγω ενός τραυματισμού έμεινε ελεύθερος από την «Πολίτες» τρία χρόνια αργότερα. Τον περασμένο Οκτώβριο βρέθηκε κρεμασμένος στην κρεβατοκάμαρα του. Οι γονείς του έκαναν λόγο για ένα παιδί που δεν ξεπέρασε ποτέ το σοκ της αποχώρησης του από την Μάντσεστερ Σίτι.
Μάλιστα, η Σιτι έχει κληθεί να καταθέσει λεπτομερή αναφορά για τον τρόπο με τον οποίο χειρίστηκε την υπόθεση του Γουίστεν.
Κατά γενική ομολογία, στις περισσότερες ακαδημίες ξεχωρίζουν 1-2 παιδιά τα οποία πληρούν τις προϋποθέσεις για μια ενδιαφέρουσα καριέρα ενώ την ίδια στιγμή οι υπόλοιποι ποδοσφαιριστές διαδραματίζουν διακοσμητικό ρόλο στις προπονήσεις και τις δραστηριότητες των Ακαδημιών.
ΑΠΟ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΓΙΑ ΚΑΡΙΕΡΑ ΣΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΣΤΗ ΔΙΑΚΙΝΗΣΗ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ
Ο 31χρονος Τομ Χάμιλτον, ανήκε στις ακαδημίες της Μπρίστολ Σίτι από ηλικία 12 ετών μέχρι τα 19 του. Ένας σοβαρός τραυματισμός έβαλε φρένο σε κάθε σκέψη του για καριέρα. Τα οικονομικά προβλήματα τον οδήγησαν στην παρανομία.
«Ήθελα να βρω χρήματα. Το στάτους και ο τρόπος ζωής ενός ποδοσφαιριστή ηλικίας 18-19 ετών ήταν κάτι που μου άρεσε. Στις περιοχές που σύχναζα ήξερα πως κάποια άνθρωποι έβγαζαν καλά χρήματα πουλώντας ναρκωτικά».
Ο Τομ πέρασε οχτώ μήνες σε αναμορφωτήριο έχοντας συλληφθεί για κατοχή κοκαΐνης.
«Πιο πολύ φοβήθηκα όταν με πήγαν στο τμήμα και τηλεφώνησαν στους γονείς μου. Ήταν περήφανοι για τον γιο τους που αγωνιζόταν στην Μπρίστολ Σίτι και ξαφνικά τους ντρόπιασα πουλώντας ναρκωτικά.
Τα πάντα πάνω μου είχαν δημιουργηθεί για να γίνω ποδοσφαιριστής. Έκανα πολλούς φίλους που ανήκαν επίσης σε ακαδημίες συλλόγων και όλοι όταν ‘κόπηκαν’ από την ομάδα τους επηρεάστηκαν».
Ο Τόμ πλέον ακολουθεί καριέρα ως γυμναστής και σύμβουλος.
ΤΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΚΑΙ Η ΑΠΟΡΡΙΨΗ
Ο 20χρονος Κόφι Ανόκιε-Μποαντί αντιμετώπιζε το ποδόσφαιρο ως μια μορφή διαφυγής από τα προβλήματα του. Στις ακαδημίες του Λονδίνου είχε για συμπαίκτες τους Ρέις Νέλσον της Άρσεναλ και Τζέιντον Σάντσο της Μπορούσια Ντόρτμουντ.
Στα 14 του έχασε τον πατέρα του από καρκίνο και η πίεση για να πετύχει στο ποδόσφαιρο προκειμένου να ανακουφίσει και την μητέρα του, ήταν αφόρητη.
«Περιμένουν να μεγαλώσεις όταν βρίσκεσαι στον αγωνιστικό χώρο. Κάποιες φορές όμως χρειάζεσαι βοήθεια. Καταλαβαίνω πως το ποδόσφαιρο είναι ένα σκληρό άθλημα, αλλά υπάρχουν στιγμές που για μερικούς από εμάς δεν είναι εύκολο ψυχολογικά. Θέλεις κάποιον να σε καθοδηγήσει».
Ο Κόφι αποδεσμεύθηκε το 2018 από την Μπαρνέτ και «φλέρταρε» με την ιδέα να γίνει μέλος συμμοριών.
«Όποιος βρίσκεται στη δική μου θέση χάνοντας τον πατέρα του και θέλοντας να φροντίσει την μητέρα του είναι ο μόνος δρόμος επιβίωσης. Αγαπώ το ποδόσφαιρο με όλη μου την καρδιά. Θα έδινα τα πάντα γι’ αυτό».
Ο μέντορας του Κόφι, Σέις Χολμς-Λιούις, ο οποίος προσφέρει βοήθεια σε νεαρούς ποδοσφαιριστές στο νότιο Λονδίνο αναφέρθηκε στην παραβατική συμπεριφορά που μπορεί να ακολουθήσει ένα παιδί όταν διαπιστώνει πως δεν μπορεί να σταδιοδρομήσει στο ποδόσφαιρο.
«Έχουν συνηθίσει να βρίσκονται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος. Όταν αυτό δεν υφίσταται πλέον ψάχνουν άλλους τρόπους επιζητώντας την προσοχή. Εάν δεν το αντιλαμβανόμαστε αυτό, τότε ποτέ δεν θα καταλάβουμε το πρόβλημα».
ΟΙ ΣΟΒΑΡΟΙ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟΙ
Ο Μαξ Νομπλ, θήτευσε στις ακαδημίες της Φούλαμ. Η αποχώρηση του από τους «Κότατζερς» τον οδήγησε στην κατάθλιψη.
«Το περιβάλλον στις ποδοσφαιρικές ακαδημίες είναι τοξικό. Υπάρχουν προπονητές που δεν νοιάζονται για τα παιδιά και αυτό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα. Στα 17 μου έκανα ενέσεις στα γόνατα μου και έπαιρνα καθημερινά παυσίπονα».
Ο Μαξ λάνσαρε μια μάρκα ρούχων, προσφέροντας ένα μικρό μέρος των πωλήσεων για την υποστήριξη ποδοσφαιριστών που αντιμετωπίζουν τραυματισμούς η ψυχολογικά προβλήματα.
Η ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ
Ο Άσλεϊ Τόμπσον, πρώην συμπαίκτης του Μαξ στις ακαδημίες της Φούλαμ δεν κατάφερε να ξεπεράσει ποτέ τον τραυματισμό του στη βουβωνική χώρα, όπου εξακολουθεί να νιώθει πόνους. Εγκατέλειψε το ποδόσφαιρο σε ηλικία 19 ετών και βυθίστηκε στην κατάθλιψη.
«Επέστρεφα σπίτι και περίμενα την ομάδα να επικοινωνήσει μαζί μου για να με βοηθήσει. Αυτό δεν συνέβη ποτέ. Μου προκάλεσε μεγάλη κατάθλιψη. Συνειδητοποίησα πως δεν θα βρίσκομαι για πολύ ακόμα σε αυτό τον κόσμο. Είμαι πλέον σε έναν διαφορετικό κόσμο όπου δεν ξέρω πως να συντάξω ένα βιογραφικό ή να κάνω αίτηση για δουλειά. Το μόνο που ήξερα ήταν να παίζω ποδόσφαιρο».
Η μητέρα του Άσλεϊ, Λίντα Ντένις σημειώνει: «Κάθε μέρα προτού ξεκινήσω για την δουλειά πήγαινα στο δωμάτιο του παιδιού μου για να διαπιστώσω εάν αναπνέει. Έπαιρνα άδεια από την δουλειά γιατί ήμουν πεπεισμένη πως το παιδί μου δεν θα ζήσει. Δεν μπορούσα να τον αναγνωρίσω, αλλά και να τον βοηθήσω. Δεν μπορούσα να κάνω κάτι».
Ο 18χρονος Άλι Αλ-Χαμάντι αγωνίζεται στην U-23 ομάδα της Σουόνσι.
«Προσπαθείς συνεχώς να περνάς από ολόκληρο το σύστημα των ακαδημιών και να εντυπωσιάζεις τον κόσμο. Προσπαθείς συνεχώς να γίνεσαι καλύτερος. Ουσιαστικά είμαστε προϊόντα. Δυστυχώς πρόκειται για μπίζνες, έτσι εάν δεν σε χρειάζονται σε προσπερνούν ή σε πουλάνε».
Ο Πατ Λάλι, υπεύθυνος εκπαίδευσης στο Σωματείο Επαγγελματιών Ποδοσφαιριστών της Αγγλίας, τόνισε πως οι ποδοσφαιριστές θα πρέπει να εξετάζουν και κάποιο εναλλακτικό πλάνο για την καριέρα τους.
«Όταν τα παιδιά γίνονται 16 ετών κάνουμε συνάντηση με τα ίδια, αλλά και τους γονείς τους και τους ενημερώνουμε για το τι θα ακολουθήσει στα επόμενα χρόνια. Είναι σημαντικό να έχουν λάβει τίτλους εκπαίδευσης ώστε να μην βρεθούν απροετοίμαστα όποτε χρειαστεί».
Μετά τον θάνατο του Τζέρεμι Γουίστεν, η Μάντσεστερ Σίτι παρακολουθεί πιο στενά την πορεία των παιδιών που αποδεσμεύθηκαν από τις ακαδημίες της. Παράλληλα πολλοί σύλλογοι δείχνουν διάθεση να εντάξουν στα τμήματα υποδομής, αλλά και να δοκιμάσουν ποδοσφαιριστές που αποχώρησαν από άλλες ομάδες προσφέροντας τους μια δεύτερη ευκαιρία.
Πηγή: Skysports, BBC, The Guardian, gazzetta.gr
Σχόλια
