Πριν από λίγο καιρό φιλοξενήσαμε μια συνέντευξη του Γιόζεφ Βάντσικ, που έδινε οδηγίες σε νέους τερματοφύλακες.
Μαζί με τον Γιόζεφ, οι UEFA qualified Γιώργος Τσαμόπουλος και Σπύρος Σδράλαγκας υλοποιούν, για λογαριασμό της M.V. TEAM European Football Activities, ευρωπαϊκών προδιαγραφών προγράμματα ατομικών προπονήσεων και αξιολόγησης δεξιοτήτων για ποδοσφαιριστές ανάλογα με την ηλικία και το επίπεδό τους (κλικ ΕΔΩ και ΕΔΩ).
Έτσι λοιπόν, μετά από τη μεγάλη επιτυχία που είχε η συνέντευξη με τον Γιόζεφ, το football-academies.gr απηύθυνε στους δύο coaches μια σειρά από κρίσιμα ερωτήματα που αφορούν στις ατομικές προπονήσεις, το ποδόσφαιρο στις ηλικίες της ανάπτυξης και όχι μόνο. Ιδού οι απαντήσεις:
Σε τι είναι χρήσιμες οι ατομικές προπονήσεις;
Γ.Τσ: Θα σας πω… πρόκειται για πολύ απλή απάντηση: οι ομαδικές προπονήσεις καλύπτουν μόνο ένα μέρος των καθημερινών ποδοσφαιρικών αναγκών ενός σύγχρονου ποδοσφαιριστή, και η ανάγκη για ολοένα και πιο εξειδικευμένες επιδεξιότητες ανεβάζει τις απαιτήσεις αυτού που χρειάζεται ο μοντέρνος παίκτης για να μπορέσει να πετύχει τη συνθετότητα η οποία είναι πλέον απαραίτητη. Οι ατομικές προπονήσεις τείνουν λοιπόν να καλύψουν αυτό ακριβώς το κενό.
Με ποιον τρόπο και σε ποιους τομείς αξιολογείται ένας νέος ποδοσφαιριστής;
Σπ. Σδρ.: Κοιτάξτε… αναλόγως της ηλικίας. Υπάρχουν βέβαια οι βασικοί τομείς που είναι η φυσική κατάσταση, η τεχνική, η τακτική ευφυΐα και ο σωματότυπος, στοιχεία ψυχολογίας και χαρακτήρα, αλλά το πώς κρίνονται οι επιδόσεις και τα αποτελέσματα σε καθέναν από αυτούς τους τομείς διαφοροποιείται ανάλογα με την ηλικία.
Το βασικό είναι να διαπιστώνεται γρήγορα αν στην ηλικία που βρίσκεται ο ποδοσφαιριστής που έχουμε απέναντί μας έχει αποκτήσει τις βάσεις που είναι απαραίτητες στο «τώρα» και στο «αύριο».
Εκείνο όμως που θα ήθελα να υπογραμμίσω είναι ότι στις αξιολογήσεις θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη και μια σειρά «εξωποδοσφαιρικών», ας το πούμε έτσι, κριτηρίων που έχουν καθοριστική σημασία. Π.χ. σε ποια φάση σπουδών βρίσκεται ένα παιδί, ποιο είναι το μορφωτικό του επίπεδο, τι είδους υποστήριξη του παρέχει η οικογένεια και ως ποιο σημείο προκειμένου να πραγματοποιήσει τα όνειρά του, σε ποια ποδοσφαιρική ακαδημία φοιτά και με ποιους προπονητές.
Σε πολλές περιπτώσεις έχει αποδειχτεί ότι έχει σημασία ακόμα και η γειτονιά στην οποία μεγαλώνει. Βλέπετε η αξιολόγηση δεν μπορεί να είναι μια στατική απόφαση, αλλά μια δυναμική κρίση που στην πραγματικότητα καλείται να εντοπίσει πώς θα «περάσει» το παιδί μέσα από την ποδοσφαιρική εμπειρία.
Από ποια ηλικία και έπειτα μπορούμε να έχουμε βεβαιότητα για τις ικανότητες ενός ποδοσφαιριστή;
Γ.Τσ.: (χαμογελάει): Θα αφήσω τον Σπύρο να απαντήσει γιατί είναι ειδικότερος εμού στις ηλικίες αυτές…
Σπ. Σδρ.: Κοιτάξτε… είναι σχετικό, αλλά μπορούμε να πούμε ότι υπό κανονικές συνθήκες από τα 16 και μετά, διότι αυτή είναι περίπου η ηλικία κατά την οποία ολοκληρώνεται η σωματική ανάπτυξη και μπορούμε να δούμε τι είδους «κληρονομιά» σε φυσικά, διανοητικά και τεχνικά προσόντα έχει «μαζέψει» o ποδοσφαιριστής από τις προηγούμενες ηλικιακές φάσεις.
Αυτή είναι περίπου η ηλικία που μπορούμε να δούμε αν στα προηγούμενα εξελικτικά του στάδια έχει αποκτήσει όλα τα χαρακτηριστικά που έπρεπε προκειμένου να αποδώσει το maximum εφεξής.
Επίσης είναι και η στιγμή που πρέπει να αποδείξει ότι αντέχει στην καθημερινή προπόνηση και είναι έτοιμος να υποστεί τις θυσίες που πια θα είναι απαραίτητες αν θέλει να συνεχίσει ποδοσφαιρικά. Ένας άλλος λόγος που αυτή η ηλικία και οι αμέσως επόμενες είναι κρίσιμες είναι το γεγονός ότι συμπίπτουν με τη χρονική στιγμή που τα παιδιά παίρνουν μεγάλες αποφάσεις σε σχέση με το μέλλον τους και τις σπουδές τους.
Πώς επιλέγω ομάδα για το παιδί μου;
Σπ. Σδρ: Βασικό κριτήριο συνήθως είναι η απόσταση ώστε να μην χάνεται πολύτιμος χρόνος για τα παιδιά στο πηγαινέλα… Σημαντική επίσης είναι η ποιότητα των εγκαταστάσεων σε τρεις τομείς: επιμέλεια-καθαριότητα-εξοπλισμός. Και βέβαια τόσο το προπονητικό team όσο και το διοικητικό προσωπικό. Σημαντικό είναι να υπάρχει καλό κλίμα και να περνάνε καλά τα παιδιά, όπως επίσης το να είναι στην ίδια ακαδημία παιδιά που είναι φίλοι ή κάνουν παρέα είναι κάτι πολύ θετικό.
Τώρα… εσείς μάλλον περιμένετε να σας πω ονόματα ομάδων… αλλά δεν πρόκειται να το κάνω, όχι για κανέναν άλλο λόγο αλλά γιατί πραγματικά πιστεύω ότι δεν είναι αυτό το πιο σημαντικό απ’ όλα!… Α, και κάτι άλλο… οι γονείς, αν σκοπεύουν να περνούν αρκετό χρόνο παρακολουθώντας τις προπονήσεις των παιδιών τους, καλό είναι να επιλέγουν εγκαταστάσεις που ικανοποιούν και αυτού του είδους την απαίτηση.
Κύριε Τσαμόπουλε, μετά από τόσα χρόνια εμπειρίας σε επαγγελματικούς πάγκους, τι πιστεύετε ότι είναι πιο σημαντικό: η δουλειά ή το ταλέντο και γιατί;
Γ. Τσ: Θα σας πω ότι, ακριβώς όπως λέτε κι εσείς, η εμπειρία διδάσκει πως είναι πολύ δύσκολο μόνο με ένα από τα δύο να φτάσεις σε πολύ υψηλό επίπεδο. Θεωρώ την συνύπαρξη και των δύο απαραίτητο συστατικό της μεγάλης επιτυχίας…
(Τον διακόπτω) Δηλαδή κόουτς τι προτιμάει ένας προπονητής, έναν ποδοσφαιριστή ταλαντούχο και απείθαρχο ή έναν πειθαρχημένο και «δουλευταρά»; Α… και μια συμπληρωματική ερώτηση: πόση σημασία έχει το ήθος στην ποδοσφαιρική καριέρα;
Γ. Τσ.: … Ακούστε, όπως και σε όλες τις δραστηριότητες των ανθρώπων, έτσι και στο ποδόσφαιρο, το πραγματικό θέμα δεν είναι «τι είσαι» αλλά το πώς συσχετίζεις αυτό που είσαι με αυτό που θα ήθελες να πετύχεις… (κοντοστέκεται)…
Αλλά για να μην το κάνω πολύ φιλοσοφικό, αυτό που θέλω να πω με απλά λόγια είναι το εξής: το ποιο μείγμα δουλειάς και ταλέντου είναι κάποιος ποδοσφαιριστής πρόθυμος να «φτιάξει» θα πρέπει να συσχετίζεται και με τους στόχους που θέτει για τον εαυτό του.
Θέλεις να φτάσεις όσο το δυνατόν ψηλότερα με μέτριο ταλέντο; E, πρέπει να δουλέψεις σκληρά! Θέλεις να μείνεις ψηλά μόνο με το ταλέντο σου και χωρίς δουλειά; E, τότε είσαι άξιος της μοίρας σου…
Τώρα όμως, από την πλευρά του προπονητή, θα σας πω ότι το θέμα δεν είναι μόνο να ζητάς από τον παίκτη να δουλέψει, αλλά και εσύ να έχεις την ικανότητα να τον εμπνεύσεις προσπαθώντας να του «αποσπάσεις» τη βελτίωση ακόμη και σε πράγματα και τομείς στα οποία ενδεχομένως να μην είναι εξαιρετικά ταλαντούχος.
Ο προπονητής είναι φύσει και θέσει «καταδικασμένος» να απαιτεί τη διαρκή βελτίωση και προσαρμογή του ποδοσφαιριστή στις διαρκώς μεταβαλλόμενες τεχνικοτακτικές απαιτήσεις του σύγχρονου ποδοσφαίρου. Τώρα… αν με ρωτάτε αν αυτό απαιτεί ήθος… θα σας πω, ναι! Το να αφιερώνεσαι στη δουλειά σου απαιτεί και είναι ήθος!
Τι μετράει πιο πολύ η νίκη ή το θέαμα;
Γ.Τσ: Μμμ… τι να σας πω; Αυτό μάλλον είναι το προπατορικό ερώτημα που βάζουν όλοι όσοι ασχολούνται επαγγελματικά με το ποδόσφαιρο… Οι νίκες φέρνουν τίτλους και οι τίτλοι κτίζουν αυτοπεποίθηση, χαρακτήρες, νοοτροπίες και ομάδες. Το θέαμα μάλλον δεν μπορεί να τα εξασφαλίσει όλα αυτά…
Το ιδανικό θα ήταν να συνδυάζονταν και τα δύο… και ίσως εμείς οι προπονητές θα έπρεπε να δουλεύουμε πάντα προς αυτήν την τελική κατεύθυνση, ανεξάρτητα από τις «στάσεις» που κάνουμε πότε από εδώ και πότε από εκεί… (γελάει)…
Ποιος είναι ο ρόλος του γονιού στα αρχικά βήματα ενός ποδοσφαιριστή;
Σπ. Σδρ.: Βοηθητικός και ενισχυτικός! Θα πρέπει να παροτρύνει, να λύνει απορίες και να προσπαθεί να μην επιβάλει τα δικά του θέλω και τα δικά του οράματα. Σημαντικό επίσης είναι να μην είναι απορριπτικός απέναντι στους προπονητές των υποδομών (όπως δεν θα έπρεπε να είναι και απέναντι στους δασκάλους και τους καθηγητές) και να μην τείνει να δικαιολογεί όλες τις αποφάσεις και κρίσεις του παιδιού του (που συνήθως είναι αποφάσεις και κρίσεις του ίδιου).
Θα πρέπει να βάζει στόχους στο παιδί, αλλά να μην τους επιβάλει και να αποδέχεται ότι ο ρυθμός εξέλιξης του παιδιού μπορεί να μην συμβαδίζει πάντα με τις προσδοκίες του. Να εκτιμά τις δυνατότητες, όποιες κι αν είναι, και να αντέχει τις αποτυχίες περισσότερο από το παιδί του!
Τι πρέπει να κάνει με τις σπουδές του ένας εξαιρετικά ταλαντούχος ποδοσφαιριστής;
Σπ. Σδρ.: H ταπεινή μου γνώμη είναι ότι πρέπει να δώσει τη μάχη για να μπορέσει να συνδυάσει και τα δύο. Το να μπορείς να έχεις πολλές επιλογές στη ζωή σου, μπορεί να έχει κόπο αλλά είναι πάντα εξαιρετικά χρήσιμο… Στο μυαλό μου στριφογυρίζουν λαμπρά παραδείγματα όπως αυτά του Λάκη Νικολάου και του Αριστείδη Καμάρα… που ευτύχησαν να είναι λαμπροί επιστήμονες και εξίσου ξεχωριστοί ποδοσφαιριστές!
Τελευταία ερώτηση και για τους δυο σας: ποιο είναι το πιο σημαντικό πράγμα στην ποδοσφαιρική καριέρα;
Γ.Τσ: Η θέληση για συνεχή βελτίωση, το να βάζεις πάντα υψηλούς στόχους και φιλοδοξίες και να είσαι Συμπαίκτης, δηλαδή να είσαι πρότυπο και στήριγμα, εντός και εκτός αγωνιστικού χώρου, για όποιον συνεργάζεται μαζί σου. Τότε αναπόφευκτα και αβίαστα θα είσαι πολύτιμος για όποια ομάδα σε έχει μαζί της.
Σπ. Σδρ.: Το να κερδίσεις το Σεβασμό φίλων και αντιπάλων, κυρίως των αντιπάλων. Αναγνωρισιμότητα σαν άνθρωπος και χαρακτήρας…
Κόουτς σας ευχαριστώ πολύ και καλές επιτυχίες…!
Εμείς ευχαριστούμε!
Δείτε ακόμη:
Elite Coaching & Evaluation Programs
Ατομική Προπόνηση και Αξιολόγηση υψηλών προδιαγραφών
Σχόλια
