Γράφει η Βανέσα Αναστασοπούλου, Προπονήτρια*
ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ & ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΤΑΣΕΙΣ ΣΤΙΣ ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΗΛΙΚΙΕΣ
Δεν μπορούμε να μιλήσουμε για ΛΑΘΗ στις παιδικές ηλικίες, αλλά για Φυσιολογικές Τάσεις, στις οποίες υπόκεινται τα παιδιά, είτε λόγω μη εξοικείωσης με το άθλημα, είτε επανάληψης λανθασμένων προτύπων, είτε πάλι λόγω της έντονης επιθυμίας τους να κρατήσουν λίγο μεγαλύτερη επαφή με την μπάλα.
Το σίγουρο είναι, πως τα παιδιά, ιδίως στα πρώτα στάδια εκμάθησης, έχουν στο μυαλό τους μόνο τη στιγμή, κατά την οποία θα τρέχουν κυνηγώντας την μπάλα και θα σουτάρουν στα δίχτυα σ’ ένα κλίμα αποθέωσης από τους υπόλοιπους συμπαίκτες τους.
Επομένως, είναι παράλογο να τα επιπλήττουμε, ενώ ακόμη δεν τους έχουμε δείξει τον τρόπο να σκέφτονται και να λειτουργούν διαφορετικά. Δεν τους έχουμε επισημάνει: Ποιες είναι οι κατάλληλες και οι ακατάλληλες συμπεριφορές – ενέργειες! Πού θα τους «βλάψει» ή θα τους ωφελήσει η κάθε μια! και γενικότερα.. Ποιος είναι ο λόγος, για να χρησιμοποιήσουν την κάθε ενέργεια ξεχωριστά!!!
Τα παιδιά έχουν την περιέργεια, αλλά και το ενδιαφέρον να μαθαίνουν, ΤΙ άσκηση θα κάνουν, ΠΟΤΕ & ΓΙΑΤΙ θα την κάνουν!
Φυσικά, θα πρέπει να γνωρίζουμε οι ίδιοι τις απαντήσεις, ώστε να δώσουμε και τα ανάλογα ερεθίσματα στους μικρούς μας παίκτες.
ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΤΑΣΕΙΣ:
Λόγω Μη εξοικείωσης με το άθλημα ή επανάληψης λανθασμένων προτύπων
- Ανεπιτυχής Πρώτη Επαφή
- Έλλειψη ελέγχου της δύναμης στην πάσα
- Αδράνεια, χωρίς κίνηση προς την μπάλα
- «Οδήγημα» με το λάθος πόδι (σε σχέση με τον αντίπαλο – αμυντικό)
- Άγνοια του τρόπου προστασίας της μπάλας
- Σκυμμένο κεφάλι, παρακολουθώντας μόνο την πορεία της μπάλας
- Έλλειψη ελέγχου των κινήσεων του σώματος
Λόγω έντονης επιθυμίας για παιχνίδι και σκοράρισμα
- Ατομικές Ενέργειες (Συναγωνισμός – Ανταγωνισμός)
- Έλλειψη Προσανατολισμού (κατεύθυνση μονίμως προς την μπάλα)
ΤΡΟΠΟΙ ΒΕΛΤΙΩΣΗΣ – ΔΙΟΡΘΩΣΗΣ:
Λόγω Μη εξοικείωσης με το άθλημα ή επανάληψης λανθασμένων προτύπων
- Οι 3 πρώτες τάσεις των παιδιών (ανεπιτυχής πρώτη επαφή, έλλειψη ελέγχου της δύναμης στην πάσα & αδράνεια, χωρίς κίνηση προς την μπάλα) αποτελούν σημαντικό κομμάτι στην βασική εκμάθηση τεχνικής. Παρ’ όλα αυτά, οι επιδεξιότητες αυτές αποκτιούνται γενικότερα με την τριβή στο άθλημα και τις τακτικές προπονήσεις είτε μέσω παιγνιώδους μορφής προπόνησης, είτε δίνοντας έμφαση σε μονομαχίες 1ν1 (κυρίως στις μικρότερες ηλικίες), όπου τα παιδιά έχουν την ευκαιρία να έρχονται σε πιο συχνή επαφή με την μπάλα και άρα να επαναλαμβάνουν κάθε τόσο τις ίδιες ενέργειες.
- Το «οδήγημα» με το λάθος πόδι και η προστασία της μπάλας από τον αντίπαλο παίκτη τις περισσότερες φορές συνάδουν κι έτσι παρουσιάζουν κοινή λύση. Σημαντική βοήθεια η εκμάθηση Αλλαγών Κατεύθυνσης με Παθητικό Αμυντικό σε πρώτη φάση. Το ίδιο μπορεί να επιτευχθεί αργότερα με Ενεργητικό Αμυντικό για μια περισσότερο ρεαλιστική προσέγγιση. Επομένως, αν τα παιδιά διδαχθούν να χρησιμοποιούν το πόδι, που βρίσκεται μακρύτερα από τον αντίπαλο, θα κατανοήσουν ευκολότερα, πως αλλάζοντας κατεύθυνση θα πρέπει να γυρίσουν την πλάτη στον αντίπαλο, ώστε η μπάλα τους να παραμείνει ασφαλής.
- Η ανασφάλεια, ότι θα χάσουν την μπάλα από τα πόδια τους, τους οδηγεί αναπόφευκτα στην άμεση οπτική επαφή μαζί της. Γεγονός, που περιορίζει μέγιστα το οπτικό πεδίο και εκμηδενίζει την περιφερειακή όραση. Αυτό σε μεγαλύτερη ηλικία συνεπάγεται την ανεπαρκή ομαδική συνεργασία, καθώς το παιδί δεν θα είναι σε θέση να αντιδράσει γρήγορα και αποτελεσματικά σε κινήσεις συμπαικτών του, ούτε να πάρει ο ίδιος πρωτοβουλίες. Μπορούμε να «αναγκάσουμε» τον παίκτη μας να σηκώνει το κεφάλι του κοιτώντας ευθεία εμπρός ή δεξιά – αριστερά με διάφορα οπτικοακουστικά ερεθίσματα (είτε ζητώντας του να δει και να φωνάξει π.χ. πόσα δάχτυλα δείχνω, είτε φωνάζοντας κάποιο χρώμα, στο οποίο πρέπει να κατευθυνθεί γρήγορα είτε τοποθετώντας ψηλότερα εμπόδια, τα οποία πρέπει να αποφύγει). Τα παραπάνω αφορούν ασκήσεις Ευκινησίας, Αντιληπτικής Ικανότητας & Χρόνου Αντίδρασης, που βοηθούν τον μικρό παίκτη να συνδυάσει και να συντονίσει την ακοή, την όραση, τη σκέψη και το πόδι ή το χέρι ανάλογα με την εκάστοτε εντολή.
- Η έλλειψη ελέγχου των κινήσεων του σώματος, εάν δεν σχετίζεται με την πρόωρη σωματική ανάπτυξη του παιδιού, μπορεί να βελτιωθεί σε σημαντικό βαθμό μέσω ασκήσεων Ισορροπίας και Κιναίσθησης (στις μικρότερες κυρίως ηλικίες), καθώς και μέσω ασκήσεων Νευρομυικού Συντονισμού (από την ηλικία των 9 χρόνων κι έπειτα). Δεν θα πρέπει να παραβλέπεται η σημασία κι η προπόνησή του, καθώς η αρμονία των κινήσεων όλων των μελών του σώματος οδηγεί στην ατομική επιδεξιότητα και επιτυχία ταχύτερα.
Λόγω έντονης επιθυμίας για παιχνίδι και σκοράρισμα
- Η Ατομική Ενέργεια είναι στη φύση του μικρού παιδιού. Μέσω αυτής εξωτερικεύει όλη του την φαντασία και την έμπνευση, την δημιουργικότητα και την προσωπικότητά του. Οφείλουμε, λοιπόν, ως προπονητές να επιτρέπουμε στα μικρά παιδιά την αυτοέκφραση και την λήψη απόφασης. Έτσι, αποκτούν αυτοπεποίθηση και πολύ πιθανόν να γίνουν από εκείνα τα παιδιά, που μελλοντικά μπορεί να πάρουν κι ένα παιχνίδι – αγώνα στις πλάτες τους. Ναι, θα κάνουν λανθασμένες ενέργειες ξανά και ξανά, όμως οι 5 συμβουλές, που θα του επαναλαμβάνεις, θα «σφηνωθούν» στο μυαλό του και θα φτάσει να βελτιώνεται μέρα με τη μέρα! (Όχι, δεν θα γίνει ατομιστής, αν ΕΣΥ το χειριστείς σωστά.. Θα γίνει σίγουρος για τον εαυτό του!!!)
- Πολύ συνηθισμένη η συγκεκριμένη τάση στα μικρά παιδιά, να τρέχουν, όπου δουν τη μπάλα, χωρίς να τους ενδιαφέρει τίποτα άλλο γύρω τους. Μην αναλώνεστε να επιμένετε να διατηρήσουν τις θέσεις τους, γιατί δεν είναι κατανοητό κι αν είναι κατανοητό, δεν είναι διασκεδαστικό! Αφήστε τα να εκφραστούν ελεύθερα.. Για αυτό άλλωστε είναι εκεί.
Αν όμως το παραπάνω παρατηρηθεί σε μεγαλύτερες ηλικίες, τότε μπορείτε και πρέπει να παρέμβετε. Η εκπαίδευση στο σήκωμα του κεφαλιού, στην γρήγορη αντίδραση (λήψη απόφασης – εκτέλεση), στην σωστή αξιοποίηση της θέσης του σε σχέση με τον αντίπαλο και με τον συμπαίκτη, στην ατομική ενέργεια και την πάσα στις κατάλληλες συνθήκες παιχνιδιού είναι ορισμένες κατευθυντήριες γραμμές, ώστε να επέλθει το επιθυμητό αποτέλεσμα. (παιχνίδια 2ν2 – 4ν4)
Δεν θα πρέπει, λοιπόν, οι προπονητές να κατακρίνουμε τέτοιου είδους ενέργειες και συμπεριφορές των μικρών παικτών, αλλά να τις θεωρήσουμε δεδομένες και με υπομονή, επιμονή, καθορισμό στόχων και σωστό σχεδιασμό να οδηγηθούμε στον αυτοσκοπό μας, δηλαδή την ψυχική, πνευματική και σωματική κατάρτιση του νεαρού παίκτη μέσω της ψυχαγωγίας και της αγάπης για το άθλημα..!!
Η Βανέσα Αναστασοπούλου γράφει για το Football–Academies.gr
Η κα ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΥ ΒΑΝΕΣΑ είναι 25 ετών, απόφοιτη του ΤΕΦΑΑ με ειδικότητα το ποδόσφαιρο και διαμένει στην Αθήνα.
Είναι Γυμνάστρια/Προπονήτρια σε Ακαδημίες ποδοσφαίρου ΠΑΕ, κάτοχος Διπλώματος UEFA-B και εκπαιδευμένη στο Coerver Coaching Greece, καθώς και στην παροχή Α’ Βοηθειών (Ανάνηψη).
Κατέχει επιπρόσθετα δίπλωμα διαιτησίας και έχει συμμετάσχει σε πολλά επιμορφωτικά σεμινάρια ελληνικών και ξένων Clubs.
«If a child can’t learn the way we teach, maybe we should teach the way they learn»
Σχόλια
