*Του Βασίλη Σαμπράκου
Και τώρα που η εποχή απαντάει ότι δεν σηκώνει την αλλαγή του επιχειρηματικού σχεδίου των ΠΑΕ, που ήλπιζαν ότι θα χρηματοδοτηθούν από την βάση των οπαδών των ομάδων, το επαγγελματικό ποδόσφαιρο ζει με τον κίνδυνο να ξαναγίνει, σε μια νύχτα, ερασιτεχνικό.
Διότι με εξαίρεση την ΠΑΕ Ολυμπιακός δεν υπάρχει σήμερα καμιά μεγάλη ποδοσφαιρική εταιρεία που να είναι σε θέση να φτιάξει πολυετές business plan, ή έστω που να μπορεί να νιώσει σίγουρη για την επόμενη χρονιά της ζωής και της λειτουργίας της.
Οι περισσότερες δεν έχουν καν εξασφαλίσει ότι θα κάνουν Χριστούγεννα με ανοιχτά γραφεία και την ομάδα στη Superleague.
Η ΠΑΕ Παναθηναϊκός βλέπει τη «Συμμαχία» της να μαζεύει μετά βίας μερικές εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ. Η ΠΑΕ ΠΑΟΚ έχει δει μόλις 1500 φίλους της ομάδας να έχουν αγοράσει εισιτήρια διαρκείας και πετυχαίνει επιδόσεις της προ Βουλινού εποχής. Η ΠΑΕ ΑΕΚ καταρρέει και δεν δείχνει ικανή να παραμείνει σε λειτουργία. Τα περισσότερα από 6 χιλιάδες εισιτήρια διαρκείας δεν καλύπτουν παρά μόνο ένα ελάχιστο μέρος του κεφαλαίου που έχει ανάγκη για να παραμείνει σε λειτουργία. Σε παρόμοια, το ίδιο δεινή θέση βρίσκεται η ΠΑΕ Αρης, με μια θηλιά της τάξης των 20 εκατ. ευρώ περασμένη στον λαιμό της. Κι εκεί, μολονότι είναι μεγαλύτερη, η συμμετοχή του κόσμου στη χρηματοδότηση της ΠΑΕ δεν λύνει, ούτε καν περιορίζει το πρόβλημα. Το τέλος της εποχής της φαινομενικής ευημερίας των μεγάλων μαγαζιών της ποδοσφαιρικής αγοράς γράφεται καθημερινά. Ζούμε την εποχή του επιλόγου. Μόνο που δεν έχουμε ιδέα για αυτό που θα συναντήσουμε στο τέλος του Αυγούστου, δηλαδή για το νέο ελληνικό «επαγγελματικό» ποδόσφαιρο.
Αν είχαν σοβαρευτεί δύο καλοκαίρια νωρίτερα, οι μεγάλες ΠΑΕ θα την είχαν σκαπουλάρει και σήμερα θα μπορούσαν να εξασφαλίσουν την ομαλή λειτουργία τους μέσα από το πλάνο της αναγκαστικής στροφής σε νέα παιδιά, σε νεαρούς Ελληνες ποδοσφαιριστές που κοστίζουν ελάχιστα. Τα χρέη που κουβαλούν όμως λόγω της επιλογής τους να συνεχίσουν την ακριβή ζωή του παρελθόντος δεν αφήνουν σήμερα μεγάλα περιθώρια ελιγμών στις διοικήσεις και τους μετόχους, όπου υπάρχουν τέτοιοι. Το ποδόσφαιρο επιστρέφει με ταχύτητα φωτός στο σκοτάδι του ερασιτεχνισμού. Και επιστρέφει άτσαλα, επειδή δεν υπάρχει διοίκηση για να διαχειριστεί την αλλαγή της εποχής.
Η σημερινή κατάσταση θα έπρεπε να έχει χτυπήσει τον συναγερμό στην κοινωνία του επαγγελματικού ποδοσφαίρου και των αρχών που επιβλέπουν τη ζωή του. Στην Ελλάδα του ποδοσφαίρου όμως είναι σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Ουδείς ασχολείται, διότι κανείς δεν θέλει να πάρει την ευθύνη για την αλλαγή των προδιαγραφών και των κανόνων λειτουργίας της αγοράς. Το ποδόσφαιρο πηγαίνει με σπασμένα φρένα προς τον τοίχο. Όπως όλα, το ποδόσφαιρο που θα ζήσουμε από το ερχόμενο φθινόπωρο θα είναι άλλο από αυτό των προηγούμενων δεκαετιών. Κι επειδή κανείς δεν νοιάζεται να εκμεταλλευτεί την ευκαιρία της κρίσης για να το αναδομήσει, αυτό το ποδόσφαιρο που θα βλέπουμε θα καταντήσει ερείπιο.
Του Βασίλη Σαμπράκου από το theinsiders.gr