O Ρωμύλος Φρονιμίδης γράφει στο england365.com.cy την άποψή του, ως φίλος της Λίβερπουλ, για την ομάδα Νέων των «κόκκινων».
Διαβάστε παρακάτω το ενδιαφέρον άρθρο του:
Έχω γράψει τόσα πολλά για την 1η 11άδα της ομάδας μου (Λίβερπουλ), έχω τονίσει τους προβληματισμούς μου, την οργή πολλές φορές, τις ανησυχίες μου.
Σήμερα (σημ. απόγευμα Τρίτης 24/1/12), είπα να παρακολουθήσω μετά από κάνα-δυο μήνες, το παιχνίδι των πιτσιρικάδων (Reserves) της ομάδας, που έπαιζαν εντός έδρας εναντίον των μικρών της Μπλάκμπερν…
Λίβερπουλ – Μπλάκμπερν 2-4 (Reserves ανασκόπηση/ανάλυση)
Δεν μπορώ να πω ότι σχημάτισα και ιδιαίτερα ενθουσιώδη θετική γνώμη. Το αντίθετο μάλιστα, με “έζωσαν τα φίδια” λιγάκι. Βλέπω αρκετές φορές την ομάδα των μικρών, αλλά αυτή τη φορά είχα να τους δω απ’ τα τέλη Νοεμβρίου. Τους είδα σήμερα και… σχεδόν πανικοβλήθηκα. Αν εξαιρέσουμε 3-4 μονάδες (παίκτες), σε γενικές γραμμές η “νεαρή” Λίβερπουλ (των πιτσιρικάδων παικτών μας), είναι “αντικατροπτισμός” της μετριότητας της 1η 11άδας των ενηλίκων. Δίχως φαντασία, δίχως ιδιαίτερο πάθος στο παιχνίδι, με ατελείωτες “γιόμες” κι αυτοί στο “πουθενά”, με ένα εξίσου βαρύ και “τραχύ” φορ (Νγκου) σαν τον Κάρολ της 1ης ομάδας, με ίδιο σύστημα “ανάπτυξης” (λέμε τώρα!), με μετριότατους (και “κοντορεβυθούληδες”!) ακραίους μπακ, με άτεχνους και κουτούς σέντερ μπακ που δεν ξέρουν να τοποθετηθούν… κτλ. κτλ.
“Φωτεινές” εξαιρέσεις αποτελούν οι Στέρλινγκ & Έκκλεστον (τα ακραία εξτρέμ, δεξιά/αριστερά), ο τερματοφύλακας o Τάιρελ Μπέλφορντ που έχει δυνατότητες (αν και κάνει λάθη), ο ΜΕΓΑΣ “νέος Τζερράρντ” κεντρικός χαφ Κόνορ Κόαντυ (που για κάποιον ανεξήγητο λόγο ΔΕΝ τον παίζουν οι συμπαίκτες του), ο Σίλβα ως αριστερός ακραίος χαφ και ο άλλος κεντρικός χαφ Ρόμπερτς… που όμως μου θυμίζει τον… Κ. Ρονάλντο, με τον υπέρμετρο ατομισμό που έχει… Το απογευματινό αυτό ματς που μόλις τέλειωσε, εξελίχθηκε γρήγορα σε… πάρτυ των μικρών της Μπλάκμπερν.
Δεν είχε προλάβει σχεδόν να συμπληρωθεί το 15′ λεπτό και ήδη οι μικροί της Μπλάκμπερν είχαν προηγηθεί με 0-1, έπειτα από καλό συνδιασμό και φοβερή δυνατή σέντρα απ’ τα δεξιά και προβολή του μικρού τους, Ισπανού φορ. Γύρω στο 35′, ο βαρύς Νγκου που έτυχε να βρεθεί στο δεξί άκρο, έκανε μια ωραία προσποίηση και κάνοντας μια χαμηλή δυνατή ασσίστ (σπάνιο, γιατί η Λίβερπουλ πια, “παραδοσιακά” ΜΟΝΟ “λόμπες” κάνει!) και ο Έκκλεστον που ‘χε κάνει φοβερή τοποθέτηση στην καρδιά της άμυνας, σκόραρε κι έγραψε το 1-1… Στην σέντρα (!), έγινε μια βαθιά “λόμπα” προς τα καρέ της Λίβερπουλ, ο κίπερ Μπέλφορντ (που ήταν καλός, σε γενικές γραμμές) έκανε έξοδο να μπλοκάρει… του φεύγει η μπάλα μέσα απ’ τα χέρια του… και το εξτρέμ της Μπλάκμπερν που καραδοκούσε σκόραρε! Γύρω στο 40′, ο Νγκου που ‘χε βρεθεί αριστερά, παρόλο το αργό δρασκελισμό που έχει, χρησιμοποιώντας το ψηλό και δυνατό κορμί του, μπήκε στην περιοχή και “ανατράπηκε” (μου φάνηκε ΑΣΤΕΙΟ το μαρκάρισμα για να δωθεί πέναλτυ), χτύπησε το πέναλτυ και έκανε το 2-2. …Και στις καθυστερήσεις του 1ου ημιχρόνου, η μπάλα γυρίζει βιαστικά στα καρέ της Λίβερπουλ, o κεντρικός μπακ διώχνει βιαστικά δίχως να δει… πετάγεται πάλι ο φορ της Μπλάκμπερν και σκόραρε κάνοντας το 2-3!
Στο δεύτερο ημίχρονο, “ανέβασε στροφές” η Λίβερπουλ αλλά δίχως ιδιαίτερο πλάνο/στρατηγική, θυμίζοντας έντονα το αντίστοιχο πρόβλημα ανάπτυξης της 1ης 11άδας… Είχε βέβαια 2 δοκάρια (το ένα, από σουτ του κεντρικού θηριώδη σέντερ μπακ Σαμά… από τα… 40 μέτρα περίπου (!!!) που τράνταξε το οριζόντιο δοκάρι! Και φυσικά, εκεί που η ομάδα κουτσά-στραβά προσπαθούσε να ισοφαρίσει, ο αριστερός εξτρέμ έκανε μια βαθιά σέντρα μέσα στην μικρή περιοχή… ο Σαμά ούτε καν πήρε χαμπάρι την τροχιά της μπάλας αλλά ΚΑΙ τον επιθετικό από πίσω του… και έγινε το τελικό 2-4!
Το τί μου άρεσε, το έγραψα… Τρεις-τέσσερις παίκτες μας, ΑΞΙΖΟΥΝ να λάβουν ευκαιρίες απ’ τον Νταλγκλίς, ο οποίος “παραβρέθηκε” στο γήπεδο στο… ημίχρονο, καλαμπούρισε με κάτι παλαιμάχους και παράγοντες και… αποχώρησε (!!!) απ’ το γήπεδο πριν τελειώσει το ματς! Έμεινα άναυδος! ΓΙΑΤΙ ο προπονητής (και θρύλος) της ομάδας ΑΠΟΧΩΡΗΣΕ απ’ το γήπεδο (αφού πρώτα ήρθε στην ανάπαυλα) και δεν είδε τα πιτσιρίκια ως το τέλος; Ο Ρόμπυ Φάουλερ (ο παλαίμαχος πια, σπουδαίος μας πρώην αρχηγός), ήταν εξ αρχής στο γήπεδο και το ‘δε όλο, όπως φυσικά και ο συμπαίκτης του Νταλγκλίς, ο σπουδαίος Γκιλέσμπυ που σχολίαζε, για λογαριασμό του LFC-TV Channel… Πάρα πολύ κακή εντύπωση μου έκανε η στάση του Νταλγκλίς… Ακόμα και ο κ. ΧΕΝΡΥ (ο ιδιοκτήτης) που είχε παραβρεθεί και έβλεπε (και ΔΕΝ γνωρίζει “γρι” ο άνθρωπος από ποδόσφαιρο), είκοσι φορές περισσότερο ενδιαφέρον έδειχνε για το ματς, παρά ο… Κέννυ!
Τα θετικά λοιπόν, οι τρεις-τέσσερις παίκτες που προανέφερα, με τον ΚΟΝΟΡ ΚΟΑΝΤΥ να ξεχωρίζει έντονα απ’ όλους τους άλλους, όπου προσωπικά μου θυμίζει ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ στο στυλ και στις κινήσεις του… τον παρόντα αρχηγό μας, τον ΣΤΗΒΕΝ ΤΖΕΡΡΑΡΝΤ!!! Μακάρι! Εκεί που παρακαλούσα να… κλωνοποιήσουν τον Στήβυ Τζι, μακάρι να υπάρχει ήδη ένα παληκαράκι που ΜΠΟΡΕΙ να συνεχίσει την “κληρονομιά” που θα αφήσει ο αρχηγός. Το ΜΟΝΟ ψιλο-αρνητικό που παρατήρησα στον Κόαντυ, είναι ότι λιγάκι… βαριέται στις αντιδράσεις του. Δηλαδή, ενώ τον ξέρω ότι είναι ταχύτατος και αστραπιαίος (όπως ήταν κι ο Στήβυ Τζι στα νιάτα του), εντούτοις απόψε δεν είχε “νεύρο” παρά μόνο στα τελευταία 25’… Ίσως να ήταν εκνευρισμένος και να μην ήθελε να τρέξει, γιατί όπως προείπα, παραδόξως και ανεξήγητα, ενώ είναι ΟΛΟΦΑΝΕΡΟ ότι ως χαφ ξεχωρίζει ο Κόαντυ “σαν την μύγα μες στο γάλα”… παρόλ’ αυτά ΔΕΝ ΤΟΝ ΕΠΑΙΖΑΝ οι συμπαίκτες του, ενώ προτιμούσαν τον Ρόμπερτς πιο αριστερά, ο οποίος Ρόμπερντς έπαιζε σχεδόν… μόνος του (ατομιστής!).
Στα αρνητικά τώρα; Η άμυνα ήταν… επιεικώς… άθλια! Το σύστημα της ομάδας ήταν “τουρλουμπούκι”, άνευ πλάνου και ουσίας, σαν να ‘παιζαν πιτσιρίκια σε… αλάνα. Ο Νγκου ως κεντρικός φορ θυμίζει έντονα… Κάρολ (Θεός φυλάξει!). Ο Σαμά ως κεντρικός μπακ θυμίζει ΠΟΛΥ έντονα… Ανατολάκη! Παρόλ’ αυτά, ως… επιθετικό χαφ (!!!) ήταν φοβερός! Μήπως να τον… “γυρίσουν” σε άλλη θέση; Ο δε Ουίλσον και άλλοι που ο Νταλγκλίς τους έχει δοκιμάσει, δεν ήταν ιδιαίτερα καλοί. Σε γενικές γραμμές, απογοητεύτηκα αρκετά. Βέβαια, αυτά τα τρία-τέσσερα παικτάκια που ανέφερα, έδειξαν ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ, αλλά… εφόσον έχουμε ξεροκέφαλο “Χαϊλάντερ” για προπονητή στην 1η 11άδα, δεν βλέπω να τους χρησιμοποιεί (ούτε σε… φιλικό δεν τους έχει βάλει).
Ευελπιστώ σε καλύτερη εμφάνιση των μικρών στο μέλλον, που πλέον θα τους παρακολουθώ σ’ όλα τα ματς από ‘δώ και πέρα… Υ.Γ.: Καλά… Είδα ξανά το προπονητικό κέντρο της Ακαδημίας μας και μου θύμησε… γήπεδο και προπονητικό κέντρο… επαρχιακής ομάδας! Θα μου πείτε…, ΕΠΑΡΧΙΑΚΗ ΟΜΑΔΑ είναι η Λίβερπουλ, από μακρινή και βορινή κωμόπολη της Αγγλίας. Αλλά, που να πάρει, ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ εν έτη 2012, μια ομάδα-θρύλος σαν την Λίβερπουλ, να ‘χει τέτοιο “πικραμένο” γήπεδο/κέντρο! Έχω δει το αντίστοιχο της Μπάρτσα και είναι σαν να συγκρίνεις Φερράρι με… αμάξι “Ντε-Σεβό”.