Τα παιδιά είναι εντάξει!

Λίγες ημέρες πριν την πρώτη τους συμμετοχή σε Euro με τη φανέλα της Εθνικής, ο μεσοεπιθετικός Κώστας Φορτούνης και o αμυντικός Κυριάκος Παπαδόπουλος μίλησαν για τις προπονήσεις τους με τη φανέλα της Εθνικής, τον Φερνάντο Σάντος και το πώς είναι να παίζεις μπάλα στη Γερμανία σήμερα. Βέβαια σήμερα γνωρίζουμε ότι και οι δύο έκαναν εκπληκτική εμφάνιση στο ματς με την Πολωνία.

Το 2004 ήταν και οι δύο 12 ετών. Δύο παιδιά που πανηγύρισαν στους δρόμους τον θρίαμβο της Εθνικής στο Euro της Πορτογαλίας και έκαναν όνειρα να φορέσουν μια μέρα τη φανέλα με το εθνόσημο. Ο Κυριάκος Παπαδόπουλος και ο Κώστας Φορτούνης είναι σήμερα ανάμεσα στους εκλεκτούς του Φερνάντο Σάντος, συμπαίκτες με τον Γιώργο Καραγκούνη και τον Κώστα Κατσουράνη – τους οποίους έβλεπαν τότε στην τηλεόραση – και προετοιμάζονται για τους αγώνες στα γήπεδα της Πολωνίας και της Ουκρανίας.

Με καταγωγή από τον Σβορώνο Πιερίας ο πρώτος και από την Καλαμπάκα Τρικάλων ο δεύτερος, οι δύο 20άχρονοι διεθνείς έχουν ήδη στα πόδια τους αρκετές εμπειρίες από την Μπουντεσλίγκα, το γερμανικό πρωτάθλημα στο οποίο αγωνίζονται με τα χρώματα της Σάλκε και της Καϊζερσλάουτερν, αντιστοίχως. Οι δύο παίκτες έχουν πολλά κοινά στοιχεία: ξεκίνησαν από την επαρχία, πέρασαν από τις ακαδημίες του Ολυμπιακού και σήμερα απολαμβάνουν την αγάπη των ομογενών στη Γερμανία. Ο Κυριάκος άρχισε να παίζει μπάλα από μικρός και πολύ γρήγορα βρέθηκε στην Εθνική Παίδων και από εκεί στον Ολυμπιακό, στον οποίο αγωνίστηκε για τρία χρόνια. Η ποδοσφαιρική πορεία του Κώστα από την άλλη τον οδήγησε στις ακαδημίες του Ολυμπιακού, στα Τρίκαλα και στον Αστέρα Τρίπολης.

Ο Κυριάκος και ο Κώστας έχουν στο μυαλό τους έναν ακόμη λόγο που επιθυμούν να πετύχει η Εθνική τους στόχους της. Γνωρίζουν από πρώτο χέρι πώς αντιμετωπίζουν τους Ελληνες στη Γερμανία. Οχι μόνο εξαιτίας της οικονομικής κρίσης· το ελληνικό ποδόσφαιρο δεν χαίρει ιδιαίτερης εκτίμησης εκεί. Αυτό είναι ένα επιπλέον κίνητρο· θα κάνουν τα πάντα για να μπορούν να κοιτάζουν αντιπάλους και συμπαίκτες στους συλλόγους που αγωνίζονται στα μάτια. Ο Κυριάκος Παπαδόπουλος έχει κερδίσει με το σπαθί του εδώ και δύο χρόνια μία θέση στην άμυνα της Σάλκε, με την οποία κατέκτησε πέρυσι το γερμανικό κύπελλο και έφτασε ως τα ημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ, ενώ ο Κώστας Φορτούνης έκανε εφέτος το ντεμπούτο του στην Μπουντεσλίγκα με την Καϊζερσλάουτερν.

Πώς αποφασίσατε να γίνετε ποδοσφαιριστές;

Κ.Π.: «Από πολύ μικρός ήθελα να γίνω ποδοσφαιριστής. Η οικογένειά μου ήταν δίπλα μου συνεχώς και με υποστήριζε. Οι γονείς μου με συμβούλευαν πάντα να έχω το μυαλό μου μέσα στο κεφάλι και να δουλεύω πολύ. Οταν πηγαίνω στην Κατερίνη μένω συνέχεια μαζί τους, δεν πολυβγαίνω. Μου λείπουν πολύ, όπως επίσης ο παππούς μου και η γιαγιά μου. Τους αγαπώ πολύ».

Κ.Φ.: «Είναι πολύ ωραίο να κάνεις το χόμπι σου επάγγελμα. Η οικογένειά μου ήταν η πρώτη που με στήριξε στην απόφασή μου. Χωρίς αυτούς δεν θα είχα καταφέρει τίποτα. Από τον πατέρα μου έχω μάθει να μην το βάζω ποτέ κάτω. Η μητέρα μου κάθε φορά που πέφτω κάτω με παίρνει τηλέφωνο για να με ρωτήσει αν είμαι καλά».

Η συμμετοχή σε μια μεγάλη ομάδα παίζει ρόλο στην εξέλιξη ενός παίκτη;

Κ.Φ.: «Σίγουρα παίζει ρόλο. Χρειάζεται και λίγη τύχη το ποδόσφαιρο, να μην έχεις τραυματισμούς – χτύπα ξύλο. Από εκεί και έπειτα πρέπει να πάρεις τις σωστές αποφάσεις και όταν είσαι έτοιμος να φύγεις στο εξωτερικό».

Κ.Π.: «Απέκτησα πολλές εμπειρίες από τον Ολυμπιακό. Με βοήθησαν πολύ οι μεγαλύτεροι παίκτες, τα μεγάλα ονόματα της ομάδας. Μου έδιναν αυτοπεποίθηση και απέκτησα εμπειρία ώστε να αγωνίζομαι με διαφορετικό αέρα και στις εθνικές ομάδες».

Εχει επηρεαστεί το στυλ του παιχνιδιού σας από το γεγονός ότι αγωνίζεστε στη Γερμανία;

Κ.Φ.: «Το γερμανικό ποδόσφαιρο στηρίζεται πάρα πολύ στη δύναμη, στο τρέξιμο. Τα πράγματα ήταν πολύ δύσκολα στην αρχή. Προερχόμουν από ένα πρωτάθλημα, όπου αν εξαιρέσεις τις 4-5 πρώτες ομάδες, οι υπόλοιπες δεν είναι ιδιαίτερα ανταγωνιστικές. Οι προπονήσεις είχαν πάρα πολύ τρέξιμο. Κουραζόμουν συνέχεια. Με τον καιρό όμως γινόμουν όλο και καλύτερος. Οι Γερμανοί το πρώτο που ζητούν από έναν παίκτη είναι αντοχή».

Κ.Π.: «Δεν είχα ποτέ πρόβλημα στην προσαρμογή, έγινα αμέσως φίλος με τα υπόλοιπα παιδιά. Δεθήκαμε πολύ, με αγαπήσανε από την πρώτη στιγμή. Στη Γερμανία πρέπει να δουλεύεις συνεχώς, παίρνεις αυτό που αξίζεις».

Τι θυμάστε από τον θρίαμβο του 2004;

Κ.Π.: «Το 2004 ήμουν στις ακαδημίες του χωριού μου, στον Σβορώνο Πιερίας.Εβλεπα τότε με αγωνία τα παιχνίδια της Εθνικής στην Πορτογαλία. Εβλεπα τον Χαριστέα, τον Κατσουράνη, τον Ζαγοράκη, όλη αυτή την απίστευτη ομάδα που πάλεψε. Εγινε πανζουρλισμός στους δρόμους της Κατερίνης. Ελπίζω να ξαναζήσουμε τέτοιες στιγμές».

Κ.Φ.: «Την ημέρα του τελικού ήμουν στις ακαδημίες του Ολυμπιακού στου Ρέντη. Ηταν μια στιγμή υπερηφάνειας για όλους. Το γιορτάσαμε με όλη μας την ψυχή. Από τους παίκτες θαύμαζα τον Τσιάρτα και τον Καραγκούνη, ήταν δύο παίκτες που ξεχώριζαν. Ο Γιώργος Καραγκούνης είναι τώρα συμπαίκτης μου. Είναι πολύ καλός άνθρωπος και βοηθάει συνέχεια εμάς τους μικρούς».

Η συμμετοχή σας στην Εθνική Αντρών ήταν στόχος ή μακρινό όνειρο;

Κ.Π.: «Οταν ήμουν παιδί ονειρευόμουν να ντυθώ στα γαλανόλευκα. Η πρώτη μου συμμετοχή στην Εθνική Παίδων ήταν σε ηλικία 14 ετών. Στην ομάδα των Αντρών όμως τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά. Εφέτος είχα κάνει ένα πολύ καλό πρωτάθλημα με τη Σάλκε και το περίμενα ότι θα με καλούσαν. Είχα μεγάλη αυτοπεποίθηση και σκόραρα στην πρώτη εμφάνισή μου, στον αγώνα με τη Μάλτα»

Κ.Φ.: «Η Εθνική ομάδα ήταν για εμένα ένα όνειρο πολύ μακρινό. Οταν ακούς τον εθνικό ύμνο είναι μία συγκινητική στιγμή, ό,τι καλύτερο για έναν ποδοσφαιριστή».

Τι θα λέγατε σε ένα 12χρονο παιδί που σας βλέπει τώρα στην Εθνική;

Κ.Π.: «Ελπίζω να δίνουμε στα παιδιά κίνητρο. Μόνο με σκληρή δουλειά μπορείς να κάνεις τα όνειρά σου πραγματικότητα. Χρειάζεται και ταλέντο, το χάρισμα που σου δίνει ο Θεός. Οσο μεγαλώνεις όμως πρέπει να δουλεύεις περισσότερο ώστε να μπορείς να ακολουθείς το ποδόσφαιρο που εξελίσσεται διαρκώς. Γίνεται πιο γρήγορο, πιο αθλητικό. Πρέπει να είσαι σε εγρήγορση, να δίνεις συνέχεια το 100% των δυνατοτήτων σου».

Κ.Φ.: «Οπως εγώ είχα ένα όνειρο και αυτή τη στιγμή το κάνω πραγματικότητα, έτσι και τα νεότερα παιδιά πρέπει να συνεχίζουν να δουλεύουν για να πάνε μπροστά. Είναι ωραίο να ανανεώνονται οι ομάδες. Εμείς οι μικροί σίγουρα δίνουμε μια φρεσκάδα στην Εθνική. Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία, όπως ο Καραγκούνης, ο Κατσουράνης, ο Λυμπερόπουλος, χαίρονται πολύ όταν βλέπουν νέα παιδιά στην ομάδα. Μας μεταφέρουν εμπειρίες, μας δίνουν συμβουλές και αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να τους ακούμε».

Ονειρεύεστε να πετύχετε ένα γκολ στο Euro;

Κ.Π.: «Ονειρεύομαι να κερδίζουμε, να περνάμε στην επόμενη φάση. Αν είναι με δικό μου γκολ, ακόμη καλύτερα. Αλλά πρώτα να κερδίζει η ομάδα. Μέχρι στιγμής έχω δοκιμάσει τη χαρά του γκολ στους αγώνες με Μάλτα και Λετονία. Στο παιχνίδι με τη Μάλτα έκανα το ντεμπούτο μου και είχα τη χαρά να σκοράρω. Βαθμολογικά όμως το γκολ με τη Λετονία ήταν σημαντικότερο».

Κ.Φ.: «Κάθε ποδοσφαιριστής ονειρεύεται ένα γκολ στο Euro. Με τους Αντρες δεν έχω σκοράρει ακόμη. Την τρέλα του γκολ την έχω νιώσει μόνο με την Εθνική των Ελπίδων. Εκείνη την ώρα δεν σκέφτεσαι τίποτε άλλο παρά μόνο πως μπήκε η μπάλα στα δίχτυα. Είναι μια στιγμή που τη χαίρεσαι με τον κόσμο και τους συμπαίκτες σου».

Πώς διαχειρίζεστε την πίεση του κόσμου; Nιώθετε άγχος όταν παίζετε με την Εθνική;

Κ.Π.: «Την ένιωσα από πολύ μικρός, ήδη από τα 15, όταν άρχισα να παίζω στον Ολυμπιακό. Το έχω ξεπεράσει, δεν έχω πρόβλημα. Δεν έχω κανένα άγχος. Θέλω να δίνω πάντα τον καλύτερό μου εαυτό και να βοηθώ την ομάδα μου να κερδίζει».

Κ.Φ.: «Πιστεύω πως όταν ένας παίκτης είναι τόσο μικρός και παίζει σε μια τόσο μεγάλη διοργάνωση δεν σκέφτεται τίποτε άλλο από το να βοηθά την ομάδα του. Σίγουρα υπάρχει μεγάλο άγχος και πίεση, αλλά όταν μπαίνεις στον αγωνιστικό χώρο αυτά τα ξεχνάς και προσπαθείς για το καλύτερο».

Στο Euro θα αντιμετωπίσετε τις Πολωνία, Τσεχία και Ρωσία. Πόσο μακριά μπορεί να φτάσει η ελληνική ομάδα;

Κ.Π.: «Ευχαριστημένος θα είμαι αν πάμε τελικό! Θέλουμε βασικά να περάσουμε στην επόμενη φάση. Οι ομάδες που θα αντιμετωπίσουμε είναι πολύ καλές. Η Πολωνία έχει ικανούς παίκτες, είναι καλή ως σύνολο και πολύ αθλητική. Ελπίζω να κάνουμε ένα ικανοποιητικό παιχνίδι και να τους κερδίσουμε. Από τον όμιλο λείπει το μεγάλο φαβορί, μια ομάδα που να ξεχωρίζει».

Κ.Φ.: «Επιτυχία θα είναι σίγουρα να περάσουμε στην επόμενη φάση. Πιστεύω ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε. Ο πρώτος αγώνας με την Πολωνία θα είναι πολύ δύσκολος. Παίζουμε με τους διοργανωτές, που θα έχουν τη στήριξη του κόσμου. Η Τσεχία είναι μια σημαντική ομάδα που μετέχει πάντα στο Euro. Τη Ρωσία την είδαμε στο φιλικό που παίξαμε: έχει μία πάρα πολύ καλή επιθετική γραμμή, η άμυνά της όμως δεν είναι τόσο καλή και εκτιμώ ότι εκεί μπορούμε να τους χτυπήσουμε. Ολες οι ομάδες του ομίλου έχουν πάνω-κάτω τις ίδιες δυνατότητες και αυτό είναι καλό για εμάς. Πιστεύω ότι μπορούμε να κάνουμε την υπέρβαση».

Πώς είναι οι σχέσεις σας με τον Φερνάντο Σάντος;

Κ.Π.: «Ο Φερνάντο Σάντος είναι καταπληκτικός προπονητής, ένας από τους καλύτερους που είχα ποτέ. Τον εκτιμώ πάρα πολύ. Είναι πολύ αυστηρός, καλός στην τακτική και έχει τη δική του φιλοσοφία που βοηθάει την ομάδα να φέρνει μεγάλες επιτυχίες».

Κ.Φ.: «Ο κύριος Σάντος είναι ένας πολύ αξιόλογος προπονητής. Ξέρει πολύ καλά τι θέλει μέσα στο γήπεδο από τους παίκτες. Είναι κύριος στη δουλειά του, μέσα και έξω από το γήπεδο. Το έχει δείξει σε όλες τις ομάδες που έχει αναλάβει. Στο Euro χρειάζεται να έχεις έναν πολύ μεγάλο προπονητή και εμείς τον έχουμε».

Τώρα με την οικονομική κρίση και την Ελλάδα στο στόχαστρο, πώς σας αντιμετωπίζουν στη Γερμανία;

Κ.Φ.: «Ερχομαι σε πολύ δύσκολη θέση όταν ακούω όλα αυτά που λέγονται και γράφονται για την Ελλάδα. Οι συμπαίκτες μου με ρωτάνε συνέχεια τι γίνεται στη χώρα και αισθάνομαι πολύ άσχημα γι’ αυτό. Προσπαθώ να κρατώ ισορροπίες. Οταν όμως με ρωτούν τι θα γίνει με την Ελλάδα, τους λέω κατά κάποιον τρόπο να μας δώσουν λεφτά!».

Κ.Π.: «Αισθάνομαι άσχημα για όλα αυτά και τους λέω “εντάξει, θα τα πάρετε τα λεφτά, δανεικά είναι”. Η γνώμη που έχουν στο εξωτερικό για το ελληνικό ποδόσφαιρο είναι κάκιστη, παρά την κατάκτηση του Εuro το 2004. Εγώ πιστεύω ότι ο θρίαμβος τότε δεν ήταν τυχαίος. Είχαμε πολύ καλούς παίκτες, με ποιότητα, και η ομάδα είχε διάρκεια. Οι άλλες χώρες έχουν αρχίσει να δείχνουν σεβασμό στην Ελλάδα».

Επικοινωνείτε μεταξύ σας οι παίκτες που αγωνίζεστε στο εξωτερικό;

Κ.Φ.: «Μιλάμε συχνά. Οποτε έχουμε χρόνο βγαίνουμε έξω για καφέ. Χρειάζονται και αυτά εκτός από το ποδόσφαιρο».

Κ.Π.: «Είναι πολύ καλό να είμαστε ενωμένοι οι παίκτες του εξωτερικού. Πρέπει να βοηθάμε ο ένας τον άλλον για να δείχνουμε στους Γερμανούς ότι η Ελλάδα είναι διαφορετική από αυτό που παρουσιάζουν».

Της Κατερίνας Αναστασοπούλου από ΤΟ ΒΗΜΑ

Σχόλια