Ο πιο σωστός, υγιείς και ασφαλής, τρόπος επιβίωσης των σωματείων, νομίζω πλέον ότι δεν είναι άλλος, από την συγχώνευση. Μια λέξη που στο παρελθόν πολλοί εμίσησαν, κάποιοι την απαξίωσαν και ελάχιστοι προτίμησαν.
Προς αποφυγή παρεξηγήσεων , δεν θα ονοματίσω σωματεία, απλά θα αναφερθώ σε 2 περιοχές που γνωρίζω αρκετά καλά, όπως και παράγοντες, που κάνουν υπεράνθρωπες προσπάθειες, για να συντηρήσουν σε ένα ικανοποιητικό επίπεδο, την λειτουργία του ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΚΟΥ σωματείου που υπηρετούν.
Στην Αθήνα και τον Πειραιά λοιπόν, αλλά φαντάζομαι και στην υπόλοιπη Ερασιτεχνική ποδοσφαιρική Ελλάδα, δεν είναι λίγα τα σωματεία που αντιμετωπίζουν ΤΕΡΑΣΤΙΑ προβλήματα, με αποτέλεσμα πολλά από αυτά, να βρίσκονται πολύ κοντά στην διάλυση!
Σίγουρα δεν είναι εύκολο, για διαφόρους λόγους, να ευδοκιμήσει μια συγχώνευση δυο σωματείων και δυστυχώς οι λόγοι που πολλές φορές αποκλείουν κάτι τέτοιο, είναι κυρίως εγωιστικοί και πρεστίζ, παρά λόγοι ουσίας!
Οι 2 παραπάνω περιφέρειες .π.χ. που αναφέρω, αποτελούνται όπως αρκετοί γνωρίζετε, από πάμπολλες ¨ποδοσφαιρομάνες περιοχές¨, που φιλοξενούν στα γήπεδά τους, από 2 έως και 7 σωματεία! Καθιστώντας αυτομάτως, απαράδεκτες τις συνθήκες οργάνωσης και προπονητικής λειτουργίας, κυρίως σε επίπεδο Ακαδημιών!
Με την έναρξη της ερχόμενης Ερασιτεχνικής ποδοσφαιρικής σαιζόν, πολλοί θα εκπλαγούν με τα νέα δεδομένα που θα αντικρύσουν. Οι οικονομικά ισορροπημένες και με οργανωμένες Ακαδημίες ομάδες, σίγουρα θα ¨γευθούν¨ τους καρπούς των κόπων τους και από την στιγμή που θα δώσουν την ευκαιρία, στους νεαρούς εφήβους τους, να ξεδιπλώσουν το ταλέντο τους, θα ανταμειφθούν και με το παραπάνω!
Σωματεία όμως που κάνουν όνειρα απατηλά, υποσχόμενα πρωτάθλημα, μοιράζοντας προκαταβολές δεξιά και αριστερά, δυστυχώς θα προσγειωθούν απότομα!
Έρχονται πραγματικά, πολύ δύσκολες μέρες και όλοι, πρέπει να υψώσουμε μια, ¨ασπίδα προστασίας¨ γύρω από το στενό, οικογενειακό και φιλικό μας περιβάλλον, για να καταφέρουμε να επιβιώσουμε, από την οικονομική εξαθλίωση που κάποιοι μας επιβάλλουν.
Όσον αφορά, τις αγαπημένες μας, ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΚΕΣ ομάδες και την ασπίδα επιβίωσης της λειτουργίας τους, εδώ τα πράγματα, κυριολεκτικά, ΑΓΡΙΕΥΟΥΝ!
Μέχρι τώρα, κουτσά – στραβά, τα περισσότερα σωματεία, κατάφεραν να τελειώσουν το πρωτάθλημα, εν μέσω χιλίων δυο προβλημάτων, από τον Αύγουστο όμως, είμαι πολύ περίεργος να δω, τι προγραμματισμό και τι εικόνα θα παρουσιάσουν τα περισσότερα από αυτά.
Τρεις είναι οι τρόποι προστασίας ενός σωματείου: 1) πρόεδρος με πολλά λεφτά και τρέλα, 2) οργανωμένες Ακαδημίες, που θα επανδρώνουν κάθε χρόνο την Αντρική ομάδα και 3) οι συγχωνεύσεις των σωματείων.
Θα ασχοληθώ με το τελευταίο, γιατί τα άλλα δυο, πάνω – κάτω όλοι κατανοούμε, αλλά δυστυχώς, λίγοι κατανοούν τα θετικά από το ¨γάμο¨ δυο σωματείων, ενώ οι περισσότεροι ΘΕΛΟΥΝ να τα βλέπουν , ΟΛΑ αρνητικά!
Αρχίζοντας από τα αρνητικά, δυσκολεύομαι αρκετά να εντοπίσω, ΕΝΑ ουσιαστικό πρόβλημα, που να καθιστά δύσκολη μια συγχώνευση.
Ας υποθέσουμε, ότι σε μια περιοχή υπάρχουν 3 σωματεία, ο Α.Ο. ΜΑΛΑΚΙΑΚΟΣ, η Α.Ε. ΗΛΙΘΙΟΥΠΟΛΗΣ, και η ΕΝΩΣΗ ΑΠΟΒΛΑΚΙΤΙΔΑΣ, τα οποία φυτοζωούν γύρω στα 60 χρόνια, μεταξύ Γ΄ και Α΄ τοπικού Ερασιτεχνικού, με τις Ακαδημίες τους να υπολειτουργούν και τους παράγοντές τους, κάθε χρόνο να ψάχνουν με το κιάλι, νέους χορηγούς και συνδρομητές, για να βγάλουν με το ζόρι, άλλη μια χρονιά, κάθονται και οι 3 λοιπόν στο ίδιο τραπέζι, διαισθανόμενοι τον κίνδυνο της επιβίωσης.
Αρχίζει λοιπόν ο πρώτος, να επικαλείται την ¨ιστορία¨ του σωματείου του, ο δεύτερος, το πόσα χρήματα θα βάλει αυτός και πόσα ο άλλος και ο τρίτος, το ποιος θα είναι ο πρόεδρος και ποιος ο ταμίας! Μοιραία λοιπόν, το ¨προξενιό¨ θεωρείται άκυρο και αποτυχημένο, επιστρέφοντας ο καθένας στην μιζέρια του!
Βέβαια, για να ακυρωθεί το προξενιό, υπάρχουν και άλλα ενδεχόμενα, όπως .π.χ. ο Α.Ο. ΜΑΛΑΚΙΑΚΟΣ, να είναι ένα αρκετά οργανωμένο σωματείο, με ένα υγιές διοικητικό συμβούλιο και ακόμα πιο υγιείς Ακαδημίες, απ΄την άλλη, να έχουμε την Α.Ε. ΗΛΙΘΙΟΥΠΟΛΗΣ, που διοικείται από 5 παράγοντες της παλαιολιθικής εποχής, οι οποίοι έχουν βαφτίσει τον ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ, ως ιδρυτή του σωματείου και θεωρούν , ότι ΑΝ τυχόν συγχωνευθούν, θα σβήσει η ¨ιστορία¨ τους! Κι΄από την άλλη, έχουμε την ΕΝΩΣΗ ΑΠΟΒΛΑΚΙΤΙΔΑΣ,η οποία διοικείται από έναν μεγαλοαπατεώνα και 5 παρατρεχάμενα ¨τσιράκια¨ του, που συντηρούν το σωματείο, με φρου – φρου , αρώματα και εγκαταστάσεις ¨βιτρίνα¨ , με μοναδικό σκοπό την οικονομική εκμετάλλευση των Ακαδημιών και των διαφόρων τυχόν επιχορηγήσεων!
Εάν λοιπόν μπορεί να συμβαίνουν τα παραπάνω, (που συμβαίνουν), φυσιολογικό είναι αυτά τα 3 σωματεία, να μην βρουν ΠΟΤΕ μια κοινή συνιστώσα συνεργασίας, με αποτέλεσμα κάποιο ή κάποια από αυτά, να οδεύει αργά ή γρήγορα προς την εξαφάνιση.
Σε ένα μεγάλο δήμο της Αθήνας, ο οποίος δίκαια θεωρείται ποδοσφαιρομάνα και ποδοσφαιροπατέρας θα έλεγα, υπάρχουν γύρω στα 14! σωματεία, τα οποία συνωστίζονται σε 3 γήπεδα, με αλλοπρόσαλλες ώρες προπόνησης και ανελέητο εμφύλιο μίσος, που ιστορικά χρονολογείται, από τα ¨πέτρινα χρόνια¨ της δεκαετίας του 70΄ και του 80΄, όταν το ξύλο έπεφτε ¨σύννεφο¨ κάθε Κυριακή, στα ξερά τότε γήπεδα!
Το αποτέλεσμα όμως φίλοι μου, ξέρετε ποιο είναι? Τώρα που έληξαν τα πρωταθλήματα, 3 από τα 14 αυτά σωματεία, υποβιβάστηκαν στα ……τάρταρα και δεν ξέρουν, απ΄ ότι μαθαίνω, αν θα δηλώσουν συμμετοχή του χρόνου! Οι υπόλοιπες, ψάχνουν τρόπους για να μπορέσουν να ανταποκριθούν, στις τεράστιες δυσκολίες της νέας περιόδου. Φαντάζομαι πως, αμέτρητα παραδείγματα συμβαίνουν σε όλη την Ελλάδα και η εύλογη νομίζω απορία μου, είναι η εξής : πρέπει να φτάσουν στα όρια της διάλυσης κάποια σωματεία, για να σκεφθούν την συγχώνευση? Τόσο δύσκολο είναι να ενωθούν 2 σωματεία, που βρίσκονται στον ίδιο δήμο, στο ίδιο γήπεδο, με τους ίδιους φίλους?
Γιατί πρέπει να βλέπουμε ΜΟΝΟ τα αρνητικά και στα θετικά κλείνουμε τα μάτια? Σε αυτή την πολύ δύσκολη κοινωνική ανισορροπία που βρισκόμαστε ως χώρα, ο αθλητισμός και ειδικότερα για εμάς τους ¨τρελούς¨, το ποδόσφαιρο, είναι η καλύτερη απόδραση, των προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε και για τα παιδιά μας, η ιδανικότερη νοητική και σωματική άσκηση!
Πρέπει λοιπόν, να γίνουμε πιο δυνατοί, πιο δεμένοι και αυτό θα το πετύχουμε, όσο θα γινόμαστε, μια δύναμη και μια γροθιά και όχι σκορπισμένοι και μεμονωμένοι, προσπαθώντας για το ακατόρθωτο!
Από την υγιεί συγχώνευση 2 ή 3 ομάδων, αυτό που θα προκύψει θα είναι, μια δύναμη 50 τουλάχιστον αθλητών, με αρκετές πλέον επιλογές, για την συγκρότηση μιας ισχυρής και ποιοτικής Αντρικής ομάδος, με μεγάλη υποστήριξη και από τις μικρότερες ηλικίες, την στιγμή που φυσιολογικά θα αυξηθούν και τα παιδιά των Ακαδημιών! Πολυμελείς διοίκηση πλέον, με πιο ισχυρό μπάτζετ, που θα μπορεί να ανταποκριθεί άνετα στα υπέρογκα λειτουργικά έξοδα, που ταλαιπωρούν τα Ερασιτεχνικά σωματεία και σωστή διαχείριση των υποδομών, για να ¨βγαίνουν¨ συνεχώς, ¨δικά μας¨ παιδιά!
Βεβαίως, υπάρχει και η άποψη, που λέει ότι : εγώ ρε φίλε, διοικώ ένα υγιέστατο σωματείο, καθαρότατο, οργανωμένο, με τις Ακαδημίες μου, το γήπεδό μου και την ησυχία μου, γιατί να μπω στη διαδικασία, να ρισκάρω σε μια συνεργασία, που αντί για καλό, μου φέρει χίλια δυο προβλήματα? Η απάντηση είναι πανεύκολη: κάτσε στ΄ αυγά σου! Τέτοια σωματεία θέλουμε, σαν το δικό σου και μακάρι ΟΛΑ να λειτουργούσαν έτσι, δυστυχώς όμως ο άρρωστος εγωισμός και η παραγοντική μας μιζέρια, έχουν καταντήσει, ομάδες και αθλητές, να είναι έρμαιο στις ορέξεις του κάθε ψευτοπαράγοντα, που για προσωπικό του όφελος και φρούδες φιλοδοξίες, πουλάνε ψεύτικα όνειρα και υποσχέσεις, σε παιδιά και γονείς και το χειρότερο είναι, ότι εξ΄ αιτίας αυτών, απομακρύνονται από το χώρο άνθρωποι, με ιδέες φιλοσοφία και νοοτροπία, που μπορούν να φέρουν την αλλαγή αυτή, που πραγματικά έχει τόσο ανάγκη το ποδόσφαιρο!
Του Τάκη Γιαννόπουλου
Προπονητή της εφηβικής ομάδας του Πανερυθραϊκού
Για να δείτε τα υπόλοιπα άρθρα του Τάκη Γιαννόπουλου κάντε κλικ εδώ
Για να έχετε πλήρη πρόσβαση στις κυριότερες ειδήσεις της ημέρας του football-academies.gr και μέσα από τη σελίδα σας στο Facebook, κάντε like στη σελίδα Football-Academies
Οι απόψεις που εκφράζονται από κάθε συνεργάτη ή αρθρογράφο είναι προσωπικές και εκφράζουν αποκλειστικά και μόνο όσους τιςδιατυπώνουν. Αυτές οι απόψεις, δεν σημαίνει ότι απαραίτητα βρίσκουν σύμφωνο το football–academies.gr
Σχόλια
