Γράφει η Βανέσα Αναστασοπούλου *
Αναρωτηθήκατε ποτέ, ποιοι είναι οι παράγοντες, λόγω των οποίων τα παιδιά σας παρουσιάζουν νευρική στάση, επιθετική συμπεριφορά, γκρίνια, παράπονα και συχνά κλάμα κατά τη διάρκεια μιας προπόνησης ποδοσφαίρου.? Τι ακριβώς τους προκαλεί θυμό, λύπη και συχνά παίζουν με κατεβασμένο το κεφάλι.? Με λίγα λόγια, αναρωτηθήκατε ποτέ τί και ποιος τους δημιουργεί ΑΓΧΟΣ.??
Αρχικά, να επισημάνουμε, πως κάθε παιδί είναι διαφορετικό κι έχει την δική του μοναδική προσωπικότητα, άρα και έναν δικό του τρόπο να αντιλαμβάνεται και να αντιδρά σε κάθε ξεχωριστή περίσταση. Γι’ αυτό, πολλές φορές η ανάγκη να ξεχωρίζουν και να αποδεικνύουν την αξία τους με τις ικανότητές τους, τους οδηγεί σε ανταγωνισμό έναντι των συμπαικτών τους, που οι ίδιοι δημιούργησαν.
Ακόμη ως εσωτερικός παράγοντας, που επηρεάζει αρνητικά την ψυχολογία ενός μικρού ποδοσφαιριστή, μπορεί να θεωρηθεί, η αυξημένη ή μειωμένη ανάπτυξή του σε σχέση με την ηλικία του, η οποία εμφανίζεται ως αδεξιότητα και αρρυθμία σε κάθε νέα κίνηση, με αποτέλεσμα την ανάπτυξη χαμηλής αυτοεκτίμησης…
Σημαντικότεροι, όμως, και καθοριστικοί είναι οι εξωγενείς παράγοντες, με τους οποίους έρχεται σε επαφή το παιδί και οι οποίοι συχνά το «ευνουχίζουν» άλλοτε συνειδητά και άλλοτε ασυνείδητα!
Κατά σειρά σημαντικότητας, θα αναφερθούμε στους εξής:
1) ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ
2) ΓΟΝΕΑΣ
3) ΣΥΜΠΑΙΚΤΗΣ
Ας τους αναλύσουμε ξεχωριστά:
1) Ο ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ είναι ο γονέας του γηπέδου και είναι ο μοναδικός, που θα οργανώσει και θα συντονίσει τα πάντα στην προπόνησή του. Ο Προπονητής γνωρίζει, πώς να συμπεριφερθεί στους νεαρούς του παίκτες και πώς θα δημιουργήσει ένα πολύ όμορφο κλίμα στην προπόνηση.. ΣΙΓΟΥΡΑ ΟΜΩΣ ΓΝΩΡΙΖΕΙ.??
Είναι πολλοί οι προπονητές, που έχοντας επικεντρωθεί στην διδασκαλία της άριστης τεχνικής, ξεχνούν τον σωστό τρόπο ανατροφοδότησης, τον διάλογο και τον αντίλογο με τους παίκτες, την παρακίνηση, όταν κάποιος κουραστεί κι είναι έτοιμος να τα παρατήσει, το χιούμορ, που θα βοηθήσει στην καλύτερη συνεργασία των παιδιών με τον προπονητή.
Έτσι λοιπόν, εν συντομία παρατίθενται κάποιες λανθασμένες συμπεριφορές /ενέργειες προπονητών, οι οποίες προκαλούν αρνητική συμπεριφορά και άγχος στους μικρούς παίκτες μας:
ΕΛΛΕΙΨΗ ΨΥΧΙΚΗΣ ΕΠΑΦΗΣ ( επικοινωνίας) με τους παίκτες (χρειάζεται να δίνονται σημαντικά περιθώρια αυτοέκφρασης με περιορισμούς σε σχέση με το τι είναι αποδεκτό και τι μη)
ΑΡΝΗΤΙΚΗ ΑΝΑΤΡΟΦΟΔΟΤΗΣΗ (χωρίς έπαινο, ενθάρρυνση, κ προτροπή – κίνητρο) και επισημαίνοντας κυρίως τα λάθη του
ΔΙΑΡΚΗΣ ΚΑΘΟΔΗΓΗΣΗ στις κινήσεις και στις ενέργειες του, χωρίς να του επιτρέπει τον αυτοσχεδιασμό
ΕΠΙΔΕΙΞΗ ΑΥΣΤΗΡΟΤΗΤΑΣ και αυταρχισμού ΧΩΡΙΣ ΑΙΤΙΑ
ΑΝΙΣΗ ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΗ μεταξύ των παικτών του
ΔΙΑΤΥΠΩΣΕΙΣ ΜΕ ΑΣΑΦΕΙΑ και σύνθετες μεθόδους εκμάθησης κ εμπέδωσης
ΥΠΕΡ ΑΝΑΛΥΣΗ του θέματος και της κάθε ασκησης
2) Από την άλλη, ο ΓΟΝΕΑΣ είναι ο προπονητής του σπιτιού κι αυτός, που είτε θα αναιρέσει με τη συμπεριφορά του και τα λεγόμενά του το έργο του προπονητή είτε θα ενστερνιστεί το σκεπτικό του προπονητή και θα βοηθήσει στην επίτευξη του στόχου της προπόνησης, που δεν είναι άλλος από την ΧΑΡΑ του παιχνιδιού και την σταδιακή εξέλιξη των ικανοτήτων του παιδιού.
Επίσης, ο Γονέας είναι ο κύριος υπεύθυνος για την ψυχολογική ανάταση ή την ψυχολογική κατάπτωση του μικρού αθλητή , την αυτό εικόνα του και για το πόσο διάστημα το παιδί θα προπονείται, θα προσπαθεί, θα αποτυγχάνει, θα νικάει, θα επινοεί και θα ανακαλύπτει με ΧΑΜΟΓΕΛΟ!
Ωστόσο, υπάρχουν πολλά παραδείγματα γονέων, που είτε ακούσια είτε εκούσια επεμβαίνουν και καταστρέφουν μια προπόνηση ποδοσφαίρου και κατά συνέπεια ‘εξοντώνουν’ και τα προτερήματα της προσωπικότητας του παιδιού τους, αθλητή.
Λανθασμένες ενέργειες Γονέων, θεατών μιας προπόνησης, αποτελούν οι παρακάτω:
ΚΑΘΟΔΗΓΗΣΗ &ΕΜΠΛΟΚΗ ΣΤΙΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΤΟΥ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ (στερούν από το παιδί την πρωτοβουλία σκέψης –απόφασης & εκτέλεσης)
ΑΠΟΘΑΡΡΥΝΣΗ σε κάθε αποτυχημένη προσπάθεια του παιδιού στο γήπεδο
ΥΨΗΛΕΣ ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ του γονέα, δημιουργούν άγχος στο παιδί, που πλέον φοβάται την αποτυχία
ΥΠΕΡΦΟΡΤΩΜΕΝΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ (η ενασχόληση με 5 διαφορετικές δραστηριότητες)
ΕΜΦΑΝΗΣ ΠΕΡΙΦΡΟΝΗΣΗ και ΑΠΑΞΙΩΣΗ του γονέα για τον προπονητή
3) Ο ΣΥΜΠΑΙΚΤΗΣ, ως τελευταίος εξωτερικός παράγοντας, μπορεί να επηρεάσει αρνητικά τον μικρό ποδοσφαιριστή και να πυροδοτήσει μια ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα κατά τη διάρκεια μιας προπόνησης για διάφορους λόγους, που σχετίζονται είτε με την ανομοιογένεια της ομάδας, όπου ο μεγαλύτερος βιολογικά μπορεί να κοντράρει τον μικρότερο, είτε με την διαφορετικότητα στην Προπονητική Ηλικία, όπου ο πιο έμπειρος θα προχωράει με έναν γρήγορο ρυθμό και θα είναι δύσκολο να ακολουθήσει ο ‘νέος’, είτε με το μοντέλο του παιδιού, που λόγω χαρακτήρα, ‘κρίνει’ και επιδοκιμάζει την προσπάθεια κάθε αδύναμου συμπαίκτη του.
Όμως σε κάθε περίπτωση, τέτοιου είδους συμπεριφορές είναι δυνατόν και απαραίτητο να σταματήσουν με την παρέμβαση του προπονητή!
Συμπερασματικά, μπορεί ο ΓΟΝΕΑΣ και ο ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ να διαφοροποιούνται σε θέμα ρόλων, όμως συχνά οφείλουν να συνεργαστούν για έναν κοινό σκοπό. Την ψυχική υγεία του παιδιού. Και οι 2 πλευρές, λοιπόν, θα πρέπει να αποδείξουν, ότι αποδέχονται το παιδί, ακόμη και στην περίπτωση αποτυχίας εμβαθύνοντας στην προσπάθειά του.
Να του διδάξουν ακόμη, πως μια καλή επίδοση και απόδοση έρχεται με τον καιρό μέσα από μια σημαντική προπονητική ηλικία και να το εφοδιάσουν έτσι με την απαραίτητη ΥΠΟΜΟΝΗ και ΕΠΙΜΟΝΗ, ώστε στο τέλος οι ‘θυσίες’ του να δικαιωθούν.
Το κέρδος τότε θα είναι τεράστιο, καθώς η αυτό –εικόνα (αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση) του παιδιού θα ‘σκαρφαλώσει’ στα ύψη, διότι θα γνωρίζει, πως ακόμη και στο λάθος ή στην δυσκολία θα έχει 2 σημαντικούς συμμάχους να το ενθαρρύνουν, να αναγνωρίζουν και να επικροτούν τον προσωπικό του μόχθο !!!
Η Βανέσα Αναστασοπούλου γράφει για το Football–Academies.gr
Η κα ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΥ ΒΑΝΕΣΑ είναι 25 ετών, απόφοιτη του ΤΕΦΑΑ με ειδικότητα το ποδόσφαιρο.
Είναι Γυμνάστρια/Προπονήτρια σε Ακαδημίες ποδοσφαίρου ΠΑΕ και κάτοχος Διπλώματος UEFA B.
Κατέχει επιπρόσθετα δίπλωμα διαιτησίας και έχει συμμετάσχει σε πολλά επιμορφωτικά σεμινάρια ελληνικών και ξένων Clubs.
Σχόλια
