Το ποδόσφαιρο είναι το πιο δημοφιλές άθλημα στον κόσμο, με περισσότερους από 265 εκατομμύρια παίκτες παγκοσμίως.
Το ποδόσφαιρο είναι μοναδικό σε σύγκριση με άλλα αθλήματα, καθώς είναι το μοναδικό άθλημα στο οποίο οι συμμετέχοντες σκόπιμα χρησιμοποιούν το κεφάλι τους για να χτυπήσουν την μπάλα.
Γράφει ο Γιώργος Κακαβάς
Οι παίκτες ποδοσφαίρου μπορεί να χτυπήσουν την μπάλα με το κεφάλι τους κατά μέσο όρο 6-12 φορές σε ένα παιχνίδι και μπορεί να εξασκήσουν την τεχνική της κεφαλιάς της μπάλας εκατοντάδες φορές έξω από τα παιχνίδια.
Παρόλο που η μεγαλύτερη εστίαση είναι στους τραυματισμούς στο κεφάλι με υψηλές ταχύτητες και κρούσεις, ο ρόλος των επαναλαμβανόμενων χτυπημάτων στο κεφάλι συνεχίζει να αμφισβητείται.
Μερικοί ερευνητές έχουν προτείνει ότι η χρήση του κεφαλιού σας για να χτυπήσει τη μπάλα στο ποδόσφαιρο σχετίζεται με αλλαγές στην δομή του εγκεφάλου, ανώμαλη εγκεφαλική δραστηριότητα και μη φυσιολογική εγκεφαλική λειτουργία όπως γνωστικές διαταραχές. Ενώ αυτές οι αναφορές είναι προκαταρκτικές και δεν επιβεβαιώνονται 100% ότι είναι αληθείς, αρκεί να ανησυχείτε για το ρόλο που μπορεί να έχει το ποδόσφαιρο στους εγκεφάλους των παιδιών μας.
Σήμερα, δεν είναι βέβαιο ότι οι επιπτώσεις λόγω της κεφαλιάς της μπάλας στο ποδόσφαιρο είναι επιβλαβής για τον εγκέφαλο ή προκαλεί αρνητικά αποτελέσματα.
Αυτό που είναι γνωστό είναι ότι τα ποσοστά διάσεισης στο ποδόσφαιρο είναι τόσο υψηλά όσο οποιοδήποτε άθλημα συμπεριλαμβανομένου και του χόκεϊ επί πάγου.
Σχεδόν ⅓ των διασείσεων στο ποδόσφαιρο συμβαίνουν κατά τη δραστηριότητα της κεφαλιάς της μπάλας. Ωστόσο, δεν είναι η μπάλα που δίνει συνήθως στον παίκτη διάσειση, είναι μια σύγκρουση με άλλα μέλη της ομάδας που προκαλούν συνήθως τη διάσειση κατά τη διάρκεια της προσπάθειας του παιχνιδιου με το κεφαλι.
Πολλά ερευνητικά άρθρα έχουν συσχετίσει τους ποδοσφαιριστές που υποφέρουν από διάσειση με αποτέλεσμα το μη φυσιολογικό μέγεθος του εγκεφάλου, τις ανώμαλες εγκεφαλικές συνδέσεις, την ανώμαλη χημεία του εγκεφάλου και την μη φυσιολογική γνωστική λειτουργία.
Ωστόσο, άλλες μελέτες δεν έχουν καταλήξει στο ίδιο συμπέρασμα. Ακόμα κι αν υπάρχουν μη φυσιολογικά ευρήματα εγκεφάλου σε ποσοστό ποδοσφαιριστών, δεν μπορεί να προσδιοριστεί ότι η ανωμαλία οφείλεται στις κεφαλιές της μπάλας ποδοσφαίρου και όχι λόγω διαφορετικής αιτίας.
Όπως πολλά αθλήματα που αντιμετωπίζουν το ζήτημα της διάσεισης, φαίνεται ότι εξακολουθούν να υπάρχουν περιορισμένες πληροφορίες για την οριστική σχέση κεφαλιάς και διασεισης.
Θα ήταν προς το συμφέρον των παικτών εάν γίνονταν πιο λειτουργικές δοκιμές εγκεφάλου πριν, κατά τη διάρκεια και μετά τη σεζόν για να διασφαλιστεί η σωστή ασφάλεια ειδικά στις νεαρές ηλικίες.
Τα πρωτόκολλα διάσεισης πρέπει να συνεχίσουν να περιλαμβάνουν πιο λειτουργικές δοκιμές που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη μέτρηση της κατάστασης ή της ικανότητας του παίκτη να παίξει. Η συνεχής έμφαση στην αποκατάσταση διάσεισης πρέπει να συμβεί καθώς έχει αποδειχθεί ότι η προσέγγιση «αναμονή σε ένα σκοτεινό δωμάτιο» έχει τον χρόνο και τη θέση της, αλλά περιορίζεται στη μακροχρόνια ανάκαμψη. Η συνεχιζόμενη δημόσια εκπαίδευση σχετικά με τις διαθέσιμες δοκιμές και τη θεραπεία της διάσεισης πρέπει να έχει προτεραιότητα.
Το να αθλούμαστε μάς διδάσκει πολύτιμα μαθήματα στη ζωή, όπως ομαδική εργασία, εργασιακή ηθική και αθλητικότητα, αμιλλα.
Πολλά αθλήματα είναι αθλήματα επαφής και θέτουν τους παίκτες, συμπεριλαμβανομένων των παιδιών μας, σε κίνδυνο πιθανών μόνιμων τραυματισμών. Ενώ υπάρχουν αποδεδειγμένα οφέλη για αυτά τα αθλήματα, η συνεχής εστίαση στους πιθανούς κινδύνους είναι σημαντική για να κατανοήσουμε καλύτερα τον συνολικό αντίκτυπο που έχουν αυτές οι δραστηριότητες στην κοινωνία μας.
Ενθαρρύνεται η συνεχής προσπάθεια τροποποίησης των κανόνων όλων των αθλημάτων με τρόπο ώστε τα παιχνίδια να είναι ασφαλέστερα για τους συμμετέχοντες. Ας ελπίσουμε ότι στο μέλλον θα υπάρξει καλύτερη πρόληψη, δοκιμή και θεραπεία τραυματισμών στο κεφάλι.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΚΑΒΑΣ PT OMT MSc.
Σχόλια
