Ο Θάνος Σαρρής γράφει για την τρομερή μεθοδικότητα του Ντέιβιντ Μόγιες στην Έβερτον, το πολύπλοκο σύστημα του και τα στοιχεία που δείχνουν ότι έχει το know how.
O βραβευμένος συγγραφέας ποδοσφαιρικών βιβλίων, Μάικλ Κάλβιν, στο τελευταίο του πόνημα με τίτλο: «The Nowhere Men: The Unknown Story of Football’s True Talent Spotters», ασχολείται με τον αθέατο κόσμο του σκάουτινγκ στην Αγγλία, ενός τεράστιου δικτύου που διαφέρει από ομάδα σε ομάδα και φυσικά αρκετές φορές μένει στο σκοτάδι όταν μια μεταγραφή αποδεικνύεται λαβράκι.
Κατά τη διάρκεια της έρευνάς του, λοιπόν, βρήκε τον τρόπο να τρυπώσει στο «αρχηγείο» του Ντέιβιντ Μόγιες στην Έβερτον, στο οποίο απαγορεύεται αυστηρά η είσοδος σχεδόν στους πάντες! Η βρετανική Ιndependent, με την οποία ο συγγραφές συνεργάζεται, δημοσίευσε το κομμάτι που αφορά τον νυν προπονητή της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και τον τρόπο δουλειάς του στο Γκούντισον Παρκ, ο οποίος αξίζει να αναφερθεί.
Το ρόλο του ξεναγού ανέλαβε ο Τζέιμς Σμιθ, επικεφαλής του τεχνικού σκάουτινγκ της Έβερτον και συνεργάτης του Μόγιες από το 2003. Ο Σμιθ αποτελεί έναν από τους πρώτους «επιστήμονες» που μπήκαν στο ποδόσφαιρο στην Αγγλία, δουλεύοντας αρχικά στην Κόβεντρι.
Όταν ήταν στην Πρέστον, ο Ντέιβιντ Μόγιες ήταν ίσως ο μοναδικός προπονητής εκτός Πρέμιερ Λιγκ που χρησιμοποιούσε λογισμικό ανάλυσης απόδοσης. Από νωρίς δεν «σνόμπαρε» την τεχνολογία, φρόντισε όμως να τη συνδυάσει με τη μεθοδικότητα και την ομαδική δουλειά και όχι απλά να την κάνει Ευαγγέλιο. To σύστημα της prozone χρησιμοποιείται σε όλες τις ομάδες του συλλόγου.
Στα άδυτα των «ζαχαρωτών», δημιουργήθηκε λοιπόν ένα μυστικό δωμάτιο, στους τέσσερις τοίχους του οποίου περικλειόταν όλη η τεχνογνωσία της ομάδας! Ολόκληρη η στρατηγική και η φιλοσοφία του Μόγιες βρισκόταν στους λευκούς πίνακες που κάλυπταν όλους τους τοίχους. Τα πάντα συνδέονταν μεταξύ τους, διατηρώντας παράλληλα την αυτονομία τους.
Ο Σμιθ είχε 5000 αναφορές αποθηκευμένες στο δίκτυο, για περίπου 1000 πιθανούς στόχους. Όλοι, φυσικά είχαν βγει βάσει σχεδίου. Οι συχνές συσκέψεις της ομάδας των σκάουτ δεν άφηναν τίποτα στην τύχη. Κάθε μέλος της ομάδας που παρακολουθούσε ένα ματς έπρεπε να ετοιμάσει αναφορά για ΚΑΘΕ παίκτη κάτω τω 24 που έβλεπε και να αξιολογήσει συγκεκριμένους τομείς της απόδοσής του.
Ο Μόγιες είχε εισάγει το MOT Test, μια δική του μέθοδο 12 κριτηρίων για κάθε θέση, μέσω της οποία γινόταν η αξιολόγηση. Βασικός του στόχος είναι να έχει πάνω από 50 αναφορές για έναν βασικό μεταγραφικό στόχο, γραμμένες από τουλάχιστον 10 σκάουτς! Είναι, λοιπόν, κατανοητό ότι οι πιθανότητες να εκτιμηθεί λάθος μια περίπτωση ποδοσφαιριστή μειώνονται ουσιαστικά.
Πάμε και στην περιγραφή του μυστικού δωματίου, του …κέντρου επιχειρήσεων! Ο Κάλβιν τονίζει ότι είναι μακρύ και στενό, τριγυρισμένο, όπως προαναφέραμε από πίνακες. Αυτοί έχουν μια λογική σειρά και για να γίνει κατανοητή η λειτουργία τους πρέπει ο επισκέπτης να αρχίζει να τους διαβάζει από τα αριστερά προς τα δεξιά.
Στον πρώτο πίνακα βρίσκονται οι πιο υποσχόμενοι ξένοι νέοι παίκτες, ανάλογα υπογραμμισμένοι. Πρόκειται για πάνω από 1000 περιπτώσεις που εξετάζονται και κρίνονται ως ρεαλιστικοί στόχοι! Κάτω από τις θέσεις τους, σημειώνεται η χώρα προέλευσής τους, ενώ υπογραμμίζονται διάφορα χαρακτηριστικά τους.
Στον επόμενο πίνακα απεικονίζονται οι άμεσοι στόχοι, που παρακολουθούνται συνεχώς. Οι ηλικίες τους σημειώνονται με κόκκινο χρώμα σε ένα κίτρινο τετράγωνο. Με μπλε χρώμα είναι οι περιπτώσεις που μπορούν να αποκτηθούν ως ελεύθερες, αφού λήγουν τα συμβόλαιά τους και με πράσινο αυτοί που μπορεί να πάνε στο Γκούντισον Παρκ ως δανεικοί. Στην κάτω αριστερή γωνία υπάρχουν τρία ονόματα τερματοφυλάκων, που μπορούν να αποκτηθούν με δανεισμό οποιαδήποτε στιγμή αν συμβεί κάποιο απρόοπτο στους κίπερ του ρόστερ!
Στον επόμενο πίνακα, ο Μόγιες ουσιαστικά αποδεικνύει την πίστη του στους συνεργάτες του. Πρόκειται για τις προσωπικές τους επιλογές όσον αφορά τους παίκτες από την Πρέμιερ Λιγκ, οι οποίοι δεν βρίσκονται πουθενά αλλού στο δωμάτιο. Πρέπει να είναι κάτω των 26 και να παίζουν σε ομάδες έξω από τις πρώτες έξι της βαθμολογίας. Οι 4 από τους 20 που βρίσκονταν τη στιγμή της επίσκεψης του Κάλβιν στη λίστα, αποτελούσαν προϊόν ομοφωνίας!
Στον επόμενο τοίχο, συνοψίζονται …υποθετικά οι επόμενες τρεις χρονιές! Ένας από τους βασικούς λόγους που στους παίκτες απαγορεύεται η είσοδος, αφού ο Σκωτσέζος και οι συνεργάτες του κάνουν τις προβλέψεις του για το ποιους παίκτες περιμένουν, πάντα βασισμένοι σε λεπτομερείς αναλύσεις, να βελτιωθούν, να διατηρηθούν στο ίδιο επίπεδο, ή να τεθούν σταδιακά εκτός ομάδας.
Προχωρώντας στον τοίχο, φτάνουμε στο σημείο των μικρότερων κατηγοριών. Εκεί όπου οι καλύτεροι παίκτες της Τσάμιονσιπ, της League One και της League Two έχουν τη θέση τους με μπλε, κόκκινο και πράσινο χρώμα αντίστοιχα. Ο Σκωτσέζος δεν σνομπάρει, όπως πολλοί ομόλογοί του τις μικρές κατηγορίες. Θεωρεί ότι ακόμα υπάρχουν φλέβες χρυσού.
Και τέλος, ο πιθανότατα πιο σημαντικός πίνακας. Αυτός των μεταγραφών που η Έβερτον προσπαθεί να κάνει άμεσα. Ονόματα σβήνονται, ξαναγράφονται και επαναδιατυπώνονται συνεχώς, περικυκλωμένα από ατζέντηδες, ομάδες και άλλα στοιχεία.
Ο Σμιθ εξηγεί: «Ο κόσμος αλλάζει. Στις παλιές μέρες, όλα μπορούσαν να σημειωθούν στο πίσω μέρος ενός πακέτου τσιγάρων. Ο παλαιάς κοπής σκάουτ μπορούσε να πάει σε ένα ματς και να ρίξει μια ματιά, εκτός αν είχε πάει για συγκεκριμένο παίκτη. Τότε έπαιρνε τον επικεφαλής τηλέφωνο και του έλεγε τι νόμιζε. Πρακτικά, νόμιζαν ότι τα πάντα αποθηκεύονται στο μυαλό τους. Αυτό δεν γινόταν πραγματικά γιατί δεν μπορείς να χωρέσεις τα πάντα στο κεφάλι σου. Γι αυτό και οι αναφορές έχουν γίνει τόσο σημαντικές. Έχει να κάνει με τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας. Αυτές οι πληροφορίες ανήκουν στην Έβερτον επειδή έχουν αποκτηθεί από ανθρώπους που δουλεύουν και πληρώνονται από την Έβερτον». Τον Σμιθ συνέδραμε στο ρόλο του βασικού αναλυτή ο Στιβ Ράουντ, ο οποίος έγινε το δεξί χέρι του Μόγιες, με την επιστημονική προσέγγιση να γίνεται και στο σκάουτινγκ των αντιπάλων της ομάδας.
Ο Ράουντ, μαζί με τον Κρις Γουντς, τον προπονητή τερματοφυλάκων και τον Τζίμι Λάμσντεντ, ο οποίος έχει βασικό ρόλο στο προπονητικό τιμ, ακολούθησαν τον Μόγιες στη Γιουνάιτεντ. «Κουβαλούν σπουδαίο ποιότητα στους τομείς τους και ξέρω ότι, σαν και εμένα, νιώθουν ότι η Γιουνάιτεντ είναι μια τεράστια πρόκληση. Μπορούμε να χτίσουμε στην επιτυχία που ο σύλλογος κουβαλάει όλα αυτά τα χρόνια», τόνιζε ο διάδοχος του Φέργκιουσον.
Φυσικά, οι απαιτήσεις στη Γιουνάιτεντ είναι διαφορετικές. Όσοι έχουν δουλέψει με τον Μόγιες έχουν να λένε για την αφοσίωσή του, την επιμονή του στη λεπτομέρεια, τη μεθοδικότητα και εργατικότητά του και τη θέλησή του να έχει την εποπτεία των πάντων, χωρίς ωστόσο να παίζει μόνος του, αφού υπολογίζει πολύ τους συνεργάτες του.
Στη Γιουνάιτεντ φυσικά δεν αρκεί να έρχεται ένας παίκτης από τη Λατινική Αμερική που τον έχουν παρακολουθήσει 10 σκάουτ, αφού η πίεση και το βάρος του συλλόγου θέλει ποδοσφαιριστές που να μπορούν να αντεπεξέλθουν άμεσα στο υψηλότερο επίπεδο.
Ωστόσο, ο Μόγιες δείχνει πως έχει αυτό που χρειάζεται. Μιλάει άλλωστε η δουλειά του όλα αυτά τα χρόνια. Παρότι η γκρίνια, λόγω των αποτελεσμάτων στα φιλικά, άρχισε νωρίς, αξίζει το χρόνο του. Ακόμα, πάντως κι αν λυγίσει στην πίεση, είναι σίγουρο ότι θα ξαναβρεί το δρόμο του …