Ο Κώστας Τσάνας ανήκει στη νέα γενιά των (εξόχως ταλαντούχων) Ελλήνων προπονητών. Από τους καλύτερους μαθητές των σχολών της ΕΠΟ, ξεκίνησε μέσα από μια παραγωγική διαδικασία που για να φτάσεις ψηλά πρέπει πρώτα να δοκιμαστείς.
Κι εκείνος δοκιμάστηκε για τα καλά. Ξεκίνησε από τον πάγκο του Ηλυσιακού, στη συνέχεια εργάστηκε ως σκάουτερ της ΑΕΚ στην (σύντομη) εποχή Δώνη, ακολούθως έγινε περιφερειακός προπονητής και μετέπειτα αντικατέστησε τον Γιώργο Γεωργιάδη στην Εθνική Νέων.
Το περασμένο καλοκαίρι το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα έφτασε μια ανάσα πριν από το κορυφαίο σκαλοπάτι της Ευρώπης, αλλά και η δεύτερη θέση στο Πανευρωπαϊκό της Εσθονίας ούτως ή άλλως αποτέλεσε πολύ μεγάλη επιτυχία, αφού έπαιξε στον τελικό με την αχτύπητη Ισπανία.
Πλέον ο Κώστας Τσάνας, που συστήθηκε ως (βιρτουόζος) ποδοσφαιριστής στις προηγούμενες δεκαετίες με τη φανέλα του Λεβαδειακού και του Εθνικού Πειραιώς, βρίσκεται στο τιμόνι της Εθνικής Ελπίδων, η οποία ετοιμάζεται πρώτη φορά στην ιστορία της να πάρει μέρος στο Παγκόσμιο Κύπελλο U20 το καλοκαίρι στα γήπεδα της Τουρκίας.
– Κύριε Τσάνα, είχατε τη φήμη του καλού μαθητή στις σχολές προπονητών της ΕΠΟ. Αυτό σημαίνει ότι είχατε και καλούς δασκάλους;
Ήταν τέτοια η δομή των σχολών που όλοι οι καθηγητές σού έδιναν κάτι. Υπήρχε πολύ καλή οργάνωση και κάθε νέος προπονητής είχε τη δυνατότητα να μάθει πολλά, αλλά και να βελτιώσει τα κενά του. Προσωπικά προσπαθώ να παίρνω από τον κάθε καθηγητή ή τώρα, τον κάθε προπονητή που δουλεύει σε μια μεγάλη ομάδα. Δεν είναι καλό να ταυτίζεσαι με κάποιον τεχνικό, αλλά να συνθέτεις τις διάφορες φιλοσοφίες.
– Μέσα στην παραδοξότητα του ελληνικού ποδοσφαίρου είναι ευτύχημα που έχουμε καλές εθνικές ομάδες, ξεκινώντας από την Ανδρών και πηγαίνοντας προς τα κάτω. Συμφωνείτε;
Συμφωνώ, γιατί οι εθνικές ομάδες είναι ένα υγιές κομμάτι του ποδοσφαίρου μας. Είναι τέτοια η φιλοσοφία, που επιτρέπει στους καλούς παίκτες να δείξουν το ταλέντο τους. Σε αυτό έχουν συνεισφέρει και οι σύλλογοι που διαχειρίζονται τα ταλέντα τους, μαζεύουν παιδιά από όλη την Ελλάδα και αυτό έχει αντίκτυπο και στις εθνικές ομάδες. Εμείς ως ομοσπονδία προσπαθούμε να έχουμε όσο το δυνατόν καλύτερα αποτελέσματα, αλλά και οι παίκτες να έχουν καλύτερη συνέχεια.
– Στην Τουρκία έχουμε κάτι πρωτόγνωρο για τη «μικρή» Εθνική, το πρώτο Μουντιάλ της ιστορίας της. Δεν πάμε σίγουρα για τουρισμό, αλλά για τι πάμε;
Ο πρώτος και βασικός στόχος είναι να πάμε στη φάση των δεκαέξι ομάδων, στους νοκ άουτ αγώνες δηλαδή. Από εκεί, άμα βρούμε μια αντίπαλο στα μέτρα μας, γιατί να μην πάμε ακόμη ψηλότερα…
– Αντίπαλοί μας στον όμιλο θα είναι το Μεξικό, το Μάλι και η Παραγουάη. Τι ομάδες είναι αυτές;
Το Μεξικό είναι συνέχεια της ομάδας που αναδείχθηκε παγκόσμια πρωταθλήματα στα Κ17 και πέρασε πρώτο από την Κεντρική Αμερική. Το Μάλι είναι μια δυνατή ομάδα με πλούσια προσόντα, δύναμη και ταχύτητα, η οποία έχασε στα πέναλτι την πρόκρισή της στον τελικό του Κόπα Άφρικα Κ20, ενώ η Παραγουάη απέκλεισε την Αργεντινή και μόνο αυτό τα λέει όλα. Είναι ομάδες με τις οποίες δεν έχουμε ξαναπαίξει και απαιτούν προσοχή και σεβασμό.
– Ανέκαθεν με τη νέα γενιά των Ελλήνων παικτών τα πηγαίναμε καλά. Το «μετά» ήταν το δύσκολο…
Ήταν δύσκολο, γιατί δεν έπαιζαν στις ομάδες τους, οι οποίες έπαιρναν πιο εύκολα παίκτες από το εξωτερικό και τους έβαζαν να παίζουν. Ήταν χαρακτηριστικό της βιασύνης παραγόντων και φιλάθλων.
– Τα τελευταία χρόνια αυτό το «μετά» βελτιώνεται. Πού οφείλεται αυτό;
Πλέον οι ομάδες έχουν στραφεί στις υποδομές, βλέπουν ότι μπορούν να παίξουν, να αξιοποιήσουν τους παίκτες τους ως περιουσιακό στοιχείο, να τους βελτιώνουν και να μπορούν να τους πουλήσουν.
– Υπάρχει και η άλλη όψη του νομίσματος, που λέει ότι οι προπονητές στη Σούπερ Λίγκα δυσκολεύονται να χρησιμοποιήσουν νέους παίκτες, όταν έχουν να τους επιλέξουν απέναντι σε πιο έμπειρους…
Πράγματι, ισχύει αυτό, αρκεί να τους βλέπουν με το ίδιο μάτι. Όχι να λέμε για τον έμπειρο να παίξει και να ξαναπαίξει, αλλά τον νέο να τον κρίνουμε από το πρώτο παιχνίδι. Πρέπει να υπάρχει σωστή αξιολόγηση και διαχείριση, γιατί στις εθνικές ομάδες θέλουμε τους καλύτερους παίκτες τη συγκεκριμένη στιγμή. Θα πρέπει να έχουμε παίκτες ικανούς να ανταποκριθούν στο τεράστιο επίπεδο του ανταγωνισμού.
– Τώρα τελευταία βρίσκεται στα σπάργανα και η Εθνική Κ15. Για ποιο λόγο δημιουργείται και για ποιο λόγο δεν είχε γίνει τόσα χρόνια;
Δημιουργείται γιατί υπάρχουν πολλοί παίκτες που βρίσκονται στον προθάλαμο της Εθνικής Παίδων. Ακόμη και τώρα κάνουμε επιλογές, βλέπουμε τα παιδιά, ώστε να μπαίνουν στη νοοτροπία κι έτσι του χρόνου να έρχονται στην Παίδων (σ.σ.: Κ16) πιο έτοιμοι. Είναι μια νέα προσπάθεια με βάση το πλάνο του κυρίου Σάντος και όλοι είναι καλό να ξέρουμε σε αυτή την ηλικία πού βρισκόμαστε από πλευράς παικτών.
– Το σχέδιο ενός ενιαίου τρόπου παιχνιδιού στις εθνικές ομάδες εφαρμόζεται;
Υπάρχει μια προπονητική φιλοσοφία που πρέπει να ακολουθείται, αλλά και μια ελεγχόμενη ελευθερία με γνώμονα τα χαρακτηριστικά των παικτών μας, αλλά και των αντιπάλων μας. Όλα τα συνυπολογίζουμε.
– Η συνεργασία σας με τον Φερνάντο Σάντος; Δείχνει ότι τον ενδιαφέρει σοβαρά η δουλειά στις πιο κάτω εθνικές ομάδες…
Κοιτάξτε, υπάρχει μια βάση δεδομένων που μέσα σε αυτήν περνάμε όλα τα στοιχεία των παικτών. Οτιδήποτε χρειαστεί μπορεί να μπει μέσα στη βάση και να έχει πλήρη εικόνα για κάθε παίκτη, από τη σωματοδομή του και τα εργομετρικά του, μέχρι τα τεχνικά του χαρακτηριστικά. Ο κύριος Σάντος ενδιαφέρεται και ξέρει τα πάντα για κάθε ποδοσφαιριστή.
– Κύριε Τσάνα, τελικά έχει μέλλον, το μέλλον του ελληνικού ποδοσφαίρου;
Έχει μέλλον όσο θα υπάρχουν άνθρωποι που προσπαθούν, που βάζουν συγκεκριμένους στόχους, γιατί όταν δεν ξέρεις τι θα πετύχεις, δεν μπορείς να έχεις μέλλον. Αντιθέτως, όταν ξέρεις να βάζεις στόχους, έχεις τα αποτελέσματα που θέλεις.
– Ο Γιώργος Κατίδης ήταν αρχηγός της Εθνικής στο προηγούμενο Ευρωπαϊκό. Τώρα θα λείπει, λόγω της γνωστής χειρονομίας του. Με μια πιο ψυχρή ματιά θα τον θέλατε στην ομάδα;
Στις εθνικές ομάδες είχε πολύ καλή συμπεριφορά, και αγωνιστική και ως χαρακτήρας, δεν μας έδωσε αφορμή για το παραμικρό. Είχε όλες τις συμμετοχές, ήταν πολύ χρήσιμος, αλλά σε αυτή την ηλικία πρέπει να έχεις σοβαρότητα, να είσαι πιο υπεύθυνος και να ξέρεις πολύ καλά ότι όλες οι πράξεις έχουν αντίκτυπο. Στην περίπτωσή του είμαι σίγουρος ότι δεν καταλάβαινε τι έκανε εκείνη τη στιγμή, αλλά σαφώς έπρεπε να τιμωρηθεί με κάποιο τρόπο.
– Πώς περνάτε τον χρόνο σας εκτός ποδοσφαίρου;
Με την οικογένειά μου. Εχω δύο κόρες, 10 και 5 ετών, που κάνουν αρκετές δραστηριότητες -κολύμπι, χορό, καράτε- και προσπαθώ να είμαι κοντά τους όσο περισσότερο μπορώ.
– Πώς και πού θα θέλατε να είστε ύστερα από δέκα χρόνια;
Είναι κάτι που δεν έχω μπει στη διαδικασία να σκεφτώ. Σκέφτομαι αρκετά κοντά, τους στόχους έναν-έναν, να εξελίσσομαι ως προπονητής και να δίνω απαντήσεις στους παίκτες και στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν.
– Το επόμενο βήμα σας στους πάγκους ποιο είναι; Σας ενδιαφέρει να δουλέψετε σε σύλλογο;
Αυτή τη στιγμή δεν το σκέφτομαι, γιατί ο στόχος μου είναι να κάνουμε αισθητή την παρουσία μας στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Επιπλέον τρέχει μια διαδικασία συνεχούς εξέλιξης στην προπονητική με βάση την ΟΥΕΦΑ, που είναι δύσκολο να την κάνεις όταν εργάζεσαι σε μια ομάδα.
Πηγή:espressonews.gr