Εσύ, τι χούλιγκαν είσαι;

«Αν δεν κερδίσουμε, δεν θα τελειώσει»… Είναι η δεύτερη φορά μέσα στην ίδια εβδομάδα, που άκουσα την ίδια φράση. Η πρώτη ήταν πριν πέντε μέρες, όταν έξω από ένα μπαρ, ένας φίλος μου, φίλαθλος του Ολυμπιακού, μου είπε, όντας απολύτως νηφάλιος, ότι αν στους τελικούς της Α1, δεν κερδίσει ο Ολυμπιακός, οι οπαδοί της ομάδας θα μπουν μέσα και θα τα σπάσουν όλα. Χαμογέλασα και είπα «πάμε παρακάτω». Πριν δύο μέρες, ήρθε και το δεύτερο χτύπημα. Ένας άλλος φίλος μου, φίλαθλος του Παναθηναϊκού, μου έγραψε στο Facebook. «Μην κανονίσεις τίποτα το βράδυ της Κυριακής! Τα παρτάλια θα χάσουν πάλι και θα τα κάνουμε όλα πουτάνα…» Bingo!

«Καλά ρε μεγάλε, η πρώτη φορά που το άκουσες είναι;», θα αναρωτηθείτε και θα έχετε δίκιο. Όχι! Όμως είναι η πρώτη φορά, που οι διοικήσεις, οι παίκτες, οι δημοσιογράφοι, οι φίλαθλοι, οι διαιτητές και η αστυνομία ξέρουν ότι το ματς θα γίνει κόλαση ενώ παράλληλα, η Ελλάδα καταρρέει σε όλους τους τομείς. Όταν έχεις διαλυμένη οικονομία, διαλυμένη πολιτεία, διαλυμένη αστυνομία, διαλυμένη παιδεία και διαλυμένη κοινωνία –μια βόλτα στα social media θα πείσει και τον πλέον ρομαντικό- η σιγουριά με την οποία λέμε «έλα μωρέ, και να μην τελειώσει, τι έγινε;», πρέπει μάλλον να μας προβληματίσει.

Σε ένα μήνα ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός θα δώσουν μεταξύ τους τρεις έως πέντε τελικούς για τον τίτλο στο μπάσκετ. Το σκηνικό γνώριμο. 20 φουκαράδες με πράσινα μέσα στο ΣΕΦ και άλλοι 20 ταλαίπωροι με κόκκινα μέσα στο ΟΑΚΑ και ο υπέροχος λαός να τραγουδάει για τις μαμάδες τους και να εξασκείται στη σκοποβολή.

«Τι λες ρε φίλε; Είναι 20,000 Παναθηναϊκοί και 12,000 Ολυμπιακοί χούλιγκανς;» Προφανώς όχι, αλλά έλεος με το παραμύθι των 100 ανεγκέφαλων. Δεν είναι 100, δεν είναι 200, δεν είναι 1000, δεν είναι ούτε 2,000. Με πρόχειρους υπολογισμούς, σε ένα κατάμεστο ΟΑΚΑ και ένα εξίσου κατάμεστο ΣΕΦ, τη μαμά του Διαμαντίδη και τη σύζυγο του Σπανούλη την… υμνούν περίπου 8 στους 10, τους διαιτητές 9,5 στους 10, ενώ έτοιμοι για ντου και φάπες και «τσο και λο» είναι περίπου 4 στους 10.

Αυτοί είμαστε κύριοι και μαγκιά μας και περηφάνια μας και έχουμε «καυτή έδρα που σπρώχνει την ομάδα στη νίκη» και τι να ξέρουν «οι ξενέρωτοι οι Αμερικανοί με τα πατατάκια και τα defense» και «οι φλώροι οι Άγγλοι με τα ”You ‘ll never walk alone” και τα γήπεδα που μοιάζουν με εκκλησίες»;

Στην κοινωνία του «ξέρεις ποιος είμαι εγώ», του «κρατάτε με γιατί θα τον (ε)φάω» και του «να πεθάνει το σκυλί του γείτονα», τα φαινόμενα των ελληνικών γηπέδων δεν προκαλούν απέχθεια και αποτροπιασμού στους παροικούντες τα ίδια γήπεδα.

Ξέρετε ποιοι πέφτουν από τα σύννεφα; Αυτοί που έδωσαν ένα σκασμό λεφτά από το υστέρημα ή το περίσσευμά τους για να γεμίσουν τα στάδια των Ολυμπιακών Αγώνων το 2004. Αυτοί οι άνθρωποι πήγαν τότε στο γήπεδο και μετά επέστρεψαν στους καναπέδες τους και ασχολούνται με τον ελληνικό αθλητισμό στη χάση και στη φέξη. Οι υπόλοιποι, αυτοί που δεν αγαπούν αθλητισμό, αλλά τη νίκη, αυτοί που γεμίζουν τα γήπεδα στα ντέρμπι, αυτοί που «ζουν και αναπνέουν για την ομάδα τους», αυτοί που θεωρούν ότι «ο Ολυμπιακός, ο Παναθηναϊκός, ο ΠΑΟΚ, η ΑΕΚ και ο Άρης είναι τρόπος ζωής», ας κοιτάξουν δίπλα τους την επόμενη φορά που θα βρεθούν στην εξέδρα και ας αναλογιστούν πόσοι από τους διπλανούς τους θα ήθελαν να βρεθούν ένα βράδυ δίπλα στο παιδί τους ή τη γυναίκα τους.

Δεν είναι οι υγιείς οι πολλοί και οι χούλιγκανς οι λίγοι. Από τους θαμώνες των γηπέδων, η βροντερή πλειοψηφία είναι οι χούλιγκανς και η θλιβερή μειοψηφία είναι οι υγειώς σκεπτόμενοι…

Χούλιγκαν δεν είσαι μόνο όταν μπαίνεις στο γήπεδο για να μαχαιρώσεις τον «εχθρό». Χούλιγκαν είσαι όταν τραγουδάς τους νεκρούς της αντίπαλης ομάδας, όταν πετάς μπουκάλια και καφέδες στα κεφάλια των αντίπαλων παικτών και των διαιτητών, όταν φτύνεις τους παίκτης της άλλης –ή και της δικής σου- ομάδας, όταν βρίζεις με μανία τη μαμά, τη γυναίκα και το παιδί ενός παίκτη που δεν φοράει τη φανέλα που εσύ αγαπάς.

Ε λοιπόν, ας το παραδεχτούμε! Στα ελληνικά γήπεδα το 80% των θαμώνων είναι χούλιγκαν με μία ή περισσότερες από τις έννοιες αυτές.

Διαλέξτε σε ποια κατηγορία είστε, αλλά αύριο το πρωί να έχετε το θάρρος να το παραδεχτείτε στα παιδιά, τις γυναίκες και τους γονείς σας.

Υγ: Για τους πιο επικίνδυνους χούλιγκαν των γηπέδων, αυτούς που κυκλοφορούν με lap top, iphone και δημοσιογραφική διαπίστευση, τα λόγια είναι περιττά. Το ότι οι στήλες τους όμως είναι πάντα οι πιο δημοφιλείς στις εφημερίδες και τις ιστοσελίδες που γράφουν, είναι ένα δεδομένο που δεν βαραίνει τους ίδιους, αλλά τους αναγνώστες τους και τους εργοδότες τους…

Του Βασίλη Παπανδρέου από το theinsiders.gr

Σχόλια