Το εθνικό μας σπορ ως Ελληνες, δηλαδή η τάση μας να έχουμε άποψη, στα θέματα που εκ των πραγμάτων δεν έχουμε τις απαραίτητες γνώσεις, είναι καθημερινότητα.
Μέσα σε αυτούς τους Ελληνες φυσικά, υπάρχουν και οι γονείς των νεαρών ποδοσφαιριστών, τους οποίους επιπλέον τυφλώνει η αγάπη και το όποιο ταλέντο μπορεί να έχουν τα παιδιά τους.
Ο χωρίς ουσία και νόημα θόρυβος γύρω από το παιδικό ποδόσφαιρο, η μη επάρκεια γνώσεων, οι απίθανοι και ανακριβείς σχολιασμοί, η ημιμάθεια των κανόνων του ίδιου του αθλήματος, η ενασχόληση με τις ακαδημίες ανθρώπων που δεν έχουν τις γνώσεις και η προχειρότητα της προσέγγισης του οποιουδήποτε θέματος των υποδομών του ποδοσφαίρου, ενοχλεί κι εμάς, όπως ενοχλεί κάθε λογικό άνθρωπο.
Τα mail
Ως site, μεγάλο μέρος της ηλεκτρονικής μας αλληλογραφίας έχει να κάνει με μηνύματα που μας στέλνονται για το τάδε «ταλέντο» που είναι από 6 ως και 20 χρονών. Μας ζητούν τη γνώμη μας, τη βοήθειά μας και όταν μπορούμε, την προσφέρουμε με προσοχή, σε συμβουλευτικό επίπεδο.
Συνήθως πρόκειται για παίκτη τον οποίο αδίκησαν οι προπονητές του, ή κάποιες φορές, οι προπονητές του λένε μεν τα καλύτερα, αλλά «δεν έχει πάρει ακόμα την ευκαιρία του», ή είναι τόσο καλός ο παίκτης που έχει δοκιμαστεί παντού, ή θέλει να δοκιμαστεί στο εξωτερικό ή θέλει να δοκιμαστεί σε ακαδημία κάποιας ΠΑΕ κ.ο.κ.
Τα πιο… εντυπωσιακά μηνύματα ωστόσο, έρχονται από γονείς πολύ μικρών ποδοσφαιριστών. Κι αυτό που τελικά σου κάνει εντύπωση βλέποντας τα παιδιά αυτά, είτε από κοντά είτε από φωτογραφίες, (πέραν από το αν τα καταφέρνουν πολύ ή λίγο στο ποδόσφαιρο), είναι η exreme εμφάνιση και η φυσιογνωμία του τύπου, «εγώ είμαι και άλλος κανένας»…
To ταλέντο, ο γονιός, η χαρά και η θλίψη…
Στο γήπεδο τώρα, σε πολλά παιδιά … συγκεκριμένων γονιών, βλέπεις μεν μια μεγάλη ικανότητα σ’ αυτό που κάνουν, αλλά και μια θλίψη, φόβο ή άγχος, όταν τους μιλάει ο μπαμπάς τους, για το ποδόσφαιρο και το μέλλον τους. Ας σκεφτούμε μήπως το παιδί θέλει να χαρεί παίζοντας και όχι απαραίτητα να γίνει Μέσσι.
Μεγάλο κεφάλαιο βεβαίως, είναι και οι γονείς που μέσα σε μια ομάδα, θεωρούν ότι το παρασκήνιο, στο οποίο αναλίσκουν όλη την ενεργητικότητά τους, θα βοηθήσει ενδεχομένως το παιδί τους. Η μισαλλοδοξία δεν οδηγεί πουθενά βέβαια και τις περισσότερες φορές στρέφεται πίσω σ’ αυτόν που την καλλιεργεί…
Ο παράγων γονιός λοιπόν, μας έχει απασχολήσει και θα συνεχίσει να μας απασχολεί στο football-academies.gr, γιατί πιστεύουμε ότι η διαφορά στο να παίξει μελλοντικά, κάποιο ταλαντούχο παιδί ποδόσφαιρο, με το να ΜΗΝ παίξει, είναι μικρή.
Και το μεγαλύτερο ρόλο κατά την άποψή μας, και στη μια και στην άλλη περίπτωση θα τον παίξουν οι γονείς του…
Γιάννης Βαλμάς
Σχόλια
