Ενεργός χρόνος συμμετοχής των νεαρών ποδοσφαιριστών στην προπόνηση

Του Στέλιου Ασπραδάκη

Ενεργός χρόνος συμμετοχής των νεαρών ποδοσφαιριστών στην προπόνηση. Διαχείριση και μεγιστοποίηση.

Μιλώντας για ενεργό χρόνο συμμετοχής στην προπόνηση εννοούμε το κατά πόσο ο νεαρός ποδοσφαιριστής συμμετέχει ενεργά, δηλαδή κατά την διάρκεια της προπόνησης, κατά πόσο υπηρετεί τον στόχο της προπονητικής μονάδας (π.χ. αν  σκοπός είναι η βελτίωση του σουτ, πόσες φορές μέσα σε ένα ορισμένο χρονικό διάστημα θα σουτάρει ή αν σκοπός είναι η βελτίωση της πάσας πόσες φορές θα πασάρει σύμφωνα με την άσκηση που του δίνεται κ.ο.κ.)

Η αύξηση του ενεργού χρόνου συμμετοχής του νεαρού ποδοσφαιριστή στην προπόνηση έχει σημαντική επίδραση στην εξέλιξή του γιατί:

Α) ενισχύει την αγωνιστική του βελτίωση (τεχνική κατάρτιση, φυσική κατάσταση)

Β) ενισχύει το ενδιαφέρον του για την προπόνηση (αξιοποιεί πλήρως τον χρόνο του)

Γ) μειώνει τα ποσοστά των ανεπιθύμητων συμπεριφορών (συζήτηση, διαπληκτισμοί κ.τ.λ.)

Σήμερα, παρόλο που τις ακαδημίες των ομάδων απαρτίζουν ολοένα και περισσότερο κατάλληλα καταρτισμένοι προπονητές παρατηρείται ακόμη το λυπηρό φαινόμενο, τα παιδιά να «στοιβάζονται» πίσω από μια άσκηση για να την εκτελέσουν και γενικότερα να υπάρχουν πολλά κενά χρονικά διαστήματα κατά την διάρκεια της 1 συνήθως ώρας που έχουν για προπόνηση.

Για αυτούς τους λόγους η μεγιστοποίηση του ενεργού χρόνου συμμετοχής στις ασκήσεις των νεαρών ιδιαίτερα ποδοσφαιριστών είναι πρωταρχικής σημασίας για τον προπονητή ακαδημιών

Πιθανά λάθη στην προπόνηση

• Κακή χρήση αθλητικού υλικού (π.χ. να χρησιμοποιούμε λιγότερες μπάλες απ’ αυτές που έχουμε)

• Κακή χρήση του χώρου (να χρησιμοποιούμε λιγότερο χώρο απ’ αυτόν που διαθέτουμε)

• Κακή οργάνωση των παικτών (π.χ. να είναι χωρισμένοι σε μεγάλες ομάδες)

• Έλλειψη προετοιμασίας του χώρου, του υλικού, των ασκήσεων κ.τ.λ.

• Ασκήσεις με μεγάλο χρόνο αναμονής (ουρές στις ασκήσεις)

• Αργή μετάβαση από άσκηση σε άσκηση

Αποτελεσματικές λύσεις

• Χρήση όλων των διαθέσιμων και απαραίτητων υλικών

• Αξιοποίηση όλου του διαθέσιμου χώρου

• Οργάνωση κάποιων προπονήσεων σε σταθμούς

• Σχηματισμός μικρότερων υποομάδων

• Έγκαιρη προετοιμασία της προπόνησης και καθορισμός των στόχων αυτής

• Ασκήσεις που να αυξάνουν τον χρόνο συμμετοχής των παιδιών

• Μετάβαση με τον ελάχιστο δυνατό χρόνο από άσκηση σε άσκηση

• Ελάχιστες διακοπές, και μόνο για τις απαραίτητες παρατηρήσεις – διορθώσεις οι οποίες να είναι σύντομες, ξεκάθαρες και στοχευμένες.

Σχόλια