Είναι γενικά αποδεκτό ότι η Μπαρσελόνα είναι η πιο προβεβλημένη ομάδα στον πλανήτη την τελευταία πενταετία. Σε βαθμό που έχει δημιουργήσει (ακόμη περισσότερους) φανατικούς οπαδούς και (ακόμη περισσότερους) ορκισμένους εχθρούς.
Πότε οι δικές της επιτυχίες και πότε οι θρίαμβοι της εθνικής Ισπανίας, που αποδίδονται στο μοντέλο ποδοσφαίρου των μπλαουγκράνα, τη φέρνουν πάντα στην επικαιρότητα.
Ακόμη και αυτοί που ακούνε «Μπαρσελόνα» και βγάζουν σπυριά, όμως, δεν μπορούν παρά να βγάλουν το καπέλο στη «Λα Μάσια», την περίφημη σχολή ταλέντων των Καταλανών. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, που σε όλο τον κόσμο μιλούν με τα καλύτερα λόγια και εκθειάζουν το έργο που επιτελείται.
Όλοι χρησιμοποιούν διθυραμβικά σχόλα για τη δουλειά στις ακαδημίες της. Επικροτούν τον εντοπισμό ταλέντων, που παίζουν πολλά χρόνια μαζί. Θαυμάζουν την ομοιογένεια και την πιστή εφαρμογή της ίδιας τακτικής από τις μικρές ηλικίες, ώστε να την αφομοιώνει κάθε νέα φουρνιά παικτών, προτού ακόμη προωθηθεί στην ανδρική ομάδα.
Ακόμη και οι «ποδοσφαιράνθρωποι» στα δικά μας μέρη, έχουν πάντοτε έναν καλό λόγο να πουν για τους καρπούς που αποφέρει αυτός ο τρόπος ποδοσφαιρικής κουλτούρας. Είναι, όμως, οι ίδιοι, που «χρωστούν της Μιχαλούς», αλλά εξακολουθούν να επιμένουν στις αρπαχτές της μιας χρονιάς.
Στις 15 μετεγγραφές κάθε καλοκαίρι και στο… ράβε-ξήλωνε δουλειά να μη σου λείπει. Δείτε πόσες ομάδες κινδυνεύουν σε κάθε τριμηνία λόγω των κριτηρίων της UEFA, ενίοτε δεν τα πληρούν, αλλά επιμένουν να στρέφουν την πλάτη στις ακαδημίες.
Γι’ αυτό σας λέω. Το μοντέλο που ακολουθεί η Μπαρσελόνα εδώ και χρόνια, το αγαπάνε πολλοί σε ολόκληρο τον κόσμο. Δυστυχώς, όμως, κανείς δεν θέλει να το παντρευτεί.
Του Ανδρέα Βαλανίδη από το Goalnews
Σχόλια
